ζωγραφίζοντας το λιβάδι των ονείρων

“Που είναι”, αναρωτήθηκε.
Κοίταξε γύρω του
“σε βρήκα” είπε στον εαυτό του και έπιασε το πινέλο
το έβαλε στο βαλιτσάκι του
έκανε ένα τελευταίο έλεγχο και το έκλεισε

άρπαξε το ψάθινο καπέλο, για το οποίο τον κορόιδευαν
ήταν ακόμα βράδυ
ήξερε όμως ότι θα ξημερώσει κάποια στιγμή
κ ήθελε να είναι έτοιμος
πήρε το βαλιτσάκι του και βγήκε από το σπίτι
φορούσε τα αγαπημένα του σανδάλια
και τη βερμούδα με τις άπειρες τσέπες
ακολούθησε το μονοπάτι για ώρα
κάποια στιγμή όμως το άφησε πίσω του
δεν είναι για μένα, σκέφτηκε
ο προορισμός του άγνωστος
πίστευε όμως ότι θα καταλάβαινε όταν θα έφτανε

προχώρησε αρκετά
ήταν νύχτα και δεν έβλεπε καλά
άρχισε να κουράζεται
δεν ήθελε να σταματήσει
οπότε περπάτησε και άλλο
ώσπου βγήκε σε ένα λιβάδι
πάνω σε μια πλαγιά
γύρω του υπήρχαν λουλούδια
πολλά λουλούδια
έσκυψε να τα μυρίσει
δεν μπορούσε να καταλάβει αν μύριζαν
τα περιεργάστηκε στο φως των αστεριών
ήταν άχρωμα, ξερά
χαμογέλασε, “εδώ είμαστε”
κάθισε ανάμεσα στα ξερά και άχρωμα λουλούδια
και άνοιξε το βαλιτσάκι του
έβγαλε από μέσα πινέλα και χρώματα
χρώματα που χρόνια μάζευε
“επιτέλους, ήρθε η ώρα να σας χρησιμοποιήσω” τους είπε
κοίταξε το πρώτο λουλούδι, προβληματίσθηκε για λίγο
αλλά τελικά αποφάσισε, “εσύ θα γίνεις κίτρινο”
και άρχισε να το βάφει

δεν βιαζόταν γιατί δεν ήθελε να στερήσει τίποτα από το συγκεκριμένο λουλούδι
με αργά και σταθερά βήματα, κανείς δεν τον πίεζε

ο ήλιος άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα
και δεν άργησε το φως του να αρχίσει να χαϊδεύει το λιβάδι
άφησε το πινέλο και παρατήρησε τα τρία λουλούδια
που είχε ζωγραφίσει
ήταν υπέροχα
τα πλησίασε και τα μύρισε
ναι, τώρα μύριζαν
είχαν πάρει ζωή
χαμογέλασε
έβαλε το καπέλο στο κεφάλι του
και ξάπλωσε ικανοποιημένος δίπλα στα λουλούδια του

another one bites the dust

ok, χαλάω εντελώς το εντελώς ποιοτικό επίπεδο του blog αυτού με την κάτωθι ανακοίνωση αλλά χάρηκα με τα νέα. πολύ.

"I am proud to say that I am a fortunate homosexual man. I am very blessed to be who I am. "
Ricky Martin

ps. It is he who bangs, not she.

ΠΑΣΟ(Υ)Κ

Έλληνας πεθαίνεις
δε σωζεσαι ποτέ
Το δώρο σου θα κόψουμε
πούστη μισθωτε

Βαρέθηκα πραγματικά

Βαρέθηκα να είμαι Άνεργη....

και παρόλο που δεν ζω

κάτω από την γέφυρα

εγώ νιώθω άστεγη.

Επειδή κουράστηκα

να είμαι Άνεργη

δεν σημαίνει ότι

μπορείς να με

εκμεταλλευθείς.

Ούτε επειδή

έχεις δουλειά

είσαι λιγότερο Looser

από κάποιον άνεργο.

y#58: temptation

αρχικά δυο βίντεο

βίντεο 1.



βίντεο 2.



και η εξήγηση της σχέσης μεταξύ των δύο:

για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης είμαι πολύ εκλεκτικός όταν επιλέγω κάποιον (υποσυνείδητα προφανώς) να μου αρέσει. για διαφορετικούς λόγους που, ομοίως, δεν είναι της παρούσης να εξηγηθούν, όταν γίνει αυτό, ενθουσιάζομαι πού εύκολα. όχι εύκολα με την έννοια OMGOMGOMGOMGOMG 14χρονου κοριτσιού αλλά εύκολα με την έννοια του βίντεο 1. κοινώς το άλλο άτομο εξιδανεικεύεται, γίνεται εικόνισμα στον τοιχο κτλ, κτλ.

