Σκόπευα να κάνω ένα άλλο post αλλά πάλι με προλάβανε τα γαμημένα γεγονότα.
Εδώ και μερικές ώρες βλέπω το fb να έχει γεμίσει με “δηθενικά” groups για “τα παλικάρια που χάσανε τη ζωή τους” και φυσικά αναφέρομαι στο γνωστό περιστατικό με τους δύο άτυχους αστυνομικούς που χάσανε τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας -και μάλιστα για 800 Euro-
ok λυπάμαι αλλά this is fuckin life honey.
Τα βρίσκω πολύ ψεύτικα και δήθεν όλα αυτά τα groups που όλοι τρέχουνε να κάνουν join. Και να γράψουν ένα κάρο μαλακίες για το πόσο πονάνε και πόσο λυπούνται. Θα μου πεις “Ντόνα χρυσή μου η ζωή δεν είναι το fb”
Ναι αλλά το fb είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας έτσι δεν είναι?
Οι ίδιοι άνθρωποι που κάνανε join στα goups για τον χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Ναι αλλά όταν έφαγε ο μπάτσος τη μολότοφ στη μάπα στο σύνταγμα ήτανε καλά ε?
Άκου να σου πω αγάπη μου. Όλοι μας πάμε στη δουλειά κάθε μέρα, για ένα κομμάτι ψωμί έτσι σκατά που χουμε γίνει. Το αν θα γυρίσουμε στο σπίτι μας δεν το ξέρει κανείς και κανείς δεν θα φτιάξει ένα group για “την αδικοχτυπημένη καθαρίστρια” που επειδή σηκώθηκε από τις 5 το χάραμα να πάει να καθαρίσει σκάλες, έφτασε 11 και κουτουλάει από τη νύστα και την χτύπησε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο που δεν πρόσεξε.!
Κατά βάθος μου λένε ότι είμαι αριστερό και αναρχικό στοιχείο. Δεν ξέρω μπορεί να έχουνε δίκιο. Δεν τα βάζω με δύο πεθαμένους [θεός σχωρέστα τα παιδιά] αλλά τα βάζω με την γαμημένη την υποκρισία του κόσμου μας. Με τον καθωσπρεπισμό και την υποκρισία μας.
Οκ ρε παιδιά οι αστυνομικοί κυνηγάνε κακοποιούς, και οι κακοποιοί κουβαλάνε όπλα, και τα όπλα σκοτώνουν.
Ακόμη και τα άδεια.
Για αυτό τους λέμε κακοποιούς. Αλλιώς θα κουβαλάγανε λουλούδια και θα τους λέγαμε λουλουδούδες. [αν και μεταξύ μας, έτσι και πατήσεις λιωμένο γαρύφαλλο με το δωδεκάποντο ισοδυναμεί με έγκλημα που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο]
Γελάς ε? Για γέλια είμαστε μαλάκα και μη γελάς καθόλου!
Προχθές το βράδυ βγήκα από το γυμναστήριο περασμένες Δέκα, έβρεχε και έκανε κρύο. Να σου από μπροστά μου δύο μηχανές δικάβαλες με τα παλικάρια Δίας επάνω.
Χέστηκα πάνω μου και φαντάσου ήμουν με τις φόρμες από το γυμναστήριο!
Κράνος robocop φυμέ, μπόι τρία μέτρα να φαινόμαστε κιόλας ντέ! κόψιμο ταχύτητας επιτόπου, -γιατί είπαμε στο μυαλό του Έλληνα μπάτσου οι άνθρωποι μεταξύ 10-100 ετών δεν έχουνε πόδια και δεν περπατάνε, πηγαίνουν με το αυτοκίνητο. Περπατάνε μόνο οι εγκληματίες, οι λαθρομετανάστες, και οι φτωχοί που συνεπάγεται ότι αφού είναι φτωχοί μπορεί να είναι και τα δύο προηγούμενα.
Ξέρω ότι θα φάω χοντρό κράξιμο για την ανάρτηση αυτή, αλλά ποτέ δεν είδα τόση λύπη και σπαραγμό για κανένα από τα παιδιά που αυτοκτονούν στο στρατό, και πίστεψε με τα ποσοστά έχουν πάρει την ανηφόρα εδώ και χρόνια και φτάνουνε για Κιλιμάντζαρο μεριά!
Δεν λυπάμαι γιατί είναι δύο υπάλληλοι που είχανε ένα εργατικό ατύχημα.
Έτσι απλά!
Δεν υπογράφει κανείς συμβόλαιο όταν μπαίνει στα σώματα ασφαλείας ότι θα βγάλει όλη τη θητεία του σε ένα γραφείο συμπληρώνοντας αιτήσεις. Έτσι δεν είναι?
Μα για Οχτακόσια Ευρό θα μου πεις?
Τι να κάνουμε ρε φίλε, και εγώ κινδυνεύω κάθε μέρα με τις φωτιές και τα μαχαίρια. Και να μου σκάσει το ατμοκάζανο και να με κάνει λιώμα, και δεν παίρνω ΟΥΤΕ 800! αλλά αυτή είναι η δουλειά και αυτή είναι η ζωή.
Πάντα Λυπάμαι και τους ανθρώπους [ειδικά τα μικρά παιδιά που αγαπώ, και τους νέους ανθρώπους που έχουν όνειρα] και ποιο πολύ τα καημένα τα ζωάκια αλλά ποτέ δεν λυπάμαι τις ιδιότητες, της ταυτότητες, και τα επαγγέλματα.
Ακόμη και αν αυτά έχουν φτιαχτεί για την προστασία του πολίτη και όχι για τη μαγκιά και το τσαμπουκαλίκι.
