Είναι λίγο σοκαριστικό ξαφνικά να καταλαβαίνεις ότι κάνεις σεξ ταυτόχρονα με κάποιον, ενώ δεν έχεις αντιληφθεί την παρουσία του. Και, παρότι δεν κάναμε σεξ με την παραδοσιακή έννοια, είχα την αίσθηση ότι το κάναμε, παρά το γεγονός ότι ο καθένας ήμασταν στο διαμέρισμά του κι ανάμεσά μας ένα σοκάκι που γέμιζε σιγά σιγά με χιόνι.
Δεν ήξερα τι να κάνω κι έτσι δεν έκανα τίποτα. Συνέχισα να τον παίζω, συνέχισε να τον παίζει και κοιταζόμασταν. Είχε ωραίο σώμα, απ’ όσο μου επέτρεπε να δω η καταιγίδα (από χιόνι) και η μεταξύ μας απόσταση. Ήταν ολόγυμνος, ενώ εγώ ήμουν ακόμη ντυμένος, έχοντας κατεβάσει μόνο το παντελόνι μου. Σταμάτησα να τον παίζω για να βγάλω και το άλλο πουλόβερ μου και ξεκούμπωσα το πουκάμισό μου, χωρίς όμως να το βγάλω.
Ο γείτονάς μου διέφερε πολύ από τον μεγαλόσωμο και μυώδη Τζον που φαντασιωνόμουν εκείνη τη στιγμή. Είχε λείους μύες, γραμμωμένους κοιλιακούς, ειδικά τους πλαϊνούς. Η επιδερμίδα του ήταν σταρένια, σαν να είχε μεσανατολική καταγωγή, τα μαλλιά του μαύρα και το στήθος του λίγο τριχωτό, όχι όμως μέχρι την κοιλιά. (κατά τα άλλα δεν τον έβλεπα καλά!)
Προσπάθησα να φανταστώ αν θα του την έπεφτα στο δρόμο ή αν ήταν από τους άντρες που ψωνίζεις σε σάουνες, όπου με την καύλα που έχεις, διαλέγεις τον πιο ελκυστικό από τους διαθέσιμους εκείνη τη στιγμή και συχνά κάνεις φοβερό σεξ μαζί του, αν και δε θα σου περνούσε από το μυαλό να του την πέσεις αν τον έβλεπες στο δρόμο κανονικά ντυμένο. Μερικές φορές στα χαμάμ, προσόντα που δεν είναι φανερά στην «καθωσπρέπει» ζωή των κοινωνικών συμβάσεων και της ένδυσης αποδεικνύονται πολύ ελκυστικά όταν τα εκτιμάς με το χέρι, ιδιαίτερα μέσα στη γλυκιά ζάλη των υδρατμών και του ημίφωτος.
Δεν μπορούσα να αποφασίσω. Ήμουν ελαφρώς σαστισμένος από το ξαφνικό της φάσης, από το σεξουαλικό παιχνίδι μαζί του, χωρίς εγώ να έχω την ευκαιρία να επιλέξω αν το ήθελα κι εγώ. Ήταν όμως, περισσότερο έκπληξη παρά αίσθηση παραβίασης ή αποστροφής. Πιθανώς να οφειλόταν και στο ότι φαινόταν να πληροί τις ελάχιστες αλλά ασαφείς προϋποθέσεις ομορφιάς που είχα ή στο ότι ήμουν καυλωμένος από τη φαντασίωσή μου με τον Τζον και δεν είχα κάνει σεξ ούτε τον είχα παίξει εδώ και μέρες.
Παρακολουθούσα το πώς τεντώνονταν οι μύες στο μπράτσο του καθώς τραβούσε τον πούτσο του, ο οποίος είχε μια μικρή κλίση προς τα πάνω, όπως στην κλασική στύση. Ο δικός μου πούτσος ήταν πιο ίσιος, στεκόταν σε κατακόρυφη γωνία. Γονάτισα πάνω στο κάθισμα του παραθύρου και κόλλησα το καυλί μου πάνω στο τζάμι για να στέκεται ολόρθο, ώστε να προσφέρω στον καινούργιο μου φίλο καλύτερη θέα. Το γυαλί ήταν κρύο κι άθελά μου έσφιξα τα αρχίδια μου και τους μύες στη βάση του πούτσου μου, πιέζοντάς τον με μεγαλύτερη δύναμη πάνω στο τζάμι.
Το τσαγιερό σφύριξε. Το αγνόησα. Είχε μέσα πέντε ποτήρια νερό – μπορούσε να βράσει για αρκετή ώρα μέχρι να εξατμιστεί.