και θα έρθεις να μου πεις μοναχικέ αναγνώστη του blog πως αυτό είναι πολύ φυσιολογικό, πως συμβαίνει πάντα, πως, πως, πως. Και θα σου απαντήσω ότι δεκτά όλα αυτά αλλά δεν μου φαίνονται και πολύ υγιείς αντιδράσεις ώριμου ατόμου.

Και κυριώς αυτό που δεν μου φαίνεται καθόλου υγιής αντίδραση είναι αυτό που συμβαίνει με θέματα επικοινωνίας - κοινώς περιμένεις ώρες πάνω από ένα τηλέφωνο για να σου απαντήσει, περιμένεις ώρες στο fb για να σου απαντήσει, περιμένεις ώρες στο skype για να σου απαντήσει. κοινώς περιμένεις αδιαμαρτήρητα όσο θα πάρει στον άλλο να σου απαντήσει. κι όχι μόνο αυτό αλλά μόλις απαντήσει, εσύ αρχίζεις και συμπεριφέρεσαι σαν τα παιδάκια στο βίντεο 2, δλδ λες θα περιμένω να απαντήσω γτ αυτό είναι το σωστό και έτσι θα μεγιστοποιήσω το reward στην επικοινωνία μας (με απλά λόγια, θα συνεχίσουμε να μιλάμε γτ δεν θα φρικάρει που του απάντησα την επόμενη ακριβώς στιγμή), μα δεν περιμένεις. Δρας με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από τον άλλον που δεν τον πείραξε καθόλου να περιμένει.

Το κακό/καλό της όλης αυτής φάσης είναι ότι ξέρω πως και γιατί συμβαίνει. δλδ μπορώ να δω τον ευατό μου σαν ένα αυτά τα παιδάκια στo youtube να περνά από όλες τις φάσεις 'θα τα καταφέρω/ίσως ένα κομματάκι/ μιαμ μιαμ, είναι πεντανόστιμο/ γτ δεν περίμενα? ' κι όμως δεν μπορώ να με σταματήσω. ή μάλλον, τόσα χρόνια προσπάθειας να με σταματήσω έχουν οδηγήσει σε extension της αναμονή πριν να στείλω κατά 1-2 ώρες κατά μέσο όρο. Μα όπως και στα παιδάκια του βίντεο 2, it is not enough :)

update: η υπομονή είναι αρετή, κι εγώ δεν τα πάω καλά ούτε με την έννοια ούτε με την καιτιμέ. also, τι φλυαρία είναι αυτή η σημερινή....αχ,αχ...

George in wonderland

25 Μαρτίου 2010: 2 πολιτικοί νάνοι περιμένουν ένα εισπρακτικό θαύμα σε μια μακρινη χώρα.Προηγήθηκε ξεβράκωμα της χώρας με χρήση άσκοπης πολυτέλειας (σαμπάνια κλπ)

K. Mέρκελ,η τύχη μας είναι στα χέρια σας

χ#57: ω! τι κόσμος.

σήμερα κυριακή 21 μαρτίου θα φάμε στο σπίτι 15 άτομα κι εμένα η σκέψη μου θα είναι στην ουάσιγκτον.
είδαν πολλά τα μάτια μου σε αυτήν την πλευρά του ατλαντικού και ελπίζω η σημερινή νύχτα να είναι μια ιστορική προσθήκη σε αυτά τα πολλά.

Γυρνώντας πίσω σε λιγότερο από δύο βδομάδες, διάβασα σήμερα αυτό.

Please bring strange things.

Please come bringing new things.
Let very old things come into your hands.
Let what you do not know come into your eyes.
Let desert sand harden your feet.
Let the arch of your feet be the mountains.
Let the paths of your fingertips be your maps
And the ways you go be the lines of your palms.
Let there be deep snow in your inbreathing
And your outbreath be the shining of ice.
May your mouth contain the shapes of strange words.
May you smell food cooking you have not eaten.
May the spring of a foreign river be your navel.
May your soul be at home where there are no houses.
Walk carefully, well-loved one,
Walk mindfully, well-loved one,
Walk fearlessly, well-loved one.
Return with us, return to us,
Be always coming home.