Καληνύχτα σας.
Εδώ και μερικές ώρες βλέπω το fb να έχει γεμίσει με “δηθενικά” groups για “τα παλικάρια που χάσανε τη ζωή τους” και φυσικά αναφέρομαι στο γνωστό περιστατικό με τους δύο άτυχους αστυνομικούς που χάσανε τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας -και μάλιστα για 800 Euro-
ok λυπάμαι αλλά this is fuckin life honey.
Τα βρίσκω πολύ ψεύτικα και δήθεν όλα αυτά τα groups που όλοι τρέχουνε να κάνουν join. Και να γράψουν ένα κάρο μαλακίες για το πόσο πονάνε και πόσο λυπούνται. Θα μου πεις “Ντόνα χρυσή μου η ζωή δεν είναι το fb”
Ναι αλλά το fb είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας έτσι δεν είναι?
Οι ίδιοι άνθρωποι που κάνανε join στα goups για τον χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Ναι αλλά όταν έφαγε ο μπάτσος τη μολότοφ στη μάπα στο σύνταγμα ήτανε καλά ε?
Άκου να σου πω αγάπη μου. Όλοι μας πάμε στη δουλειά κάθε μέρα, για ένα κομμάτι ψωμί έτσι σκατά που χουμε γίνει. Το αν θα γυρίσουμε στο σπίτι μας δεν το ξέρει κανείς και κανείς δεν θα φτιάξει ένα group για “την αδικοχτυπημένη καθαρίστρια” που επειδή σηκώθηκε από τις 5 το χάραμα να πάει να καθαρίσει σκάλες, έφτασε 11 και κουτουλάει από τη νύστα και την χτύπησε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο που δεν πρόσεξε.!
Κατά βάθος μου λένε ότι είμαι αριστερό και αναρχικό στοιχείο. Δεν ξέρω μπορεί να έχουνε δίκιο. Δεν τα βάζω με δύο πεθαμένους [θεός σχωρέστα τα παιδιά] αλλά τα βάζω με την γαμημένη την υποκρισία του κόσμου μας. Με τον καθωσπρεπισμό και την υποκρισία μας.
Οκ ρε παιδιά οι αστυνομικοί κυνηγάνε κακοποιούς, και οι κακοποιοί κουβαλάνε όπλα, και τα όπλα σκοτώνουν.
Ακόμη και τα άδεια.
Για αυτό τους λέμε κακοποιούς. Αλλιώς θα κουβαλάγανε λουλούδια και θα τους λέγαμε λουλουδούδες. [αν και μεταξύ μας, έτσι και πατήσεις λιωμένο γαρύφαλλο με το δωδεκάποντο ισοδυναμεί με έγκλημα που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο]
Γελάς ε? Για γέλια είμαστε μαλάκα και μη γελάς καθόλου!
Προχθές το βράδυ βγήκα από το γυμναστήριο περασμένες Δέκα, έβρεχε και έκανε κρύο. Να σου από μπροστά μου δύο μηχανές δικάβαλες με τα παλικάρια Δίας επάνω.
Χέστηκα πάνω μου και φαντάσου ήμουν με τις φόρμες από το γυμναστήριο!
Κράνος robocop φυμέ, μπόι τρία μέτρα να φαινόμαστε κιόλας ντέ! κόψιμο ταχύτητας επιτόπου, -γιατί είπαμε στο μυαλό του Έλληνα μπάτσου οι άνθρωποι μεταξύ 10-100 ετών δεν έχουνε πόδια και δεν περπατάνε, πηγαίνουν με το αυτοκίνητο. Περπατάνε μόνο οι εγκληματίες, οι λαθρομετανάστες, και οι φτωχοί που συνεπάγεται ότι αφού είναι φτωχοί μπορεί να είναι και τα δύο προηγούμενα.
Ξέρω ότι θα φάω χοντρό κράξιμο για την ανάρτηση αυτή, αλλά ποτέ δεν είδα τόση λύπη και σπαραγμό για κανένα από τα παιδιά που αυτοκτονούν στο στρατό, και πίστεψε με τα ποσοστά έχουν πάρει την ανηφόρα εδώ και χρόνια και φτάνουνε για Κιλιμάντζαρο μεριά!
Δεν λυπάμαι γιατί είναι δύο υπάλληλοι που είχανε ένα εργατικό ατύχημα.
Έτσι απλά!
Δεν υπογράφει κανείς συμβόλαιο όταν μπαίνει στα σώματα ασφαλείας ότι θα βγάλει όλη τη θητεία του σε ένα γραφείο συμπληρώνοντας αιτήσεις. Έτσι δεν είναι?
Μα για Οχτακόσια Ευρό θα μου πεις?
Τι να κάνουμε ρε φίλε, και εγώ κινδυνεύω κάθε μέρα με τις φωτιές και τα μαχαίρια. Και να μου σκάσει το ατμοκάζανο και να με κάνει λιώμα, και δεν παίρνω ΟΥΤΕ 800! αλλά αυτή είναι η δουλειά και αυτή είναι η ζωή.
Πάντα Λυπάμαι και τους ανθρώπους [ειδικά τα μικρά παιδιά που αγαπώ, και τους νέους ανθρώπους που έχουν όνειρα] και ποιο πολύ τα καημένα τα ζωάκια αλλά ποτέ δεν λυπάμαι τις ιδιότητες, της ταυτότητες, και τα επαγγέλματα.
Ακόμη και αν αυτά έχουν φτιαχτεί για την προστασία του πολίτη και όχι για τη μαγκιά και το τσαμπουκαλίκι.
Καληνύχτα σας.