“Λένα αγάπη μου!” φώναξε ο floor manager, “Η ταχυμεταφορική έφερε μια καρδάρα Γαλοτύρι Βερδικούσας που το στείλανε κάτι θαυμαστές σου. Που να το αφήσουν λέει?”
Η Λένω πετάχτηκε πασίχαρης από το δωμάτιο που την έβαφε η μακιγιέρ της ο Μιχαήλ, στο πλατό να παραλάβει την καρδάρα. Ξαφνικά ανάψανε τα φώτα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και έτσι λοιπόν βρέθηκε στον αέρα [και δη στις οθόνες μας] με το μαλλί τραβηγμένο πίσω τσίτα [“τράβα το καλά πίσω το ρημάδι το μαλλί σου μωρή κακό χρόνο να μην έχεις για να σε βάψω” φώναζε η Μιχαήλ ο μακιγιέρ”] και το προσωπάκι της βαμμένο στο χρώμα του σαρανταημέρου μνημόσυνου, μη σου πω και της κηδείας μαζί [“καλός άνθρωπος ο μακαρίτης Τούλα μου, αν και λίγο γρουσούζης.....τι τα θες τι τα μελετάς ένα τίποτα ήμαστε σε αυτή τη ζωή ....φσσσσσσσοοοουυυυυλουρππππππ τον ελληνικό καφέ”]
Μετά άρχισε ο ορυμαγδός και ο θρήνος.
Αν ήτανε ταινία θα τανε του Αγγελόπουλου ή του Μπρέγκοβιτς [μεγάλη η χάρη τους]
Βαρεμάρα, πλήξη, ανία, φτωχολογιά στο κοινό κάτι αδερφές με πλαστικά σημαιάκια που τους μείνανε από την παρέλαση, μια μουνταμάρα και ένα πράμα σαν κάποιος να ξέχασε να ανάψει το καλοριφέρ.
Τη σόμπα στην προκειμένη γιατί μιλάμε για φτώχεια.
Κάποια στιγμή αρχίσανε και τα τραγούδια και καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται, γιατί μέχρι τότε.....
Την αρχή έκαμαν τα Κόκκινα Χαλιά εμπνευσμένα από το στυλ του μακαρίτη James Dean και που μάλλον μπέρδεψαν το φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή με το Φεστιβάλ τραγουδιού της Eurovision.
Μετά βγήκε η Βαλάντω.
Εγώ με αυτό το κορίτσι έχω θέμα. Που πας καλή μου κοπέλα να κάνεις καριέρα με το όνομα αυτό? [δηλαδή φαντάσου σκηνικό: Να πας στα μπουζούκια να ακούσεις το Βαλάντη να τραγουδάει με τη Βαλάντω και να πίνεις Ballantine's] Φωνάρα μεν, πολύ σεντιμεντάλ δε, και το φόρεμα μια ομορφιά Τούλα μου!! Κάποια στιγμή εύλογα αναρωτηθήκαμε στην παρέα [ποια παρέα δηλαδή δυο νοματαίοι ήμασταν σαν τς κούκοι] αν την πηγαινοφέρνουν με το σκηνικό μαζί έτσι που τανε καρφωμένη η [λέγε με ουρά] στα πατώματα. Οπότε καμένο χαρτί και αυτό τσάμπα και βερεσέ το αρχαιοελληνικό look, Γιατί θυμάσαι αναγνώστη μου, το κανε το Αρχαιοελληνικό και η Καιτούλα τότε με το Φόρεμα το Ζήλια Κριθαριώτη και αναρωτιόταν ο μακαρίτης ο πατέρας μου αν φοράει κυλότα η Καίτη και είδες τι πάθαμε.
Όχι μωρή που δεν φόραγε κυλότα η Καιτούλα!!!!
Στη συνέχεια που λες κουμπάρα, έγινε ένα μπέρδεμα με τα κανάλια γιατί έδειχνε κάτι άνθρωπες με μπάλες να χοροπηδάνε σαν τα τραγιά. Μάλλον υπέθεσα ότι είναι να κάνουν aerobick ή pilates θα σε γελάσω και δεν το θέλω.....
