η αλληγορία των βατράχων



κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων. στόχος να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. ο αγώνας άρχισε. στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στη κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγαν ήταν: "τι κόπος! ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους. ο κόσμος συνέχιζε "τι κόπος! ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..." και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχιζε να σκαρφαλώνει. στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή. ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πως τα κατάφερε να ανέβει στη κορυφή. τότε συνειδητοποίησε ότι... ήταν κουφός!!!
ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδίας σας. πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης:

"Σκέψου θετικά"



Συμπέρασμα:

πάντα να κάνεις τον κουφό/-ή απέναντι σε όσους λένε ότι δεν μπορ εις να πετύχεις τους στόχους σου ή να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑς ΚΟΥΦΟς ΒΑΤΡΑΧΟς