---Ursula K. Leguin

ps. θα φέρω. και μετά από τη σημερινή ψηφοφορία, ελπίζω να φέρω και πολλά δάκρυα χαράς.

update

Alizée - Les Collines (Never Leave You)

Για να πω την αλήθεια την Αλιζέ τη θεωρούσα καμένο χαρτί και αυτο γιατί είχε να κάνει επιτυχία εδώ και 7 χρόνια (δεν τα λες και λίγα...), δηλαδή από τότε που ήταν ακόμα υπό την καθοδήγηση της Mylène Farmer. Το 2004 όμως μετά από δύο πολυπλατινένιους δίσκους η κοπελιά από 'δω αποφασίζει να τερματίσει τη συνεργασία με το δίδυμο Boutonnat/Farmer που της έγραφε τα τραγούδια έτσι ώστε να ακολουθήσει το δικό της καλλιτεχνικό δρόμο...
Παπαριές! Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε ήταν να παντρευτεί τον Jérémy Châtelain (απόφοιτο του γαλλικού Fame Story) και να τον βάλει παραγωγό του τρίτου της άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2007 μετά από 4 χρόνια απουσίας της. Καλή μου Αλιζέ δεν ξέρεις ότι δεν μπερδεύουμε τα γκομενικά με τα επαγγελματικά; Κάποιος λόγος θα υπάρχει που ο άντρας σου έχει μείνει στα αζήτητα! ...Και ο προφανής λόγος είναι ότι το παιδί δεν το 'χει! Της έγραψε μέτρια τραγούδια και έκανε μέτριες (έως κακές κάποιες φορές) παραγωγές. Το αποτέλεσμα ήταν η επιστροφή της Αλιζέ να περάσει στα ψιλά και το σιντί να πατώσει...
Για κάποιο άγνωστο λόγο όμως με αυτό το σιντί έκανε όνομα στο Μεξικό (!), μέχρι και συναυλίες πήγε και έκανε... τι να πει κανείς άγνωσται αι βουλαί των Μεξικανών!
Η Αλιζέ όμως φαίνεται ότι πήρε το μάθημα της και το έψαξε περισσότερο αυτή τη φορά πριν πάει να ηχογραφήσει νέα τραγούδια και το αποτέλεσμα τη δικαίωνει. Το ολοκαίνουριο της σινγκλάκι τιτλοφορείται Les Collines (Never Leave You) και είναι γραμμένο από τους Chateau Marmont. Μουσικά είναι επηρεασμένο από τη δεκαετία του 80 που σημαίνει πολύ συνθεσάιζερ και ρετρό διάθεση. Δεν είναι κάτι που δεν έχεις ξανακούσει, είναι όμως πολύ πιασάρικο! Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και όλος ο δίσκος, που ονομάζεται Une Enfant Du Siècle και κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Τον άκουσα μια-δυο φορές και μου φάνηκε πολύ συμπαθητικός, ακόμα όμως είναι νωρίς για να έχω σαφή άποψη.
Το βίντεο κλιπ που μόλις κυκλοφόρησε το λάτρεψα. Ταιριάζει άψογα με την αισθητική του τραγουδιού ενώ η Αλιζέ έχει αλλάξει προς το πολυυύ καλύτερο (τρόμαξα να την αναγνωρίσω!). Το βιντεάκι έχει ηδη πάει #1 στα most viewed music videos today, ποιος το περίμενε ότι η Αλιζέ θα έχει τόση πέραση...
Μπράβο της πάντως μακάρι να συνεχίσει έτσι...

Τελευταία χρονιά στην δεκαετία των 20

Εδώ και λίγες ώρες διανύω την τελευταία μου χρονιά στην υπέροχη δεκαετία των 20.

Αν με ρωτήσετε τι έκανα τις προηγούμενες χρονιές θα σας πω δεν θυμάμαι

αλλά μπορώ να σας πω ότι δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα από τότε που ήμουν 20.

Βρίσκομαι στην ίδια επαγγελματική, ερωτική και οικονομική κατάσταση...

Κοινώς Αδρανής.

Δεν γαμιέται; Αυτή είναι η τελευταία μου χρονιά σε αυτή τη δεκαετία και θα τη περάσω κάνοντας ότι θέλω...ούτως ή άλλως του χρόνου θα νιώθω σκατά...

Ελπίζω αυτή τη χρονιά να κάνω ότι δεν έκανα μέχρι τώρα και να γίνω επιτέλους αστροναύτης της NASA. (Ένας απλός καθημερινός στόχος)

x#56: masculine

σκόρπιες σκέψεις ημερολογιακής φύσεως.

- κούρεψα πρώτη φορά μόνος μου (με λίγη βοήθεια απο τον trey) τα μαλλιά μου. ξεκίνησα με σκάλα 6 και κατέληξα με 2. μου πήρε λίγο να το συνηθίσω αλλά (όπως μου είπε ο trey εκείνο το βράδυ) το αεράκι και το ψιλοβροχο έξω με έκανε να χαμογελάσω. είδα το un prophete και μου άρεσε (στο angelika) και το single man για 2η φορά το οποίο μου άρεσε περισσοτερο και από την π΄ρωτη φορά και από τον προφήτη.

- η πολύ πρόσφατη ανασχόληση μου με το romeo είχε κάποιο αποτέλεσμα. 2-3 σέξυ ατομάκια πίσω στην ελλάδα / για να δούμε.

- εντελώς συμπτωματικά, έναν που τυχαία είχα βρει fb μα πολύ μου είχε αρέσει, βρέθηκε και στο romeo. και μετά βρεθήκαμε στο skype. και ελπίζω να ξαναβρεθούμε.

- ο κωνσταντίνος πολύ ωραίο τυπάκι και να δεις πως το είπε το εντελώς κουφό που με έκανε να κλάψω απο τα γέλια και να μου απαντήσει ότι επιτέλους του έσκασα ένα χαμόγελο? einai kanenas kalos loipon?

ρωτάω αν 2 φίλοι του με τους οποόους μιλάει είναι 'καλοί'
απαντά:
"19:15
oloi kaloi einai
19:15
oi kakoi eniai sti filaki'

απαντάω
19:16
mlk tha klapso apo tin paranoia

απαντάει
"19:16
epitelous mou skases ena xamogelo "

- το καινούριο κούρεμα γενικά πήρε θετικά σχόλια. και από το σίμο στη δουλειά (όπυ παρεπί πήγα για τελευταία φορά για ένα μιτινγκ με άλλους interns), και από αρκετό κόσμο στο fb. περί ορέξεως sushi...

- και μια που σήμερα ήταν st.paddie's day, κι ένα εκπληκτικό βίντεο από τα παλιά

y#57: διακοπή για διαφημίσεις

περιμένοντας το επόμενο επεισόδιο του lost (αλήθεια έμειναν μόνο 2 φορές μόνο που θα το ξαναδω live),
ξαναείδα στην τηλεόραση την καινούρια διαφήμιση της nike



και θυμήθηκα την αγαπημένη μου διαφήμιση όλων των εποχών (πόσο γενικευτικό! - αλλά όχι άδικο)



ps. πόσο καλό ήταν το dr.linus? also, only 9 episodes left before the season finale. damn.

I feel safe in Ampelo city...

Σήμερα λοιπόν λήστεψαν το σπίτι της μικρής μας Άθλιας Κόρης Α στους ασφαλείς Αμπελόκηπους. Οι αστυνομικοί δηλώσαν ότι η ληστεία μάλλον έγινε απο ναρκομανείς.

Το αστείο όμως είναι ότι στους Αμπελόκηπους δεν έχει ναρκομανείς... Τουλάχιστον έτσι μας είχε ενημερώσει ο δήμαρχος Αμπελοκήπων σε παλαιότερη ομιλία του... Είχε πει ότι είχαν εξαλειφθεί τα ναρκωτικά στον δήμο τους και οι ναρκομανείς που είχαν μείνει ήταν δύο άρα με βάση τα λεγόμενα του Δημάρχου γνωρίζουμε ποιοι είναι και μπορούν να συλληφθούν...

Είναι πολύ άσχημο να γυρνάς σπίτι σου να το βλέπεις παραβιασμένο και όλα τα προσωπικά σου αντικείμενα να λείπουν....Ειδικά σε ένα δήμο τόσο " ασφαλή " όσο οι Αμπελόκηποι....Ελπίζω αφού ξεκίνησαν με το να ληστεύουν συγγενείς δημοτικών συμβούλων να κάνουν το ίδιο και στους Αντιδημάρχους ή ακόμη καλύτερα στον Δήμαρχο. Μπας και ελεηθούν και νιώσουν.

Στο δικό μου ghetto πάντως (κοινώς την πολυκατοικία των Ηνωμένων Εθνών που μένω) συχνά πυκνά γίνονται ληστείες κάτω από τη μύτη μας...για να μη πω για τον Μασούτη της γειτονιάς όπου σε κάθε ληστεία είναι και διαφορετικός γείτονας μάρτυρας.... αλλά δεν βαριέσαι το αστυνομικό τμήμα είναι πολύ κοντά και το Δημαρχείο αρκετά μακριά για να μαθευτεί και να ανησυχήσει ο Δήμαρχος της Νεάπολης.

Πάντως εδώ που τα λέμε έφταιγαν οι θείοι μου.... έπρεπε να το περιμένουν... είναι δυνατόν να αφήσουν το σπίτι μόνο του; Μπήκαν σε πειρασμό οι ληστές... το σπίτι το προκάλεσε. Γι αυτό αν ζείτε σε Νεάπολη ή Αμπελόκηπους μην αφήνετε τα σπίτια μόνα τους... μη γίνεστε τόσο προκλητικοί προς τους ληστές αφού το ξέρετε... οι Αστυνομικοί είναι πολύ λίγοι για να μας προστατεύσουν και οι Δήμαρχοι πολύ large για να ασχοληθούν....

Σας αφήνω με ένα ωραίο τραγουδάκι I Feel Safe in New York City ... από ACDC γιατί στην Νεά Υόρκη νιώθεις ασφαλής όταν ζεις στην Νεάπολη και στους Αμπελόκηπους...

Όσο για τους ληστές....δεν θα τα χαρούν πολύ τα κλοπιμαία...η κατάρα της Θεάς είναι μαζί τους... και είναι δυνατή...ακόμη και αν βγάλουν λεφτά... τα πουλιά τους δεν θα ξανασηκωθούν ποτέ.

Το νησί των καταχρεωμένων

Ο GAP , αποστέλλεται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σ ένα μυστηριώδες νησί-κράτος όπου είναι μαζεμένοι οι πιο φρικτοί οικονομικοί εγκληματίες, για να εξιχνιάσει μια περίεργη εξαφάνιση χρημάτων.Ένα σημείωμα στον τόπο του εγκλήματος με τον αριθμό 14 προβληματίζει τον ήρωα. Στην πορεία υποψιάζεται ότι γίνονται φρικτά οικονομικά πειράματα σε μισθωτούς, αγρότες, συνταξιούχους.Με την ανάμνηση της αδικοχαμένης συζύγου του Σοσιαλίστριας, αναζητεί αυτόν που έβαλε φωτια στα spreads.H υπόθεση ανατρέπεται δραματικά, όταν αποκαλύπτεται ο ηθικός αυτουργός του πνιγμού ενός αγρότη, ενός μισθωτού κι ενός συνταξιούχου σε μια λίμνη χρεών...

Πάρε τα @@ μας Τουρκία

....Η θεά Καφροδίτη υψώνει το δεξί χέρι της προς την Τουρκία και σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο σαν άλλη Γερμανική Αφροδίτη της Μήλου... με φόντο πίσω την σημαία του πόντου...

κρίμα που δεν έχουμε ιδέα από photoshop να το κάνουμε...

Άξιοι Πιστοί του Ναού μας και τιμημένοι Ιεροί μας Δούλοι... Η Θεά Καφροδίτη είναι πολύ χαρούμενη με την εξέλιξη των γεγονότων και πανηγυρίζει την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασυρρίων από την Σουηδία.

Σαν ναός ευχαριστούμε όλους αυτούς τους Έλληνες που μας κορόιδεψαν, που μας πρόσβαλαν και που μας έκαναν να πεισμώσουμε όλα αυτά τα χρόνια και να αγωνιστούμε με περισσότερο ζήλο προς την αναγνώριση. Σας υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά. Ευχαριστούμε το Ελληνικό Κράτος που έγινε τόσο ρεζίλι με την καθυστέρηση του να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ποντίων και που μας αποθαρρύνει να αγωνιζόμαστε κάθε φορά.

Ευχαριστούμε την Τουρκία που με της συμπεριφοράς της δείχνει τον αληθινό της χαρακτήρα και βοηθάει την αναγνώριση από τις άλλες χώρες. Ευχαριστούμε την Ελλάδα που μας έχει πληγώσει περισσότερο από την Τουρκία και ενισχύει τον μαζοχισμό μας σαν φυλή.

Καλημέρα Πατρίδα

Ελπίζω τα βουνά σου να τα τυλίγει μια υπέροχη ηλιοφάνεια σήμερα όπως εκείνη την ημέρα που σε είχα δει. Σήμερα ξύπνησα με καλά νέα, ελπίζω ο ουρανός να τα έφερε και σε εσένα. Πως είναι τα πράγματα εκεί; Ηρέμησαν λίγο οι ψυχές που βρίσκονται κοντά σου;

Είμαι περήφανη που γράφω σε αυτό το blog ότι ακόμη μια χώρα αναγνώρισε την γενοκτονία μας, απο χθες λοιπόν η Γενοκτονία των Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων είναι επίσημα αναγνωρισμένη. H ψηφοφορία έγινε εχθές και οι ψήφοι ήταν 131 υπέρ και 130 κατά της αναγνώρισης, από ότι διάβασα ο πρωθυπουργός της Σουηδίας δεν ήθελε να γίνει καμία αναγνώριση καθώς έχει καλές σχέσεις με την Τουρκία. Η Τουρκία φυσικά κάλεσε τον πρέσβη της να γυρίσει πίσω και να απομακρυνθεί απο την Σουηδία... Μπορεί να το κάνει σε όλες τις χώρες αυτό παρακαλώ;

Η αλήθεια είναι όμως ότι ο κύβος ερρίφθη και οι αγώνες μας ακούγονται πλέον πιο δυνατά απο ποτέ, η Επιτροπή Εξωτερικών της αμερικάνικης Βουλής των Αντιπροσώπων είχε κάνει το ίδιο πριν μια εβδομάδα.