Αλλά μετά με τηλεφώνησε η κουνιάδα μου η Νίτσα από τη Βροντού και με είπε ότι είμαι χαζιά γιατί αυτοί οι άνθρωπες, είναι συγκρότημα άνθρωπες και όχι μάθημα γυμναστικής, σαν αυτά που δείχνει το Μακεδονία tv το βράδυ όταν γυρίζεις και “Πάλι μαλακίες δείχνει η τηλεόραση ρε πούστη μου!”
Οπότε δεν έγινε λάθος στα κανάλια, μάλλον με πείραξε η coca cola.
Και να σου πετιέται η “Με λένε Πόπη” στη σκηνή, ντυμένη κακέκτυπο της Έλλης Κοκκίνου, μαζί με το μπαλέτο από το Baby O' [Εκεί στη Συγγρού καλέ!] Που πας μωρή που ήσουν για το 1ο πρόγραμμα στο Platinum και στον Καλιγούλα. Άνοιξε και τα πόδια το μικρό, πέταξε και τις μπούτες έξω, το χει πιάσει το νόημα. Φωνάρα σου λέει!
Το τραγούδι... ποιο τραγούδι καλέ? Τραγουδούσε δεν θυμάμαι? Εγώ τα μπούτια της κοίταγα!
Δόξα το θεό που τα τραγούδια είναι maximum 3 λεπτά και γλιτώσαμε το ξεροχύσιμο μπροστά στην οθόνη.
Γιατί αγάπη μου, πριν προλάβω να χασμουρηθώ από την ανία, Βγήκε ο Λούκας ο γκαβλιτζέκουρας στη σκηνή “Ο άντρας ο πολλά βαρύς” και “Σκάσε μωρή χαμούρα μη σε σκίσω” παρέα με ένας αρκουδιάρη και κάτι τσόλια που πήρανε μεταγραφή από ένα τσίρκο που έτυχε να δίνει παραστάσεις στο Αιγάλεω. Ειδικά δε αυτός με το κράνος, που γυρίζει σαν την σβούρα πάνω στο τραπέζι, αν κάνουν καμιά μαλακία από την ΕΡΤ και κάνουνε μεγάλο promo tour, το χει πάθει αέρα πατέρα το αυχενικό στο λέω μαλάκα!
Ο Λούκας είναι [γ]καύλαρος , έχει ματάρες, έχει φωνάρα αλλά το τραγούδι αυτό είναι σαν να προσπαθεί ο Timbaland να mixarει Μητροπάνο.
Α[πο]τυχία!
Να μην σχολιάσω για το κουστούμι βέβαια.... Που είναι που είναι ψιλόλιγνο το κατέ, [να μου το θυμηθείς αυτό θα χει μεγάλη ψωλή είμαι σίγουρη] ήρθε και έδειχνε σαν φασουλόβεργα!
Και ενώ στα ενδιάμεσα βλέπαμε τη Θεία Λένα να συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν θεία με κανελί τσεμπέρι στο μνημόσυνο του συμπέθερου, φτάσαμε με μια ανάσα στο τελευταίο τραγούδι
Όπου! Βγήκε η Καλομοίρα ντυμένη Katty Perry με το Ψευδόνυμο Niki Pontiki κάτι τέτοιο δηλαδή, και τραγούδησε ένα πολύ όμορφο Gay Anthem [που σαν να τις βλέπω στο ΕΝΟΛΑ να χτυπιούνται και να αλυχτάν] Όπως δε επισήμανε πολύ κομψά ο φίλος μου που βλέπαμε μαζί το μνημόσυνο, “Θα δείχνουν και το video για να φαίνεται και η χορογραφία”.
Εδώ κάπου φυσικά θα πρέπει να συνεχίσω να σου πω για τη Βουλγάρα υβρίδιο Pink+Robyn+Jason Donovan= L.F.E. Και τη μικρή χαρούμενη Μαλτέζα με τη βλεφαρίδα κάγκελο και το φρύδι γαϊτάνι, αλλά έξω βρέχει. Εγώ βαριέμαι να γράψω άλλο, κρύωσε και ο καφές μου.
Άσε που ένα κάρο πικρόχολες αδερφές σαν και μένα σήμερα κάνουν το ίδιο στη υπόλοιπη bloggoσφαιρα
Λατρεύουν κράζοντας την [τη] Eurovision [για αυτό] και ασχολούνται μαζί της!
Η Λένω πετάχτηκε πασίχαρης από το δωμάτιο που την έβαφε η μακιγιέρ της ο Μιχαήλ, στο πλατό να παραλάβει την καρδάρα. Ξαφνικά ανάψανε τα φώτα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και έτσι λοιπόν βρέθηκε στον αέρα [και δη στις οθόνες μας] με το μαλλί τραβηγμένο πίσω τσίτα [“τράβα το καλά πίσω το ρημάδι το μαλλί σου μωρή κακό χρόνο να μην έχεις για να σε βάψω” φώναζε η Μιχαήλ ο μακιγιέρ”] και το προσωπάκι της βαμμένο στο χρώμα του σαρανταημέρου μνημόσυνου, μη σου πω και της κηδείας μαζί [“καλός άνθρωπος ο μακαρίτης Τούλα μου, αν και λίγο γρουσούζης.....τι τα θες τι τα μελετάς ένα τίποτα ήμαστε σε αυτή τη ζωή ....φσσσσσσσοοοουυυυυλουρππππππ τον ελληνικό καφέ”]
Μετά άρχισε ο ορυμαγδός και ο θρήνος.
Αν ήτανε ταινία θα τανε του Αγγελόπουλου ή του Μπρέγκοβιτς [μεγάλη η χάρη τους]
Βαρεμάρα, πλήξη, ανία, φτωχολογιά στο κοινό κάτι αδερφές με πλαστικά σημαιάκια που τους μείνανε από την παρέλαση, μια μουνταμάρα και ένα πράμα σαν κάποιος να ξέχασε να ανάψει το καλοριφέρ.
Τη σόμπα στην προκειμένη γιατί μιλάμε για φτώχεια.
Κάποια στιγμή αρχίσανε και τα τραγούδια και καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται, γιατί μέχρι τότε.....
Την αρχή έκαμαν τα Κόκκινα Χαλιά εμπνευσμένα από το στυλ του μακαρίτη James Dean και που μάλλον μπέρδεψαν το φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή με το Φεστιβάλ τραγουδιού της Eurovision.
Μετά βγήκε η Βαλάντω.
Εγώ με αυτό το κορίτσι έχω θέμα. Που πας καλή μου κοπέλα να κάνεις καριέρα με το όνομα αυτό? [δηλαδή φαντάσου σκηνικό: Να πας στα μπουζούκια να ακούσεις το Βαλάντη να τραγουδάει με τη Βαλάντω και να πίνεις Ballantine's] Φωνάρα μεν, πολύ σεντιμεντάλ δε, και το φόρεμα μια ομορφιά Τούλα μου!! Κάποια στιγμή εύλογα αναρωτηθήκαμε στην παρέα [ποια παρέα δηλαδή δυο νοματαίοι ήμασταν σαν τς κούκοι] αν την πηγαινοφέρνουν με το σκηνικό μαζί έτσι που τανε καρφωμένη η [λέγε με ουρά] στα πατώματα. Οπότε καμένο χαρτί και αυτό τσάμπα και βερεσέ το αρχαιοελληνικό look, Γιατί θυμάσαι αναγνώστη μου, το κανε το Αρχαιοελληνικό και η Καιτούλα τότε με το Φόρεμα το Ζήλια Κριθαριώτη και αναρωτιόταν ο μακαρίτης ο πατέρας μου αν φοράει κυλότα η Καίτη και είδες τι πάθαμε.
Όχι μωρή που δεν φόραγε κυλότα η Καιτούλα!!!!
Στη συνέχεια που λες κουμπάρα, έγινε ένα μπέρδεμα με τα κανάλια γιατί έδειχνε κάτι άνθρωπες με μπάλες να χοροπηδάνε σαν τα τραγιά. Μάλλον υπέθεσα ότι είναι να κάνουν aerobick ή pilates θα σε γελάσω και δεν το θέλω.....
