Το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και το Μουσείο Ελληνικών Παραδοσιακών Οργάνων είναι τόσο βαθιά δημοσιοϋπαλληλικά μουσεία σχολείων που σε πιάνει η καρδιά σου. Πέρα από τα κλασικά σεγκούνια, σεμέν, γιορντάνια, λαγούτα, κλαρίνα και γκλίτσες, θα δεις χαραγμένα μωσαϊκά, βιτρίνες αλουμινοκατασκευές σαν τζαμαρίες, φαγωμένες μοκέτες και την μυρωδιά του φτηνού απορρυπαντικού με χλώριο όταν σφουγγαρίζεις το εξοχικό την πρώτη ημέρα ανακατεμένο με κλεισούρα, μούχλα και harpic. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν τα εκθέματα ήταν καλυμμένα με σεντόνια και οι δύο υπάλληλοι τα εμφάνιζαν μόλις περνούσες σαν ταχυδακτυλουργοί.
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν στον όροφο αφιερωμένο στην Όλυμπο, το χωριό της Καρπάθου που διατηρούν ανέπαφη την παράδοση. Μάλλον. Δεν τους πολυπιστεύω. Μπορεί και όλα τα ρούχα να είναι κουμπωτά και από κάτω να φοράνε τα μίνια. Στο φόντο μιας βιτρίνας με σκαμνάκια, πιατάκια, τζάντζαλα μάντζαλα του σπιτιού υπήρχε ο Τζόνι και οι φίλες του.
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν στον όροφο αφιερωμένο στην Όλυμπο, το χωριό της Καρπάθου που διατηρούν ανέπαφη την παράδοση. Μάλλον. Δεν τους πολυπιστεύω. Μπορεί και όλα τα ρούχα να είναι κουμπωτά και από κάτω να φοράνε τα μίνια. Στο φόντο μιας βιτρίνας με σκαμνάκια, πιατάκια, τζάντζαλα μάντζαλα του σπιτιού υπήρχε ο Τζόνι και οι φίλες του.
Ένα ακουστικό από το μουσείο παραδοσιακών οργάνων και ένα πλακάκι από το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης που χόρτασα να βλέπω κεραμικές πιατέλες με τουλίπες και γαρύφαλλα αλλά έχει πραγματικά πολύ ωραία ταράτσα που βλέπεις τον Κεραμεικό πιατέλα [τις Τετάρτες λειτουργεί 9.00-21.00]. Πληροφορία: Τον 19ο αιώνα οι κινεζικές πορσελάνες ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Ευρώπη αλλά οι Κινέζοι κάποια στιγμή απαγόρευσαν την εξαγωγή. Οι Ιρακινοί άρχισαν να αντιγράφουν τα σχέδια και τίγκαραν την Γηραία στην μαϊμού. Όπως έδειξε η ιστορία οι Κινέζοι ακόμα παίρνουν το αίμα τους πίσω.