Μετά λοιπόν από μερικές πολιτείες της Αμερικής, την Αυστραλία, ήρθε η Σουηδία και η Αμερική βαδίζει σε καλό δρόμο προς την αναγνώριση της Αρμένικης γενοκτονίας. Ωστόσο η αναγνώριση της Σουηδίας είναι η πιο σημαντική γιατί έχουμε την ταυτόχρονη αναγνώριση και των τριών φυλών της περιοχής του Πόντου. Μακάρι να γίνει αυτό παράδειγμα σε όλους μας και να καταφέρουμε την ταυτόχρονη αναγνώριση παντού.

Πηγές: Αναγνώριση απο Αμερική

Αναγνώριση απο Σουηδία

Αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε αυτούς που μας χλεβάσανε, σ'αυτούς που γελάγανε με το όνειρό μας και στην Ελληνική Κυβέρνηση που ακόμη κάνει το κορόιδο. Οι αγώνες μας δεν θα σταματήσει ποτέ, το ντόμινο άρχισε να πέφτει και οι Τουρκία μετράει τις ημέρες που θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε αναγνώριση.

Μάρτιος

...... Αυτός δεν είναι μήνας είναι περιπέτεια....Πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες για τον μήνα που γεννήθηκα... Μου άρεσε που η λαϊκή παράδοση τον παρουσιάζει πάντα πονηρό και σκανδαλιάρη ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.... έχω χάσει πολλές γνώσεις τον τελευταίο καιρό...ο εγκέφαλος μου έχει τηγανιστεί....

Μάρτιος λοιπόν...ο μήνας με τις περισσότερες γεννήσεις αφού όλοι φυστικώνονται το καλοκαίρι...έτσι έκαναν και οι δικοί μου μάλλον. Είχα μια διαφωνία με την Dannossiel, εκείνη λέει ότι ο Μάρτης είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης εγώ έλεγα ότι ημερολογιακά δεν είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης αλλά ο τελευταίος του χειμώνα... αφού η πρώτη ημέρα της άνοιξης είναι η 21η Μαρτίου...

Κάθε χρόνο τέτοιο μήνα έχω την ανάγκη να βγω από το σπίτι και να αρχίσω να κάνω δουλειές... Είναι ο μήνας που όλα τα νησιά και όλοι οι τουριστικοί προορισμοί προετοιμάζονται για τις ορδές (ή μπορεί και όχι) των τουριστών που θα ξεκινήσουν να έρχονται το Πάσχα και να φύγουν τον Νοέμβριο... Γι' αυτό και εγώ θέλω να φύγω να φύγω να φύγω να φύγω να πάω κάπου να βοηθήσω στην προετοιμασία και να κάθομαι να περιμένω τους τουρίστες να έρθουν... να μου δώσουν δύναμη και ενέργειά για την αρχή της σαιζόν....να με κουράσουν τον Ιούλιο... να μου σπάσουν τα νεύρα τον Αύγουστο και να με χαιρετήσουν τον Οκτώβριο με την μεγαλύτερη ανταμοιβή που μπορούν να μου δώσουν... Το χαμόγελο τους ....Αχ μου λείπει η δουλειά στον Τουρισμό...

Αυτοί οι Empire of the Sun...μου προκαλούν και αυτοί τάσεις φυγής...όπως και ο Μάρτιος....

αλλά πότε θα σταματήσει ο εαυτός μου να με σταματάει;

αχ...βρείτε μου μια δουλειά στο Μακάο να

υποδέχομαι τουρίστες όλο τον χρόνο....

Αγάπη; Τι είναι η Αγάπη;

pic credit : here

Δεν είναι αστείο ; Μερικές φορές συναντάς την ομορφιά σε μορφές που δεν το περιμένεις... Εκείνη τη στιγμή αλλάζει ο κόσμος σου, ο τρόπος σκέψης σου.Το μυαλό σου θολώνει και θες να πάρεις την ομορφιά και να την κάνεις δική σου, μόνο δική σου. Να τη κλείσεις σε ένα βάζο και να την βάλεις κάπου που μόνο εσύ θα το βλέπεις, μόνο εσύ θα το έχεις και δεν θα χρειάζεται να το αφήσεις ποτέ.

