Κάθομαι στο τραπεζάκι και απέναντι μου η Άλιεν. Εγώ πίνω εσπρέσο. Η Άλιεν πίνει τσάι.
Κάνει κρύο στη χώρα που βρισκόμαστε.
Οι ντόπιοι είναι μερικοί με κοντομάνικα και μεις με τα μπουφάν.
Μιλάμε αλλά εγώ έχω άγχος.
Είναι να συναντήσω αυτόν.
Αυτόν στον οποίο [πολύ δειλά] δύο μήνες πριν το ταξίδι μου, έστειλα μήνυμα ρωτώντας τον εάν θα ήθελε να γνωριστούμε όταν και εάν θα ανέβαινα στη χώρα του.
Ποτέ δεν περίμενα ότι θα πει το ναι.
Καπνίζω και πίνω τον καφέ ενώ κοιτάω προς πάσα κατεύθυνση. Έχω κάνει ήδη τρία τσιγάρα.
Ναι ναι αυτός? Να ναι ο άλλος?
χτυπάει το κινητό. Με πιάνει τρεμούλα αλλά προσπαθώ να ξεκομπλάρω
Δίνω την Άλιεν να συνεννοηθούν για την περιοχή.
Η Άλιεν γελάει κλείνει το τηλέφωνο και μου λέει “θεία σε δυο λεπτά στο χω εδώ το μωρό”
ανάβω και άλλο τσιγάρο και βυθίζομαι στην καρέκλα. Φοράω ξεβαμμένο τζιν και μαύρη φανέλα ενώ από πάνω φοράω ένα μαύρο φούτερ.
Μου έρχεται στο μυαλό ένας στοίχος από ένα τραγούδι των Στέρεο Νόβα καθώς κοιτάζω τα τραμ να περνούν από δίπλα μου και παράλληλα σκέφτομαι πόσο άθλιος είμαι να πηγαίνει να μου φέρνει το γκομενάκι η φίλη μου, ενώ γελάω και λέω ότι ίσως ναι ίσως και όχι αλλά νιώθω λίγο πουτάνα
Η Πελάτης?
Τους βλέπω να έρχονται από μακριά και είναι όπως ακριβώς τον είδα στις φωτογραφίες και όπως ακριβώς τον φαντάστηκα ότι μπορεί να είναι και θέλω να γελάσω.
Πλησιάζουν και γω κοιτάω τα παπούτσια μου ενώ ψάχνω τα τσιγάρα στην τσέπη που όμως βρίσκονται στο τραπέζι δίπλα μου. Πιάνω τον καφέ αλλά κάνω να πιω και είναι άδειο το ποτήρι. Η Άλιεν με τον ψηλό πλησιάζουν και γω θέλω να φύγω τρέχοντας.
Δίνουμε χειραψία και τον φιλάω σταυρωτά ενώ ταυτόχρονα συνειδητοποιώ ότι αυτό ίσως να μην είναι δικό τους έθιμο και να νιώσει άβολα αλλά παράλληλα λέω μέσα μου “μαλάκα γιατί το έκανες?”
Τραβάει μια καρέκλα και κάθεται απέναντι μου εγώ ανάβω τσιγάρο έρχεται ένα φίλος της Αλιεν εμένα με πιάνουν τα γέλια δεν μπορώ να συντάξω στα αγγλικά και ξαφνικά νιώθω το πόδι του να ακουμπάει το δικό μου και ηρεμώ.
Ο μισός μου εαυτός θέλει απεγνωσμένα να πηδηχτεί μαζί του και ο άλλος μισός θέλει να φύγει. Πιάνουμε μια ακαταλαβίστικη κουβέντα και γω γελάω γιατί τα μισά τα πιάνω ενώ τα άλλα μισά όχι ή μάλλον έχω σκαλώσει τόσο άσχημα που δεν τα πιάνω. Τον κοιτάω από πάνω προς τα κάτω και προσπαθώ να δω τι μου αρέσει αλλά παθαίνω κρασάρισμα γιατί αυτά που μου αρέσουν είναι χιλιάδες. Γιατί έχει κάτι μάτια μπλε γιατί έχει φουσκωτά μπράτσα γιατί χαμογελάει και χρειάζομαι γυαλιά ηλίου από τη λάμψη και γω από τη μια δεν μπορώ δεν δύναμαι δεν γίνεται να το πιστέψω ότι αυτός είναι απέναντι μου, και από την άλλη θέλω να είμαι για πούλημα.
