Χθες πήραμε το αυτοκίνητο και βρεθήκαμε σε μια κοντινή παραλία. Η κούραση ήταν τόση που αν είχα ξαπλώσει σε στρώμα θαλάσσης και όχι σε ξαπλώστρα, κατά πάσα πιθανότητα θα με είχε ξεβράσει το κύμα στην Λιβύη. Και δεν θες να ξυπνήσεις στην Λιβύη αυτές τις μέρες, πίστεψέ με. Όλος ο κόσμος πάει παραλία να περάσει καλά, εγώ έπεσα ξερός για αρκετή ώρα. Το καλύτερο ήταν πως οι άλλοι με είχαν αφήσει να προσέχω τα πράγματα -πορτοφόλια, κινητά, κτλ- ενώ εγώ έβλεπα ήδη το τρίτο όνειρο.
Την ώρα που δεν κοιμόμουν, έκανα καμμία βουτιά (πλατσούριζα) με έναν φίλο να αναπαριστά το πόσο αστεία μπαίνω στην θάλασσα. Ενίοτε έβγαζα και καμμία φωτογραφία, μιας και ο ήλιος που έδυε, έδινε απίστευτα χρώματα στον ορίζοντα. Το φεγγάρι που είχε ήδη εμφανιστεί, ήταν το αποκορύφωμα. Η αλήθεια όμως είναι ότι το φεγγάρι και η δύση του ήλιου λίγες μέρες νωρίτερα, είχαν άλλη μαγεία.
Κλείνω με το κομμάτι που έχει κολλήσει στο μυαλό και στο mp3 player τον τελευταίο καιρό.
ΥΓ: (Όπου ακούς she εσύ να βάζεις he).