Και μόνο που γράφω πως ο Ιούλιος μετρά ήδη την τέταρτη μέρα, ακούγεται παράξενο. Ο Ιούνιος ήρθε και έφυγε τόσο βιαστικά, σαν να χάθηκε ένας μήνας στο μέτρημα. Αυτό το καλοκαίρι ως στιγμής έχει υπερπλήρες μενού: ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, οικογενειακές απώλειες, νοσοκομεία και πολλή δουλειά.
Αυτή την περίοδο αν και αρκετά κουρασμένος, αισθάνομαι ευγνώμων που μπορώ να λέω πως έχω δουλειά (και μάλιστα μια που πληρώνει κανονικά) και με ελεύθερο Σαββατοκύριακο. Δεν το λες και λίγο. Το θέμα είναι, όταν τα προς το ζην είναι καλυμμένα, τι πραγματικά χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει.
Αυτή την περίοδο αν και αρκετά κουρασμένος, αισθάνομαι ευγνώμων που μπορώ να λέω πως έχω δουλειά (και μάλιστα μια που πληρώνει κανονικά) και με ελεύθερο Σαββατοκύριακο. Δεν το λες και λίγο. Το θέμα είναι, όταν τα προς το ζην είναι καλυμμένα, τι πραγματικά χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει.