Ha det Bra ... 2009!

Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε μας αφήνει ένας χρόνος, τον οποίο και πήρε απο το χεράκι (όπως θα με πιάνει ο μελλοντικός πρίγκηπάς μου) μια ολόκληρη δεκαετία (αυτή των 00's) και πάνε παρεούλα μια βόλτα μέχρι το χρονοντούλαπο, μέχρι τη λήθη, μέχρι το παρελθόν - αυτό που τόσο πολύ θέλουν ορισμένοι να διώξουν απο πάνω τους αγνοώντας όμως πως αυτός είναι ο μόνος δάσκαλός μας και καθοδηγός, στην αποφυγή πολλών λαθών που έχουμε ήδη κάνει!

Αυτή η δεκαετία με έμαθε πολλά αλλά αυτό το παρελθόν έτος, μου δίδαξε πιο πολλά απο όσα μπρορούσα να φανταστώ! Μου έδωσε επίσης πάρα πολλά γι'αυτό και το χαρακτήρισα ως το έτος με τις ανοιχτές πόρτες...




και γενικά ποτέ δε μου έδωσε κάτι στο οποίο να μην έχω επιλογές, κάτι που να μου δεσμεύει την ανάπτυξη και πρόοδο, που μου αξίζουν (σε ότι κι αν κάνω) ... κάτι τέτοιο...




Γενικά πάντα μου άρεσαν οι συμβολισμοί και πιστεύω πως είναι ο καλύτερος τρόπος για να μιλάς και να σε καταλαβαίνει μόνο ο πληθυσμός που μπορεί ή πρέπει!

Απόψε θα μεζευτούμε φίλοι και οικογένεια στο σπίτι μας, έχω φτιάξει την Ισπανική Βασιλόπιττα και όταν θα χτυπήσει το ρολόι 12 θα φάμε και 12 ρόγες σταφύλι - μία για κάθε χτύπο! Τα έχω οργανώσει όλα τέλεια, μαζί μας θα είναι και ένας που προσκάλεσα, χώρια απο τους φίλους μου (απόκτημα τελευταίας γνωριμίας μου). Ελπίζω, αφού αρέσει και στους γονείς μου, να γίνω κι εγώ αγόρι των σχέσεων (φορ ουάνς ιν μάι λάιφ).

Θα κλείσω αυτό το τελευταίο ποστ της δεκαετίας, με τρόπο συμβολικό πάλι, με μία ιστορία που είδα τις προάλλες και είπα πως θέλω-πρέπει να τη μοιραστώ!


''Ήταν πολλά χρόνια πριν, την εποχή των πριγκήπων και των βασιλιάδων, μια πριγκήπισσα. Ήταν τόσο όμορφη και τόσο τυχερή που όλοι την είχαν ως πρότυπο.Είχε τόσα πολλά αγαθά, της είχαν δοθεί όλα απλόχερα χωρίς να κουραστεί, πιο πολλά απο όσα μπορούμε να φανταστούμε, πιο πολλά ακόμη και απο εκείνα που δεν είχε!

Μια μέρα, αποφασίζει να πάει μια βόλτα στο δάσος κοντά στο παλάτι της. Χωρίς να έχει περπατήσει πολύ, βλέπει ένα σπιτάκι μέσα στο δάσος, ερειπωμένο και εμφανώς δυστυχισμένο απο την έλλειψη της προσοχής και της φροντίδας που του αξίζουν!
Χτυπάει την πόρτα, δεν περίμενε να έχει ανταπόκριση, μα ξάφνου αισθάνεται την πόρτα να ανοίγει σιγά σιγά, την ακούει να τρίζει (δεν ήξερε πως είναι να τρίζει μια πόρτα) και βλέπει μπροστά της μια γριούλα, δυο κεφάλια πιο κάτω απο αυτήν και πολύ καταπονημένη, θα έχει περάσει μια πολύ δύσκολη ζωή (σκέφτηκε).
Δεν αργεί όμως η πριγκήπισσα και με την ελαφρά ανάιδεια που κρύβουν τα νιάτα της, της απευθύνει το λόγο: Δείξε μου τι έχεις μέσα σε αυτό το μικρό σπιτάκι (δε μπορεί να έχει πιο πολλά απο εμένα, αναλογίστηκε).
Η γριούλα χωρίς να πει λέξη, κάνει λίγα βήματα μπροστά (με μεγάλο κόπο) και ξεσκεπάζει ένα σημείο που ήταν κρυμμένο, αποκαλύπτοντας μια σκια...μόλις την είδε έσκυψε (με τις ελάχιστες δυνάμεις που είχε) για να της δείξει σεβασμό.
Η πριγκήπισσα απόρησε απο το θέαμα αλλά πριν τολμήσει να ρωτήσει, η γριούλα της εξήγησε αποστομώνοντας την:
Κάποτε, νεαρή μου κοπέλα πέρασε απο εδώ ένας άνθρωπος τόσο αγνός, τόσο καλός, τόσο φιλεύσπλαχνος, που μπροστά του το μικρό και ταλαιπωρημένο σπιτάκι μου, είναι πολύ μοχθηρό και κακό!

