Το Pink Friday είναι από τα χιλιάδες albums που άργησαν να δουν το φως της ημέρας, αλλά τελικά τα κατάφεραν. Παρόλ' αυτά, η προστατευόμενη του μαστούρη Lil' Wayne κατάφερε να δημιουργήσει hype, καθώς την εικόνα που ήθελε: της sexy Barbie που δεν πρέπει να τα βάζεις μαζί της γιατί τα παίρνει άγρια. Επίσης δεν ξέχασε να μας θυμήσει ότι είναι και rapper γι' αυτό συμμετείχε τακτικά σε τραγούδια άλλων (Drake, Christina Aguillera, Rihanna, Lil' Wayne etc) κι έβγαλε το single Massive Attack που παρόλο που δεν ξετρέλανε τους κριτικούς γιατί πίστευαν ότι παραήταν edgy για το image της και δεν μπήκε στο Pink Friday, προτάθηκε για Hip Hop Video Of Year στα βραβεία MTV. Έτσι, κι ο ανδρικός, αλλά κι ο γυναικείος πλυθησμός την θυμούνται ως rapper και τραγούδιστρια, όχι μόνο ως ξέκωλλο που φωτογραφίζεται στα ανδρικά περιοδικά (ακούς Janet Jackson ή θέλεις να το αναλύσω;)
Για το Pink Friday η Nicki δήλωσε ότι είναι σαν να διηγήται την ιστορία κάθε κοριτσιού (" it’s time for me now to tell my story, and in telling my story, I’m really telling every girl’s story. We all go through the same thing. So the album is gonna feel very personal to every female".) Αυτή η δήλωση δεν θύμηζει παρά κάποιες rnb/soul δευτεράτζες που το παίζουν πχιότητα και κουλτούρα και βγάζουν μελούρες αντίστοιχες των δικών μας σκυλάδικων μα σημαίνει ότι είναι και relatable τα τραγούδια, πράγμα πολύ καλό για τον ακροατή ή καλύτερα την ακροάτρια.
Σαν γνήσια rapper που σέβεται τον εαυτό της, φτιάχνει το success story της μέσα από τραγούδια αφιερωμένα σε bad bitches που προσπαθούν να σταματήσουν την επέλαση της όπως το πολύ καλό Roman's Revenge με την βοήθεια του Slim Shady και στο Did It On 'Em ή παθαίνει σοκ από την ξαφνική της επιτυχία στο Check It Out με τον Will. i. am, όπως και στο Fly με την RiRi, στο I'm The Best, στο Blazin', συνεργασία με τον μέγα αντιπαθούκλα Kanye West και στο Moment 4 Life με τον συνlabelίτη της, τον Drake ενώ δεν διστάζει ν' αποκαλύψει στους ακροατές της τις στιγμές που αφήνεται στα χέρια του αγαπητικού της (Your Love, Right Through Me) σαν απλό ερωτευμένο κορίτσι ή τις στιγμές που θυμώνει μαζί του (Save Me). Επίσης, μας αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή του εαυτού της στο Dear Old Nicki, στο οποίο νοσταλγεί τον παλιό της εαυτό πριν την δημοσιότητα. Στο τέλος του album βλέπουμε μια απρόσμενη συνεργασία με την Natasha Bedingfield, το Last Chance που μοιάζει κάπως στο Here I Am, τρια κομμάτια πριν.
Αν κι οι στίχοι δεν είναι και το μεγαλύτερο ατού του Pink Friday, η παραγωγή είναι καλοδουλεμένη, αν και σε πολλά κομμάτια χρησιμοποιούνται samples. Παρόλα αυτά η Nicki πέτυχε αυτό που ήθελε δηλαδή να φτιάξει ένα album που να διηγήται την ιστορία κάθε κοριτσιού, είτε ερωτευμένου, είτε θυμωμένου, είτε ξαφνιασμένου από τις εκπλήξεις της ζωής. Σε συνδυασμό με την πολύ καλή δουλειά που έκαναν οι παραγωγοί, τελικά το Pink Friday δικαιολογεί, ως ένα σημείο, το hype του. Από 'κει και πέρα θα δούμε τι θα κάνει στο μέλλον η Nicki, αν θ' ακολουθήσει την καριέρα της Janet Jackson aka πολύς κώλος, λίγη μουσική ή αν θα είναι από τις λίγες θυληκές rappers με αξιοζήλευτη καριέρα δίχως να χρειάζεται να βγάλουν τα ρούχα τους.
8/10