Πρέπει να είμαι για πούλημα.
Ανεβαίνουμε επάνω και σκέφτομαι να τον βουτήξω μέσα στο ασανσέρ ή καλύτερα στα σκοτεινά του κήπου ή όχι πουθενά.
Θα κάνω υπομονή.
Μπαίνουμε στο σπίτι κάθομαι στον καναπέ και έρχεται δίπλα μου
πάνω μου
με αγκαλιάζει και με φιλάει με φιλάει έντονα με φιλάει με πάθος και γω θέλω να σκεφτώ και από την άλλη δεν μπορώ να σκεφτώ γιατί δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι. Το μόνο που παρακαλάω είναι να μην με κάνει να νιώσω αγάπη.
Πρέπει να είμαι για πούλημα.
Συνεχίζει να με φιλάει τόσο δυνατά που νιώθω ότι θα σκάσω και με σφίγγει στην αγκαλιά του αλλά είναι διπλάσια η πλάτη του και γω έχω σοκαριστεί και δεν ξέρω που και αν πρέπει να αγκαλιάσω
πρέπει να είμαι για πούλημα.
Ξεντυνόμαστε και ξαπλώνουμε στο κρεβάτι δεν ξέρω που να τον φιλήσω και πώς να τον αγκαλιάσω σκέφτομαι διάφορα και το μυαλό μου μουδιάζει θέλω να τον αγαπήσω θέλω να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου.
Σταματάει και με κοιτάει στα μάτια και κανείς δεν μιλάει.
Τυλίγει τα χέρια του από τους ώμους μου και με παίρνει αγκαλιά και κρατάει το κεφάλι μου κολλημένο στο λαιμό του. Τον φιλάω αλλά έχω σαστίσει και δεν ξέρω που να πρώτοφιλήσω
Δεν μυρίζει κολόνια και δεν φοράει τίποτα στο λαιμό.
Δεν έχει tattoo δεν έχει Piercing και είναι το δέρμα του σαν ψωμί σταρένιο.
Εγώ έχω ακόμη το μαύρισμα από το καλοκαίρι και η αντίθεση είναι για γέλια. Σκέφτομαι ότι καλά που δεν μένω εδώ γιατί θα τον είχα ερωτευτεί σκέφτομαι ότι ήθελα τόσο πολύ να γίνει αυτό που γίνεται τώρα και ότι έχω να κάνω σεξ ένα χρόνο και σχέση δεν ξέρω και γω πόσα χρόνια και ξαφνικά θέλω να κλάψω η να γελάσω και πρίν προλάβω να τα σκεφτώ όλα αυτά σταματάω τον κοιτάω στα μάτια και τα λέω στα αγγλικά και ένας θεός ξέρει τι λέω.
Με αυτά και με τα αλλά μου πέφτει.
Με κοιτάει και μου λέει στα Αγγλικά “είσαι αγχωμένος?”
“Όσο δεν μπορείς να φανταστείς απαντάω εγώ”
Γελάει και με παίρνει αγκαλιά.
Ανεβαίνει επάνω μου και με χαϊδεύει απαλά σε όλο το σώμα
μου σηκώνεται και θέλω να μπω μέσα του. Με πιάνει ρίγος αλλά ζεματάω. Ψάχνω προφυλακτικά στο συρτάρι αλλά μένω εκεί και δεν μπορώ να κουνηθώ από τη θέση μου σαν να με χει χτυπήσει ρεύμα.
Νιώθω να μπαίνω μέσα του και θέλω να φωνάξω ΜΗ γιατί δεν φοράω προφυλακτικό.
Έχουν περάσει πέντε ίσως έξη δευτερόλεπτα ίσως και μισό λεπτό.
