Το Ισραήλ επιδίδεται σε μια διεθνή καμπάνια “ροζ ξεπλύματος” προβάλλοντας τη θετική του στάση απέναντι στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων προκειμένου να αντισταθμίσει τις επικρίσεις για τη συμπεριφορά του απέναντι στους παλαιστίνιους. Αυτό ισχυρίζεται σε άρθρο της στους New York Times η καθηγήτρια επιστημών του ανθρώπου Σάρα Σούλμαν.
Σύμφωνα με την κ. Σούλμαν, το 2005 η κυβέρνηση του Ισραήλ προσέλαβε μια αμερικάνικη διαφημιστική εταιρεία με σκοπό να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα του στους άντρες ηλικίας 18-35, προβάλλοντας πόσο μοντέρνα και ανοιχτή είναι η ισραηλινή κοινωνία. Μέρος της καμπάνιας είναι και η προσέγγιση των ομοφυλόφιλων. Συνολικά έχουν δαπανηθεί 90 εκατομμύρια δολάρια για την προβολή της χώρας ως γκέι τουριστικού προορισμού, στην οποία συμμετέχουν όλα τα προξενεία της στο εξωτερικό. Μέρος της είναι και η προώθηση ισραηλινών ταινιών στα διεθνή γκέι φεστιβάλ.
Όπως έχουμε ξαναπεί, τα δικαιώματα των γκέι φιγουράρουν εδώ και καιρό στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα. Το Ισραήλ δεν είναι η μόνη χώρα που προσπαθεί να προωθήσει την εικόνα της μέσα από διεθνή φεστιβάλ και άλλα καλλιτεχνικά γεγονότα. Ούτε βέβαια είναι η μόνη δύναμη που χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα δικαιώματα ως πρόσχημα για να εξυπηρετήσει άλλους πολιτικούς σκοπούς. Το ζήτημα είναι ότι, αν και προωθεί για τον εαυτό του την εικόνα της όασης των γκέι στη Μέση Ανατολή, στην πραγματικότητα απέχει πολύ από το να είναι “παράδεισος”.
Πρώτα από όλα δεν ισχύει ο μύθος πως το Ισραήλ είναι το μόνο κράτος της περιοχής που δεν ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία. Το ίδιο συμβαίνει και στην Τουρκία, την Ιορδανία, τα παλαιστινιακά εδάφη και το Ιράκ. Βεβαίως οι χώρες αυτές όχι μόνο δεν παρέχουν στους γκέι και τις λεσβίες ευκαιρίες ελεύθερης έκφρασης, αλλά αντίθετα κατηγορούνται συχνά για φριχτές παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Το Ισραήλ είναι όντως η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής που απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων, και αυτό ισχύει και για όσους υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό.
Όταν όμως μιλάμε για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στο σύνολό τους, η εικόνα είναι πολύ πιο σύνθετη. Το ισραηλινό κράτος αναγνωρίζει γάμους ομοφύλων που τελούνται στο εξωτερικό, στο εσωτερικό όμως δεν παρέχει καμία μορφή νομικής αναγνώρισης στα γκέι ζευγάρια. Τα δικαστήρια αναγνωρίζουν την τεκνοποίηση και την υιοθεσία από γκέι ζευγάρια εφόσον έχουν γίνει στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό όμως η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι αποκλειστικό προνόμιο των ετερόφυλων ζευγαριών.
Κατά καιρούς έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας υποθέσεις γκέι παλαιστίνιων στους οποίους το Ισραήλ χορήγησε άσυλο. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες όπου οι ισραηλινές αρχές φυλάκισαν ή απέλασαν γκέι παλαιστίνιους θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Φουάντ Μούσα που έκανε το λάθος να έχει δεσμό με τον Έζρα Νάουι, ισραηλινό ακτιβιστή που μάχεται για τα δικαιώματα των παλαιστίνιων. Ο Νάουι βρίσκεται εδώ και χρόνια στο στόχαστρο των αρχών της χώρας του και έχει φυλακιστεί και ο ίδιος πολλές φορές. Ο ίδιος καταγγέλλει ότι έχει πέσει συχνά θύμα ομοφοβικού εκφοβισμού από τις ισραηλινές αρχές και τους εποίκους που χρησιμοποιούν την ομοφυλοφιλία του με στόχο να αμαυρώσουν την πολιτική του δράση.
Σύμφωνα με την Άγκουντα, τη μεγαλύτερη ισραηλινή γκέι οργάνωση που έχει βοηθήσει 800 γκέι παλαιστίνιους να αποκτήσουν άδεια παραμονής, οι τεταμένες σχέσεις της χώρας με τους γείτονές της έχουν σαν συνέπεια το ζήτημα της ασφάλειας και της στρατιωτικής ετοιμότητας να μονοπωλεί την πολιτική συζήτηση. Το αποτέλεσμα είναι ότι κοινωνικά ζητήματα όπως τα δικαιώματα των ΛΟΑΔ πολιτών να περνάνε σε δεύτερο πλάνο. Μπορεί το Ισραήλ να προβάλλεται διεθνώς ως “πρωταθλητής” στα δικαιώματα των γκέι, αλλά στην πραγματικότητα μόνο η ειρήνη μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον για τους ομοφυλόφιλους – ισραηλινούς και άραβες.