Ήταν τόσο μεγάλη η σπανιότητα αυτού του ανθρώπου που απο τότε φυλάω τη σκια του, πιο προσεκτικά και με μεγαλύτερη επιμέλεια απο την ίδια μου τη ζωή και τη ζωή του σπιτιού μου!

Η πριγκήπισσα έμεινε σκεπτόμενη για λίγα λεπτά και αποφάσισε να μην πει τίποτε άλλο...''


Ελπίζοντας αυτά τα λίγα λόγια να σε έκαναν πιο humble, πιο ευαίσθητο και να σου έδωσαν την αίσθηση πως είσαι μέρος ενός συνόλου (και όχι μέρος του εαυτού σου) καθώς και πως οι πράξεις σου επηρρεάζουν αυτό το σύνολο και αντίστροφα,σε αποχαιρετώ γι'αυτό το έτος και εύχομαι (αναλογιζόμενος πως κάθε χρόνο πεθαίνουν 20.000 άτομα στην Ελλάδα, απο το τσιγάρο, πενταπλασίασέ το για να μάθεις πόσοι πεθαίνουν όταν καπνίζεις σε εσωτερικό χώρο) το επόμενο έτος να έχει λιγότερους σκλάβους, λιγότερους θανάτους εξ'αιτίας της σκλαβιάς, λιγότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επι τέλους ο κόσμος να μάθει καλύτερα και απο το όνομά του, τη φράση:
''Τα δικαιώματά μου, σταματούν εκεί που αρχίζουν του άλλου...''


Your girl is Lovely Hubble!

Happy New (really NEW...I mean REALLY) Year!
Happy New Decade!

Say 2010...

Click!


Σας φιλώ

Experimental anime...The download...

Πριν πάρα πολύ καιρό είχα γράψει ένα πολύ ωραίο ποστ για τα Experimental Anime...

Μετά απο τόσο καιρό είπα να δοκιμάσω να βρω τα λινκς για να τα κατεβάσω, δεν τα βρήκα όλα

ωστόσο βρήκα αυτά:

Links για να τα κατεβάσετε:

1. NekoJiru / Cat Soup 1999 Star Rating: 5*

Director: Tatsuo Sato
Scenario: Masaaki Yuasa / Tatsuo Sato
Storyboard: Masaaki Yuasa
Original creator: Nekojiru
Art director: Goki Nakamura
Producer: Yuji Matsukura
Lisenced: Central Park Media
Info: Το Cat soup ξεκίνησε σαν comic απο την δημιουργό Nekojiro, η οποία
αυτοκτόνησε το 1998. Ο σύζυγος της έγραψε το σενάριο. Παρόλο τον χαριτωμένο
σχεδιασμό και το παιδικό στυλ καθώς και την έλλειψη διαλόγων αυτή η ταινία δεν είναι
για μικρούς θεατές. Η μικρή γάτα Nyaaata χάνει την ψυχή της όταν της την έκλεψε ο
Θάνατος. Έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι στην Άλλη Πλευρά μαζί με τον αδερφό της. Στο
σουρεαλιστικό σκηνικό της Άλλης Πλευράς συναντάνε νέους χαρακτήρες, προκλήσεις
και περιπέτειες. Βλέπουν σκηνές τυχαίας και αδικαιολόγητης βίας οι οποίες προκαλούν
τον θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Soundtrack: Η μουσική είναι τόσο παράξενη όσο η ταινία και η δυναμική παρουσία της
συντελεί στην εφιαλτική ατμόσφαιρα της ταινίας. Ο παραγωγός Tatsuo Sato είχε δηλώσει
πως αν η ταινία ήταν μεγαλύτερη, οι θεατές θα κατέληγαν τρελοί.
Trivia: Πριν την ταινία είχε προηγηθεί μια σειρά με αντίστοιχα σκοτεινό περιεχόμενο.
Αποτελείτε απο 27 μονόλεπτα επεισόδια. Andb
More info: Ancb, ANN, Off site

το οποίο το βρίσκεται εδώ. 2 Depp Imagination / Sozosuru Idenshitatchi 2006 Star Rating:5*

Director: Kazuto Yoshinaga
Animators: Noboru Ito / Hidekazu Obara
Producers: Studio 4C
Released: Poineer LDC
Info: το Deep Imagination ουσιαστικά περιέχειί σε ένα dvd ορισμένα μικρά film του Studio 4C
και περιλαμβάνει τις εξής ιστορίες: Pr. Dan Petory's Blues του Hidekazu Ohara, End Of The
World του Osamu Kobayashi, Kigeki Comedy από τον Kazuto Nakazawa, το Higan από
Yasushi Muraki και το Garakuta no Machi από τον Nobutaka Ito.