Μια σταγόνα προσπερματικού υγρού ξεπρόβαλλε από τον πούτσο μου, λευκή σα λιμνούλα λιωμένου χιονιού. Έσφιγγα και χαλάρωνα τον κώλο μου, τρίβοντας τον πούτσο μου στο τζάμι και αφήνοντας τα ίχνη του, καθώς ο γείτονάς μου επιτάχυνε τις κινήσεις του. Αναρωτήθηκα αν μας έβλεπε και κανείς άλλος, αν και, τι θα σκεφτόταν(?). Αλλά ήμουν τόσο συνεπαρμένος από την ερωτική στιγμή που δεν με πολυένοιαζε. Κάθισα στις φτέρνες μου, με το βλέμμα ακόμη καρφωμένο στον γείτονά μου. Ξανάπιασα τον πούτσο μου. Το χέρι και το καυλί του θόλωσαν ξαφνικά, μέσα στην ξέφρενη κίνηση προς την εκσπερμάτωση. Άρχισα κι εγώ να κουνάω το χέρι μου γρηγορότερα, σφίγγοντας τα δάχτυλά μου γύρω από τον πούτσο μου όλο και πιο δυνατά, καθώς το χέρι μου γλιστρούσε πάνω κάτω, ενώ με το άλλο χούφτωνα τα αρχίδια μου για να τελειώσω πιο γρήγορα. Για μια στιγμή, ένιωσα σαν έφηβος σε μια από εκείνες τις περιβόητες ομαδικές μαλακίες, στις οποίες δεν είχα ποτέ την τύχη να συμμετάσχω όταν ήμουν σ’ εκείνη την ηλικία. Είχα γεννηθεί πολύ αργά για να παίζω παιχνίδια σαν το «λευκό μπισκότο», όπου όλοι έχυναν πάνω σ’ ένα μπισκότο κι ο τελευταίος αναγκαζόταν να φάει αυτή την αηδία.
Χαμογέλασα πικρά με τη σκέψη ότι αυτό που κάναμε τώρα θα μπορούσε κανείς να το δει ως μεταφορά του πως είχε καταντήσει το ασφαλέστερο σεξ στην εποχή της επιδημίας: δύο άντρες να τραβάνε μαλακία παρέα στα αντικριστά τους διαμερίσματα. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι, παρά την απόσταση που χώριζε τα σώματά μας, ένιωθα πιο κοντά μ’ αυτόν τον τύπο, παρά με κάποιους απ’ τους άντρες με τους οποίους είχα κάνει φάση στην πόλη που μένει και η Μπεζεντάκου (μεταξύ άλλων!!).
Ξαφνικά ο γείτονάς μου έγειρε προς τα εμπρός. Η ανάσα του θόλωσε το τζάμι μπροστά στο πρόσωπό του, κι έτσι δεν μπορούσα να τον διακρίνω καθαρά. Δευτερόλεπτα μετά, μια δεύτερη, μικρότερη σκιά σχηματίστηκε χαμηλότερα: ήταν μια σειρά από λευκές πιτσιλιές, που πριν αρχίσουν να κυλούν στο τζάμι, έμοιαζαν με κάποιο τεστ του Ρόρσαχ [ Rorschach test: ψυχολογικά τεστ αξιολόγησης της προσωπικότητας, που συνδέονται με την φροϋδική προσέγγιση και τα οποία χρησιμοποιούν ορισμένοι ψυχολόγοι για να διευρύνουν το υποσυνείδητο των ασθενών τους.] που δείχνουν ένα περιστέρι.
Περίμενε κι εμένα να τελειώσω. Το βρήκα συγκινητικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι ούτε με ήξερε, ούτε ήταν πραγματικά μαζί μου. Έμεινε μπροστά στο παράθυρο, παίζοντας με τα χύσια του, σαν να χρησιμοποιούσε το σπέρμα του για να μου ζωγραφίσει κάτι ή σαν να χάιδευε το κορμί μου από μακριά, με το τζάμι να υποκαθιστά το δέρμα μου. Έσφιγγα τα αρχίδια μου με το ένα χέρι, παίζοντας με τον μυ που τα κάνει ν’ ανεβαίνουν ψηλότερα και τον έπαιξα γρηγορότερα: ήθελα να χύσω για τον γείτονά μου. Έτσι κι έγινε. Σε λιγάκι, ο κώλος μου ακολουθούσε την κίνηση της εκσπερμάτωσης, ενώ κρατούσα την πλάτη μου λυγισμένη προς τα πίσω για να χύσω πάνω στο στήθος μου αντί για το τζάμι ή τα μαξιλάρια.
Χαμογέλασε καθώς έχυνα. Το πρόσωπό του είχε φωτιστεί ολόκληρο. Μόλις συνήλθα, του χαμογέλασα κι εγώ. Μετά εξαφανίστηκε από το παράθυρο – μάλλον για να καθαρίσει. Έβαλα τα δάχτυλα μου στο πηχτό σπέρμα που είχε καθίσει στις κοντοκουρεμένες τρίχες της κοιλιάς μου ή κυλούσε αργά προς τα κάτω και σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω κι εγώ το ίδιο. Σηκώθηκα, προσπαθώντας με τη χούφτα να συγκρατήσω το ρυάκι σπέρματος πριν λερώσει το πάτωμα, ενώ με το άλλο χέρι κρατούσα το πουκάμισό μου σε απόσταση από το κολλώδες στήθος μου. Πήγα στην κουζίνα. Έκλεισα το μάτι, σκουπίστηκα με μια χαρτοπετσέτα και σουλούπωσα τα ρούχα πάνω μου.
Με μια κούπα τσάι Red Zinger στο χέρι, πήγα ξανά στο σαλόνι. Το άνετο κάθισμα στο παράθυρό μου με καλούσε να πάω ν’ αράξω και συλλογίστηκα τη γνωριμία μου με το γείτονα. «Ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον» μουρμούρισα φέρνοντας την κούπα στα χείλη μου. Χαμογέλασα κι ενώ στεκόμουν ακόμη όρθιος στην πόρτα που χώριζε τα δύο δωμάτια, κοίταξα μακριά, έξω από το παράθυρο και ήπια την πρώτη γουλιά τσάι.
To be continued...