Αλλά μετά με τηλεφώνησε η κουνιάδα μου η Νίτσα από τη Βροντού και με είπε ότι είμαι χαζιά γιατί αυτοί οι άνθρωπες, είναι συγκρότημα άνθρωπες και όχι μάθημα γυμναστικής, σαν αυτά που δείχνει το Μακεδονία tv το βράδυ όταν γυρίζεις και “Πάλι μαλακίες δείχνει η τηλεόραση ρε πούστη μου!”
Οπότε δεν έγινε λάθος στα κανάλια, μάλλον με πείραξε η coca cola.
Και να σου πετιέται η “Με λένε Πόπη” στη σκηνή, ντυμένη κακέκτυπο της Έλλης Κοκκίνου, μαζί με το μπαλέτο από το Baby O' [Εκεί στη Συγγρού καλέ!] Που πας μωρή που ήσουν για το 1ο πρόγραμμα στο Platinum και στον Καλιγούλα. Άνοιξε και τα πόδια το μικρό, πέταξε και τις μπούτες έξω, το χει πιάσει το νόημα. Φωνάρα σου λέει!
Το τραγούδι... ποιο τραγούδι καλέ? Τραγουδούσε δεν θυμάμαι? Εγώ τα μπούτια της κοίταγα!
Δόξα το θεό που τα τραγούδια είναι maximum 3 λεπτά και γλιτώσαμε το ξεροχύσιμο μπροστά στην οθόνη.
Γιατί αγάπη μου, πριν προλάβω να χασμουρηθώ από την ανία, Βγήκε ο Λούκας ο γκαβλιτζέκουρας στη σκηνή “Ο άντρας ο πολλά βαρύς” και “Σκάσε μωρή χαμούρα μη σε σκίσω” παρέα με ένας αρκουδιάρη και κάτι τσόλια που πήρανε μεταγραφή από ένα τσίρκο που έτυχε να δίνει παραστάσεις στο Αιγάλεω. Ειδικά δε αυτός με το κράνος, που γυρίζει σαν την σβούρα πάνω στο τραπέζι, αν κάνουν καμιά μαλακία από την ΕΡΤ και κάνουνε μεγάλο promo tour, το χει πάθει αέρα πατέρα το αυχενικό στο λέω μαλάκα!
Ο Λούκας είναι [γ]καύλαρος , έχει ματάρες, έχει φωνάρα αλλά το τραγούδι αυτό είναι σαν να προσπαθεί ο Timbaland να mixarει Μητροπάνο.
Α[πο]τυχία!
Να μην σχολιάσω για το κουστούμι βέβαια.... Που είναι που είναι ψιλόλιγνο το κατέ, [να μου το θυμηθείς αυτό θα χει μεγάλη ψωλή είμαι σίγουρη] ήρθε και έδειχνε σαν φασουλόβεργα!
Και ενώ στα ενδιάμεσα βλέπαμε τη Θεία Λένα να συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν θεία με κανελί τσεμπέρι στο μνημόσυνο του συμπέθερου, φτάσαμε με μια ανάσα στο τελευταίο τραγούδι
Όπου! Βγήκε η Καλομοίρα ντυμένη Katty Perry με το Ψευδόνυμο Niki Pontiki κάτι τέτοιο δηλαδή, και τραγούδησε ένα πολύ όμορφο Gay Anthem [που σαν να τις βλέπω στο ΕΝΟΛΑ να χτυπιούνται και να αλυχτάν] Όπως δε επισήμανε πολύ κομψά ο φίλος μου που βλέπαμε μαζί το μνημόσυνο, “Θα δείχνουν και το video για να φαίνεται και η χορογραφία”.
Εδώ κάπου φυσικά θα πρέπει να συνεχίσω να σου πω για τη Βουλγάρα υβρίδιο Pink+Robyn+Jason Donovan= L.F.E. Και τη μικρή χαρούμενη Μαλτέζα με τη βλεφαρίδα κάγκελο και το φρύδι γαϊτάνι, αλλά έξω βρέχει. Εγώ βαριέμαι να γράψω άλλο, κρύωσε και ο καφές μου.
Άσε που ένα κάρο πικρόχολες αδερφές σαν και μένα σήμερα κάνουν το ίδιο στη υπόλοιπη bloggoσφαιρα
Λατρεύουν κράζοντας την [τη] Eurovision [για αυτό] και ασχολούνται μαζί της!