Μαζί με αυτό το αίσθημα ξυπνάει και μια δύναμη μέσα σου. Μία δύναμη που σε σπρώχνει προς την πηγή της ομορφιάς... Αρχίζεις και αναρωτιέσαι είναι σωστό να κάνεις κάτι τόσο όμορφο δικό σου. Αρχίζεις και σκέφτεσαι τρόπους οι οποίοι θα μπορέσουν να σε βοηθήσουν να κάνεις το ίδιο το αντικείμενο ευτυχισμένο... Καμία ομορφιά δεν αξίζει αν η πηγή της είναι δυστυχισμένη...

Όμως...愛て 何で. Τι είναι Αγάπη;

Το να θες να κάνεις κάτι δικό σου να το κρατάς μόνο για σένα είναι αγάπη; Δεν είναι εγωισμός; Πως μπορείς να κάνεις κάτι τόσο όμορφο δικό σου; Πως μπορείς να κάνεις κάτι τόσο όμορφο ευτυχισμένο έχοντας παράλληλα την απαίτηση να είναι μόνο δικό σου;

Μπορείς να αγαπήσεις κάτι που δεν είναι συμβατό με αυτό που είσαι;

Είναι η Αγάπη αιώνια; Αν ναι μπορείς να αγαπήσεις κάποιον από το μέλλον;

The Subways - Rock & Roll Queen

You are the sun,
You are the only one,
My heart is blue,
My heart is blue for you

Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen

You are the sun,
You are the only one,
You are so cool,
You are so rock & roll

Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, BE MY LITTLE ROCK & ROLL QUEEN
You are the sun,
You are the only one,
You are so cool,
You are SO ROCK & ROLL,

Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my little rock & roll queen
Be my, be my, be my LITTLE ROCK & ROLL QUEEN

seriously...πρέπει να κόψω της Ιαπωνικές ταινίες

απαγορευμένης αγάπης με επηρεάζουν...

On the T.O.P of the World!!!!

με βάση το κάτω χαρτί μπορώ να καταλάβω τι λέει αυτό το βίντεο:

βοηθάει βέβαια ότι μιλάνε περισσότερο Αγγλικά και όχι Ιαπωνικά ...αλλά όπως και να έχει...

Dekimasita ne!!!!!!!!!!! ^ ^"

Πραγματικά δεν περίμενα ότι θα τα κατάφερνα....αλλά σήμερα το έλαβα... και είμαι πολύ χαρούμενη...γι'αυτό και εγώθα το γλεντήσω σήμερα χαρίζοντας μου something T.O.P

να θυμηθώ να τον ρωτήσω πως σκατά έχασε τόσα πολλά κιλά για να το κάνω και εγώ...

Άντε και σύντομα να πάρω και το πτυχίο της σχολής....

Φυσικά σήμερα νιώθω ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα, να τελειώσω τη σχολή, να πάρω υποτροφία για Κορέα ή Ιαπωνία, να γνωρίσω τον T.O.P, να τον κάνω να αγνοήσει τα χρόνια και τα κιλά που του ρίχνω και να τον κάνω να μου κάτσει....

Ακόμη και βίντεο σαν την Τζούλια είμαι

σίγουρη ότι μπορώ να κάνω...

ΣΧΕΔΙΟ Ω

1.Κατάργηση της εορτής του Πάσχα, επομένως δεν υφίσταται θέμα δώρου.Εξαίρεση οι χρονίως πάσχοντες και οι άνω των 78.
2.Μετάθεση των Χριστουγεννων στις 29/02.Μειώνει το κόστος του δωρου στο 1/4
3.Θα δηλώνετε τον(τους) γκόμενό σας στην εφορία ως τεκμήριο διαβίωσης.Απαιτούνται αποδείξεις αγοράς προφυλακτικών >500 ευρώ το χρόνο
4.Στα διόδια θα παραδίδεις το αυτοκίνητο και θα κρατάς τα ψιλά
5.Στο δημόσιο,για κάθε 5 που φεύγουν, 2 θα εκτελουνται
6.Τέλος στα πολυδάπανα εξοπλιστικά προγράμματα.Αντι να πουλήσουμε τα νησάκια στους Γερμανούς, θα τα χαρίσουμε στους Τούρκους.Στα σύνορα φάκες ελληνικής κατασκευής
7.Φορολογία ανάλογη του Β.Μ.Ι(δείκτης μάζας σώματος)
8.Φορολόγηση του sex με γερμανίδες τουρίστριες
9.Τέλος στα τσάμπα ραδίκια και λάπατα.Θα παραδίδονται στην αγροφυλακή όπου και θα δίδεται το αντίτιμο
10.Τέλος η επιχορήγηση πρώτης κατοικίας.Θα επιχορηγείται μόνο η τελευταία...
11.Κανένας άνεργος πεινασμένος.Θα φάει ο ένας τον άλλο
12.Σε κανένα αλλοδαπό να μη χορηγηθεί ελληνική υπηκοότητα.Να πουληθεί όμως?

