Η επιστροφή από τις διακοπές με βρήκε με ένα πακέτο επιστολές από κάτι πολύ καλές μου φίλες επιχειρηματίες (Vodafone, Πειραιώς) και 49€ μετρητά σε ψιλά. Έχοντας εξασφαλίσει το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου και μισό ντεπόζιτο βενζίνη για να πηγαινοέρχομαι στην δουλειά, αποφάσισα να αντιμετωπίσω την πρόκληση να περάσω μία εβδομάδα κάνοντας ορθή διαχείριση αυτού του ποσού μεταθέτοντας την πληρωμή των λογαριασμών μέχρι να μου τηλεφωνήσουν οι φίλες μου να μου το θυμίσουν χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι για μία εβδομάδα θα ζούσα μέσα σε ένα σπίτι τρώγοντας τοστ και κατεβάζοντας σειρές. Τελικά τοστ έφαγα.
ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ψάξω τσέπες παντελονιών και συρτάρια κομοδίνων για ξεχασμένα ψιλά και συγκέντρωσα 120 δραχμές, πολλά κουμπιά και 2,47€ σε χάλκινα νομίσματα τα οποία έκανα στοίβα πάνω στο γραφείο και τα μετρούσα κάθε δύο ώρες μην τυχόν κάποιο έπεσε κάτω και δεν το άκουσα. Έβαλα όλο το ποσό σε ένα πλαστικό σακουλάκι τροφίμων και το έδεσα στην μέση μου και τα ζύγιζα με το χέρι μου. Αν ξόδευα για φαγητό περί τα 20€ και περίπου 10€ για μετακινήσεις, θα μου έμεναν λεφτά για τσιγάρα και ποτά. Ένιωσα μεγάλη σιγουριά.
Στο σούπερ μάρκετ διαπίστωσα αφενός ότι αν αξιοποιούσα τον απαιτούμενο χρόνο μέχρι να εντοπίσω το φθηνότερο φθηνό, να κάνω προσθαφαιρέσεις και την αναγωγή στην μονάδα για να δουλέψω, δεν θα χρειαζόταν να σπαταλάω χρόνο εξ αρχής και αφετέρου θα έπρεπε να περιορίσω την διατροφή μου σε ξηρά τροφή (έτοιμη πίτσα 2,01 €, μίνι κέικ 1,29 €, παξιμάδια 2,04€), μακαρόνια (0,69€) και πολλά τοστ (ψωμί 0,75€, τυρί 1,69€, γαλοπούλα που έληγε στις 5/10 προς 0,99€). Mε μια ματιά στα προϊόντα προσφοράς αλλά δεν μπόρεσα να σκεφτώ τι θα μπορούσα να φτιάξω με γάλα καρύδας, γλυκάνισο, τέσσερα απορρυπαντικά πλυντηρίου πιάτων, καλαμπόκια, fortune cookies και κέτσαπ και τα παράτησα. Τα fortune cookies σε προσφορά; Καμία τύχη.
Το μόνο εύκολο ήταν να διαλέξω την μπύρα, ήταν εκείνη με το πιο δύσκολο στην προφορά βαριά γερμανικό όνομα με κατάληξη σε -rnger στο πιο άσχημο κουτάκι. Έξω από το σούπερ μάρκετ βρήκα ένα γύφτο και αγόρασα ένα καφάσι ντομάτες προς 5€, το θεώρησα εξαιρετική αγορά. Όλα μαζί κόστισαν 20,63€.
ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Πιθανόν να έπαθα κάτι σαν τον πυρετό του Σκρουτζ, ίσως σε αυτό συνέτεινε και ο ήχος από το πουγκί με τα ψιλά που είχα στην μέση σαν καπουτσίνος καλόγερος, και άρχισα να μετράω τις ντομάτες, τις φέτες γαλοπούλας για να υπολογίσω τα τοστ και να τα χωρίζω σε μερίδες φαγητού ενώ έμαθα από το tzaba.gr ότι γίνονται δωρεάν μαθήματα αφρικανικών χορών και χοροθεραπείας στα οποία απαντάνε στο ερώτημα αν λέει αλήθεια το σώμα ή η φωνή αλλά φοβήθηκα μήπως μου έφερναν πείνα τόσα ερωτήματα και βγήκα για μία μπύρα.
Παρήγγειλα μία (5€) ενώ είχα ήδη πιει μία γερμανική στο σπίτι πριν φύγω γιατί η αρχική μου σκέψη ήταν να προλάβω να πιω και να πάρω το τρένο της επιστροφής εντός της μιάμισης ώρας διάρκειας του εισιτηρίου. Σκέφτηκα να μπω χωρίς εισιτήριο ή να περιμένω κάποιος να μου δώσει το δικό του, και τα δύο παράνομες πράξεις αλλά τουλάχιστον στην δεύτερη βρίσκεις περισσότερες δικαιολογίες για να την καλύψεις. Τελικά δεν βρέθηκε κανείς να μου το προσφέρει και το πλήρωσα. Μάλλον σταμάτησε αυτή η συνήθεια. Βγαίνοντας από το τρένο, το έδωσα.
ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ
Έβρασα μακαρόνια και έφτιαξα κόκκινη σάλτσα με τις ντομάτες που ήταν στον πάτο του καφασιού και άρχισα να σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω το καφάσι. Μήπως θα μπορούσα να το επιστρέψω στον γύφτο και να πάρω refund. Έφαγα μακαρόνια δύο φορές, την δεύτερη παράτησα το πιάτο στην μέση γιατί διάβασα την είδηση στο prezatv ότι βρέθηκαν τυριά με σαλμονέλα στα ψυγεία της αλυσίδας σούπερ μάρκετ από όπου είχα ψωνίσει πριν δύο ημέρες και πήγα να ελέγξω τους κωδικούς μήπως απέσυραν το δικό μου τυρί και ίσως αποσύρουν κι εμένα. Για καλό και για κακό πέταξα την γαλοπούλα που έληγε τον Οκτώβρη. Μόλις τελείωσα το φαγητό διαπίστωσα ότι δεν έχω άλλα τσιγάρα.
ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
Έχω μείνει με 18,50€ άρα μάλλον τα πάω καλά. Ζήτησα συμβουλές από φίλους, ένας από αυτούς μου είπε να παίξω στοίχημα ή να πάω στον Σκλαβενίτη να πάρω τα απομεινάρια από τα αλλαντικά που τα δίνει μισοτιμής στο τέλος της ημέρας (happy hour wtf) αλλά μου φάνηκε σαν να πηγαίνω στα ζαχαροπλαστεία να ζητάω να γλείψω την κρέμα από τα καζάνια με το δάχτυλο. Έβαλα να ψήσω την πίτσα και κατέληξα στο ότι είναι αδύνατο να ψήσεις πίτσα στο σπίτι χωρίς να την κάψεις, μάλλον είναι προγραμματισμένη έτσι ώστε να αποκτά μαύρο στεφάνι ακόμα και αν την ξεχάσεις σε θερμοκρασία δωματίου να ξεπαγώσει [παγκόσμιο πρόβλημα]. Ήπια όλες τις μπύρες ενώ παρακολουθούσα την Σμαράγδα Καρύδη να διαφημίζει ένα φθηνό γιαούρτι που σε βοηθά να χωνέψεις αν σαβούριασες τόνους από σκουπίδια και έχεις στουμπώσει. Το ίδιο πρόβλημα είχε και η Jamie Lee Curtis πάντως.
ΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ
Χάζευα τηλεόραση το πρωί μασουλώντας ένα κομμάτι μαρμάρινη πίτσα και ντομάτες από το προηγούμενο βράδυ και απόρησα με την μανία των πρωινών εκπομπών να σε βοηθήσουν να κάνεις οικονομία με τους πιο προφανείς τρόπους. Αν δεν ξέρεις ότι μπορείς να μπαλώσεις ένα σκισμένο τζιν αντί να το πετάξεις ή να χρησιμοποιήσεις ποδήλατο για να μην καις βενζίνη, μάλλον κάτι δεν κάνεις καλά εξαρχής ή είσαι πάρα πολύ πλούσιος. Το βράδυ αποφάσισα να βγω και ήπια δύο μπύρες (10€) τις οποίες πλήρωσα και ένα τζιν τόνικ το οποίο ξέχασα να πληρώσω όταν τυχαία είδα έναν γνωστό μου και έτρεξα να τον χαιρετήσω στην άλλη άκρη του δρόμου. Μπαμ μπουμ πιστόλια.
ΗΜΕΡΑ ΕΚΤΗ
Μετρώντας τα λεφτά που μου έχουν απομείνει (δεν χρειάζεται πλέον πουγγί, χωράνε στην χούφτα και τα παίζω σαν κομπολόι) άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να μετατρέψω τις δραχμές σε ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος αλλά με το ποσό σε ευρώ που υπολόγισα ότι θα λάβω δεν μπόρεσα να σκεφτώ κάτι που θα μπορούσα να αγοράσω εκτός από τις 120 δραχμές μου πίσω. Το βράδυ πήγαμε στα Applebees που πληρώνεις μόνο τα μονά ποτά και έχεις free refill αναψυκτικό. Την έβγαλα με τόση πολλή cocacola και τσιγάρα που ρευόμουν τα μακαρόνια αν και προς το τέλος έπινα νερό με λεμόνι, το οποίο μάλλον καλό μου έκανε γιατί με τόση ντομάτα όλη την εβδομάδα, είχα αρχίσει να ανησυχώ αν θα μου φτάσουν τα κωλόχαρτα.
Η τελευταία ημέρα της εβδομάδας θα με έβρισκε με 4€ που κάπως έπρεπε να βρω να τα ξοδέψω πανηγυρικά.
ΗΜΕΡΑ ΕΒΔΟΜΗ
Προσπάθησα να σκεφτώ κάτι μεγαλειώδες, όπως το να δώσω όλα τα ψιλά σε κάποιον ζητιάνο και να περάσω ολόκληρη την ημέρα με εντελώς άδειες τσέπες ή να αγοράσω τσίχλες και να τις μοιράζω σε αγνώστους ή ακόμα καλύτερα να μοιράζω τις ντομάτες που μου έχουν μείνει αλλά ο εγωισμός μου υπερίσχυσε και αποφάσισα να δοκιμάσω ένα Ghetto Latte στα Starbucks. Αντί του κανονικού κρύου latte των 4,50€ μπορείς να ζητήσεις έναν κρύο americano χωρίς νερό και με τον μισό πάγο. Ο υπάλληλος θα σου ζητήσει να επαναλάβεις την παραγγελία, πιθανόν να σου προτείνει να τον βάλει σε μικρότερο ποτήρι. Όταν σου δώσει τον καφέ (3,30€), συμπληρώνεις το ποτήρι με κρύο γάλα από τον πάγκο και έχει ένα latte. Ποια σχέση έχει με τα γκέτο δεν έχω ιδέα εκτός από την ψευδαίσθηση ότι κλέβεις μια πολυεθνική.
Στο τέλος της εβδομάδας είχα μείνει με 0,70€ και ένα περίεργο ήχο στην κοιλιά από τις ντομάτες.
[αυτό είναι ολόκληρο το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο Plus, φωτό]