Τον βλέπω να σφίγγει τα δόντια και να τινάζει το κορμί του προς τα πίσω.
Νιώθω να γίνεται έκρηξη μέσα στο κεφάλι μου
Το κεφάλι μου μουδιάζει και νιώθω ένα ρεύμα από τα πόδια μου μέχρι τον εγκέφαλο τον τραβάω από πάνω μου βγαίνω απότομα και φωνάζω χύνω!
Χάνω το χρόνο αλλά έχει περάσει λιγότερο από ένα λεπτό.
Χύνω πάνω μου.
Με παίρνει αγκαλιά με φιλάει στα χείλια και γω σκέφτομαι ότι έκανα μαλακία ακόμη και για αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα.
Του το λέω. Μου ορκίζεται ότι είναι αρνητικός ενώ τον νιώθω να τινάζεται τρέμοντας και να με ρωτάει με αγωνία “εσύ?”
και γω του λέω "έκανα εξετάσεις πριν μερικούς μήνες και είμαι αρνητικός ενω στο ενδιάμεσο δεν έχω κάνει σεξ".
Ξεφυσάει και πηγαίνει στο μπάνιο.
Πηγαίνω από πίσω του και αγκαλιαζόμαστε ενώ μας κοιτάζω στον καθρέφτη.
Μας κοιτάζω για ώρα και δεν έχουμε καμία σχέση εμφανισιακά είμαστε σαν παγωτό βανίλια σοκολάτα.
Με σφίγγει και τυλίγει τα χέρια του γύρω μου. Εγώ σκέφτομαι ότι ήμουν ένας πολύ κακός και αγχωμένος εραστής και θέλω να γελάσω αλλά θέλω και να καπνίσω.
Με φιλάει στο μάγουλο με σφίγγει και πηγαίνει να ντυθεί.
Ντυνόμαστε κάπως βιαστικά και γω δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω ή τι πρέπει να πω και ψάχνω για λεφτά στο πορτοφόλι μου. Θα πληρώσω?
Νιώθω πελάτης.
Και από την άλλη νιώθω ότι μπορώ να τον ερωτευτώ.
Η μήπως τον ερωτεύτηκα?
Μου δίνει ένα τελευταίο φιλί και βγαίνουμε από το ζεστό σπίτι στον κρύο αέρα. Με ρωτάει πότε φεύγω και γω θέλω να τον ξαναδώ και του λέω θέλω να σε ξαναδώ και μου λέει ότι είναι αδύνατον να ξεμπλέξει από υποχρεώσεις για την επόμενη μέρα, αλλά εγώ τη μεθεπόμενη τα χαράματα φεύγω αλλά θέλω να τον ξαναδώ θέλω να ξανακάνω έρωτα μαζί το θέλω να τον ξαναφιλήσω θέλω να γίνει δικός μου ακόμη μια φορά και τότε καταλαβαίνω ότι δεν είμαι για πούλημα.
Έχω κομπλάρει, τρέμω κρυώνω θέλω να καπνίσω ψάχνω τα τσιγάρα μου δεν μπορώ να τα βρω αναρωτιέμαι αν ήμουν κακός η καλός ή άθλιος αν θέλει να με ξαναδεί αν όχι και τι θα γίνει τώρα το μυαλό μου φωνάζει και γω λέω συνέχεια: “ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ!”
φτάνουμε στο αρχικό σημείο συνάντησης και εγώ συνεχίζω να νιώθω σαν πελάτης
ενω καταλήγω ότι είμαι εξαιρετικά κακός εραστής και φυσικά ένα κομμάτι κρέας και αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη ποιό σκατά και εύχομαι να μην είχα μπλέξει.
Δίνουμε τα χέρια λέμε κάτι σαν “χάρηκα” εγώ αναρωτιέμαι γιατί ακριβώς χάρηκα?
Γυρίζω πλάτη και απομακρύνομαι.
Μπαίνω στο καφέ γελάω στην Άλιεν και σωριάζομαι σε μια καρέκλα και ανάβω τσιγάρο....