Για ποιο λόγο κάποιος που αναζητά μια ερωτική γνωριμία μέσω του ίντερνετ θέλει να φαίνεται αγενής, εριστικός και ψηλομύτης; Για ποιο λόγο θέλει κάποιος να εκφράσει τις ερωτικές του προτιμήσεις προσβάλλοντας άλλους χρήστες που επισκέπτονται το προφίλ του; Σε αυτά τα ερωτήματα δεν απαντάει η σατιρική ιστοσελίδα Douchebags of Grindr. Μας δίνει όμως μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, πολύ οικεία όχι μόνο σε όσους χρησιμοποιούν το Grindr (εφαρμογή για “έξυπνα” κινητά με σκοπό τις γκέι ερωτικές γνωριμίες) αλλά και όλες τις αντίστοιχες υπηρεσίες του ίντερνετ. Παραδείγματα όπως αυτά εδώ:
“To 99% είστε χαμένοι. Εγώ ανήκω στο κορυφαίο 1%. Για αυτό απόδειξέ μου ότι αξίζεις.”
“Μη σπαταλάς το χρόνο μου, ψάχνω κάποιον σαν κι εμένα. Είμαι παίδαρος. Μη μου στέλνεις αν είσαι κοντός, αγύμναστος και γέρος. ”
“Αν είσαι πάνω από 35, γράψε την ηλικία σου για να σε μπλοκάρω.”
“Μη χαλιέσαι άμα σε μπλοκάρω. Απλά σε βοηθάω να βρεις το κατάλληλο άτομο.”
“Ψάχνω πραγματικούς άντρες. Όχι μαύροι, όχι ασιάτες, όχι κουνιστοί.”
“Αυτός ο πρίγκιπας δεν ψάχνει Βασίλισσα.”
“Άν είσαι ασιάτης και μου στείλεις ακέφαλη φώτο, θα το καταλάβω.”
“Είμαι αρρενωπός και αριστοκρατικός. Νά σαι κι εσύ το ίδιο.”
“Θα ξαναρχίσω να βγαίνω με γυναίκες. Είναι πιο αρρενωπές από σας.”
“Ορισμένες αδελφές δεν χρειάζεται να αγοράσουν κοστούμι για τις Απόκριες.”
“Όχι λευκοί, όχι χοντροί, όχι ινδοί. Γιατί έτσι γουστάρω.”
[ Η μόνη διαφορά στις πιο “πολυ-πολιτισμικές” κοινωνίες σε σχέση με τη δική μας είναι ότι στο κλασικό “όχι χοντροί, όχι θηλυπρεπείς” έχουν προστεθεί και τα “όχι ασιάτες”, “όχι μαύροι”, “όχι λευκοί” κτλ ]
Εννοείται ότι ο καθένας μπορεί να έχει τις προτιμήσεις του – δεν μπορεί να αρέσουμε όλοι σε όλους. Και ως ένα βαθμό κάποια έπαρση και “αυθάδεια” στις πιο νεαρές ηλικίες είναι ίσως λογική και αναμενόμενη. Όμως ο τρόπος που εκφράζεται κανείς και οι λέξεις που επιλέγει έχουν σημασία. Η γλώσσα της σεξουαλικής απελευθέρωσης φαίνεται να έχει αντικατασταθεί από υψηλά στάνταρ και αυστηρές προδιαγραφές. Και αντί να ανοιγόμαστε στους άλλους, προτιμάμε να κλείνουμε τις επιθυμίες μας μέσα σε κουτάκια.
Υποψιάζομαι ότι πολλοί επιλέγουν να εκτονώνουν με αυτό τον τρόπο πάνω στους άλλους την απόρριψη που εισπράττουν από τον κοινωνικό περίγυρο. Δημιουργώντας καινούριες ιεραρχίες όπου οι ίδιοι αισθάνονται στην κορυφή της σεξουαλικής πυραμίδας και ο άγριος ανταγωνισμός σύμφωνα με τους κανόνες της “αγοράς” μεταφέρεται στο πεδίο της ερωτικής κατανάλωσης. Τώρα όμως που έχουν αλλάξει οι εποχές και τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα παντού, νομίζω ότι όλοι έχουμε ανάγκη -ακόμα περισσότερο σε σχέση με πριν- από μια καλή κουβέντα
