Άντε πάλι πρόβλημα με τις σχέσεις.
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο λειτουργώ σε αυτό το θέμα.
Έτσι λοιπόν τη μία στιγμή, μπορούσα να είμαι ,και να φέρομαι
ποιο ψυχρά και από τον Tom Cruse στο Collateral όπου προχθές για παράδειγμα,
πήρα βίζιτα έναν Σουρωμένο Πιτσιρικά. [όσοι σοκάρονται ας σταματήσουν να διαβάζουν]
Είχα ξεκαθαρίσει από χρόνια στον εαυτό μου ότι ένας κομματιασμένος άντρας και δη! Πιτσιρικάς, επιδρά στην ψυχολογία μου όπως το φρέσκο κρέας για τα Βαμπίρια. Φυσικά αν δεν σε τρώει ο κώλος σου δεν πας να μπλέξεις...
Με διαδικασίες λοιπόν τύπου: “Λέγε αν και πόσα θέλεις γιατί έχουμε και δουλειές” έκλεισα τη μπίσνα και πήγαμε να κάνουμε ότι κάναμε...
Εγώ με το που τελείωσα άρχισα να ξενερώνω με αποτέλεσμα να ντυθώ και να σηκωθώ να φύγω.
“Εγώ δεν θα τελειώσω?” μου λέει...?
“Στα αρχίδια μου τι θα κάνεις εσύ, δεν φτάνει που πλήρωσα έχεις και απαιτήσεις? Καληνύχτα.Δεν σε ξέρω δεν με ξέρεις” του λέω...
“Γιατί παντρεμένος είσαι?” συνεχίζει...
“Κουβέντα θα ανοίξουμε τώρα?”... απαντάω
“Μήπως είσαι μπάτσος?”... ξαναρωτάει
“ΓΕΙΑ!”...και έφυγα.
Business is Business?
Στον αντίποδα, δεν γίνεται και δεν είναι λογικό, Να φέρομαι σαν τη Χριστίνα Λουκά on acid, να κατακρίνω, και να θεωρώ πουτάνες όλους αυτούς που ψωνίζονται καθημερινά και με διαφορετικό γκόμενο, από το εκάστοτε gayromeo, gaydar, και τα λοιπά site.. Και έτσι να καταλήγω μέσα σε όλη αυτή την παράνοια να μην απαντάω ποτέ στα μηνύματα που μου στέλνουν ή όταν απαντώ να είμαι αφοπλιστικά αγενείς και ψυχρόςκαι γενικά να κρατάω μία τόσο αρνητική στάση σε αυτό το σκηνικό γιατί το θεωρώ εξευτελιστικό.
Είναι ότι δεν υπάρχει η άμεση επαφή, όπως στο άμεσο καμάκι? Είναι γιατί ξέρεις παρα πολύ καλά, ότι θα σου πουλήσει ένα κάρο μαλακίες απλά για να σε πείσει ότι δεν είσαι ένα ακόμη κομμάτι κρέας και έτσι να πειστεί και ο εκάστοτε τύπος ότι δεν είναι και αυτός μια ακόμη αρσενική πόρνη?
Ατάκες του στυλ: “Ξέρεις δεν κάνω ξεπέτες, είναι η πρώτη μου φορά - Θέλω να μείνουμε δυο καλοί φίλοι - Είμαι κολλημένος με τον πρώην μου - Βρες κάτι που να σου αξίζει” και όλα αυτά, απλά δεν μετράνε. Και μέσα σε όλα αυτά, να τυχαίνουν στιγμές που μου κάνουνε καμάκι άντρες η γυναίκες [ειδικά αυτό το τελευταίο είναι μεγάλο πρόβλημα] και γω να αντιδράω μαλακιοδώς, να κοκκινίζω ή να φέρομαι υπεροπτικά και εγωιστικά.
Is Business?
Μπέρδεμα.
Και μέσα σε όλα αυτά, τις μέρες που έχω ρεπό νιώθω μια απερίγραπτη νοχελικότητα που φτάνει λίγο πριν από την αρχή της βαρεμάρας.
Νιώθω μια περίεργη κούραση που μπορεί να προέρχεται από τη δουλειά ή την υπερβολική γυμναστική σε συνδυασμό με την όλο και αυξανόμενη ζέστη και το μόνο που θέλω να κάνω είναι να είμαι ξάπλα στο κρεββάτι μπρούμυτα και να ακούω Zen Lounge και να πίνω τόνους από δροσερό νερό.
Μπερδεμένος και κουρασμένος
Άντε να δω ως πότε?