Με συγκινήσατε πάλι άτιμα ...
Μετά απο μεγάαααλο διάστημα αποχής απο τούτο εδώ το blog, εχθές έκανα μια ανάρτηση-αναδημοσίευση σχετικά με το Hellenic Quest. Ο λόγος ήταν αρχικά γιατι μου φάνηκε ενδιαφέρον αλλα και για να δώ αν "περνάει" κανείς απο τουτο εδω το μέρος ή αλλιώς να ανακυρήξουμε τον ασθενή κλινικά νεκρό και να τραβήξουμε την πρίζα !!
Αλλα δεν πρόλαβε να περάσει μια ώρα απο την δημοσίευση της ανάρτησης και νάσου ο πιστότερος όλων ο καλός μου Hfaistiwnas. Λίγο αργότερα ο
Marvin κι απο πίσω ο γνωστός ανα την blogoσφαιρα τρελλογιατρός Mad . Όλοι με το σχόλιο τους, τις υποδείξεις τους (thanks Marvin!) τις ευχές τους ... τι να πω! Συγκινήθηκα! Αντί λοιπόν να σας απαντήσω με σχόλιο θα το κάνω πιο επίσημα μέσα απο τούτη εδω την ανάρτηση!Αφού σας ανταποδώσω τις ευχές για καλή χρονιά σε όλους σας, γνωστούς και αγνώστους, ότι επιθυμεί ο καθένας σας και την υγειά σας να 'χετε να τα χαιρεστε, σας πληροφορώ όλους οτι είμαι καλά! Κι αμα συγκρίνω με πέρυσι νομίζω είμαι πολύ καλύτερα. Και η αποχή μου απο τουτο εδώ το blog το αποδεικνύει περίτρανα.
Όσοι θυμούνται απο παλιά το blog αυτό ξεκίνησε ως μια απόπειρα ψυχανάλυσης σε μια περίοδο οπου μαυρα σύνεφα και σκέψεις απλώνονταν πάνω απο τον προσωπικό μου ορίζοντα δημιουργόντας ενα πέπλο καταθλιπτικής ανυπαρξίας (Αρε, τί γράφω πάλι ο μαίτρ!). Αλλα ευτυχώς όπως και τα καλά, έτσι και τα κακά κάποτε τελειώνουν και έρχεται να ανατήλει ξανά ο ήλιος και να διώξει τα μαύρα σύνεφα μέχρι να έρθει το επόμενο βαρομετρικό χαμηλό και να σου τα ξανακάνει όλα λίμπα και πάει λέγοντας. (το δελτίο καιρού ηταν μια προσφορά της PakistanUmbrella)
Έτσι λοιπόν επειδή εγώ εδω εχω ξαστεριά - με λίγες τοπικές νεφώσεις, αλλα κατα βάθος ξαστεριά - αραίωσαν και οι επισκέψεις στον ψυχολόγο (βλέπε blog). Γι' αυτό λέιπω βρε κουτά. Κάποιος μου είχε πεί σε ενα παλιότερο post (νομίζω οτι ηταν ο MAD) πως "όταν δεν έχεις εσύ ζωή έχει το blog σου και τούμπαλιν". That works for me. Ξέρετε πόσες φορές ξεκίνησα να ανεβάσω κάτι και το διέκοψα? Δεν μου έβγαινε. Πρέπει να έχω πάνω απο 10 μισοτελειωμένα post στο πρόχειρο. Αλλα χαίρομαι που όσος καιρός κι αν περάσει βλέπω ανθρώπους που περνάνε, όχι τόσο για τα post αλλα για να σου πούνε μια καλή κουβέντα, να ενδιαφερθούν για σένα, να πουν ενα γειά!
Να 'στε καλά όλοι. Σας ευχαριστώ! Και μην ανησυχείτε ο χωρος αυτός θα παραμείνει ζωντανός και θα γράφω πάντα οταν έχω κάτι να πώ. Και σας χρωστάω επισκέψεις. Πολλές επισκέψεις. I'll do it, i promise. Θα τα ξαναπούμε σύντομα ;ο)