y#56: ελλάδα

τις τελευταιές μέρες, είτε γιατί ο ΟΗΕ προσφέρεται για τέτοιου είδους διεθνικά λεκτικά ping-pong και συζητήσεις , είτε γιατί πραγματικά η αποστασιοποίηση που νιώθω για ό,τι ελληνικό έχει μειωθεί, σκέφτηκα πολύ για τη σχέση μου με την 'πατρίδα'. και επειδή το ρεμπέτικο παραμένει (παραξένως για τα δικά μου γούστα) μία ταινία που αγάπησα και αγαπώ, είπα να πει κάποια πράγματα που αισθάνομαι ο φακός του φέρρη.



ps. κι ένα τσιτάτο [που δεν θυμάμαι που το διάβασα]: "αγαπώ την πατρίδα μου, μα αυτή δεν με αγαπάει". δικαιολογία? ίσως. αλήθεια? πολύ περισσότερο.

Keiji Ashizawa - Αρχιτέκτονας

Λοιπόν... Γεννημένος το 1973 στο Τόκιο ο Keiji Ashizawa αποφοίτησε το 1995 από το πανεπιστήμιο της Yokohama, έγινε πρώτα γνωστός ως εσωτερικός διακοσμητής και αρχιτέκτονας, ωστόσο προχώρησε και στο Product desing και αυτό είναι που κέρδισε την προσοχή του Wallpaper Magazine. Το γραφείο του λειτουργεί από το 2005 και ο ίδιος έχει δημιουργήσει έναν ευρύ κατάλογο προϊόντων. Κάθε προϊόν του γίνετε με βάση τη φιλοσοφία του αυστηρού deisng και της λογικής σκέψης (ότι και να σημαίνει αυτό).

Αρχιτεκτονική:

Οι περισσότερες δουλείες του έχουν γίνει στο Τόκιο, ωστόσο τελευταία άρχισε να κάνει περισσότερες δουλειές στην επαρχία με εξοχικές κατοικίες ενώ πλέον να συνεργάζεται και με συνεργάτες του εξωτερικού

11Boxes

Έπιπλα:

Ο ίδιος ισχυρίζεται οτι αντλεί έμπνευση από τις ταινίες, την λογοτεχνία, το περιβάλλον και τα υλικά γύρω του και φυσικά από τα graphic novels. Συμπληρώνει λέγοντας ότι πιστεύει πως"Είμαι Αρχιτέκτονας. Μερικές φορές είμαι μηχανικός, σχεδιαστής ή απλά εργοδηγός. Υπάρχει ένα είδος σχεδιασμού που μπορεί να υλοποιηθεί με την συμμετοχή σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα κατασκευής. Για παράδειγμα στο Flat Packing Pieces και στο φωτιστικό Parabola κάποια πράγματα μπορούσαν να γίνουν μόνο με τις πληροφορίες των εργατών στο εργοστάσιο."

Flat Packing Pieces

Parabola

"Η λέξη αρχιτέκτονας είναι η καλύτερη λέξη για να περιγράψει αυτό που κάνω."

"Υπάρχει ένα είδος έκφρασης που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από την αρχιτεκτονική"

Σε ερώτηση αν προτιμάει το product design από την αρχιτεκτονική δεν κάνει καμία επιλογή. Απαντώντας πως με το product deisng διασκεδάζει περισσότερο επειδή μπορεί να έχει ο ίδιος τον έλεγχο σε ό,τι κάνει. Με την Αρχιτεκτονική όμως δημιουργεί κάτι που θέλει χρόνο και έχει τον έλεγχο μιας ομάδας ατόμων κάτι που τον ευχαριστεί.

Ωστόσο οι απόψεις του καταγράφηκαν το 2007 σε συνέντευξη του neojapanisme από τότε δεν ξέρω κατά πόσο άλλαξε τις απόψεις του και κατά πόσο η ελεύθερη μετάφραση μου είναι και η σωστή. Εγώ τον συνάντησα στο Wallpaper του Νοεμβρίου ανάμεσα σε άλλους καλλιτέχνες από την Ιαπωνία.

Πηγές: Συνέντευξη στο Neojapanisme

Wallpaper*

Second Nature

formspring.me

Name your top 5 favourite Girls Aloud album tracks! (NO SINGLES)

1) Love Is Pain 2) Girl Oveboard 3) Control Of The Knife 4) Revolution In The Head 5) Memory Of You [Is this neverlandean?]

Ask me anything