*Αν κάνετε κλικ στα ονόματα θα σας πάει στα λινκς του megaupload,

το Kigeki Comedy Μπορείτε να το βρείτε στα τορεντς της www.animeclipse.com

9. Urda: Third Reich 2003 Stari Rating 5*



Director, Scenario, Animator: Romanov Higa

Designers: Romanov Higa/ Tetsuya Watanabe
Producers: Romanov Films
Rleased: AnimeWorks, Media Blasters
Info: Το 1943 οι Ναζί ανακαλύτπουν ένα εξωγήινο αεροσκάφος το οποίο τους επιτρέπει να
αλλάζουν τον χρόνο. Ο Χίτλερ ξεκινά το πρόγραμμα URDA για να εκμεταλλευτεί αυτή την
τεχνολογία και οι σύμμαχοι στέλνουν κατάσκοπο για να εισχωρήσει στο πρόγραμμα. Η σειρά
αποτελείτε από πέντε πεντάλεπτα video. Η σειρά δημιουργήθηκε για να ερευνηθούν νέες
μέθοδοι εκπομπής animation. Έτσι δοκιμάστηκε το onlin streaming, οι φορητές συσκευές. Η
McCarthy γράφει ότι μπορεί αυτή η μορφή εκπομπης να είναι το μέλλον των anime.
More info: ANDB,ANN

μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ.

Και αυτό ειναι ένα μικρό δώρο για τις ημέρες των γιορτών...

Σε περίπτωση που τα θέλετε σε rapidshare πείτε το μου για να τα ανεβάσω.

gomene δεν τα βρήκα όλα...

Small Pleasures ή αλλιώς: Πού κρύβεται η Ευτυχία ...

Αααχ ζεις τη Θεσσαλονίκη μέσα στην τρελή απόγνωση, αφού χρειάστηκαν 6 ώρες εξωτερικών φωτογραφικών λήψεων σε μια παγωμένη ατμόσφαιρα και με ένα σκηνικό (το λευκό πύργο!!) να μην τολμάει να αλλάξει παρά μόνο με τη βοήθεια του ήλιου που έδυε...και μετά έρχεσαι πίσω στην Αθήνα και θυμάσαι ξανά γιατί αποκαλείς τον εαυτό σου ΝεοΥορκέζο!!!

Απορώ με αυτούς που αντιπαθούν τη Θεσσαλονίκη, γιατί εκτός του αυξημένου βαθμού παραβατικότητας, όλα τα υπόλοιπα απλά θυμίζουν Ευρωπαϊκή - Διεθνή πρωτεύουσα, τολμώ να αναρωτηθώ σε τι επίπεδα θα εκτοξευθεί με τα εγκαίνια του μετρό!

Δες το βίντεο και αφέσου ελεύθερος να αναρωτηθείς γιατί μέχρι τώρα δεν ένιωθες ευτυχισμένος...

Οι άντρες της Θεσσαλονίκης να έρθουν στην Αθήνα ΤΩΡΑ - θέλω ξανά τα σφυρίγματα και τις εμφανείς ''ευδιαθεσίες'', όταν περπατάω στο δρόμο!!!


Μαλεράκο μου Θένξ πολλά πολλά για τη βοήθεια, τα βρήκα όλα εν τέλει (όπως καταλαβαίνεις!!)

Σας φιλώ!

Let's talk about sex etc...

sex like :
1.Φαινόμενο του θερμοκηπίου: (παρορμητικό σεξ )ο πάγος ανάμεσα στους 2 σπάζει υπερβολικά γρηγορα και το θερμόμετρο ανεβαίνει με απρόβλεπτες για το μέλλον της σχέσης συνέπειες.
2.Δοκιμαστής κρασιών: έχει γνώμη για όλους, γιατί τους έχει δοκιμάσει
3.Δελτίο των 6 : περιλαμβάνει τα πάντα, αλλα τελειώνει σε 5' με υπόσχεση για καλυτερη επανάληψη
4.Μονιμοποίηση δημόσιου υπαλλήλου: η αρχή της οκνηρίας με πτώση της απόδοσης.Πας στο κρεβάτι με το ζόρι
5.Πολυεθνική: ακόρεστος, θες να κατακτήσεις ολες τις πιάτσες
6.Κυβέρνηση Μητσοτάκη : σ αρέσουν λαϊκοί τύποι και πέφτουν κ ψιλές εώς και ξύλο στο κρεβάτι
7.Ντόρα : κοιμάσαι μαζί του με την ελπίδα να γίνεις ο πρώτος, αλλά μένεις πάντα δεύτερος
8.Κυβέρνηση Παπανδρέου : σ έριξε στο κρεβάτι με τα ωραία λόγια, μετά από απογοήτευση από τον πρώην.Πιο ζωηρός στο κρεβάτι, αλλά θα φερθεί το ίδιο άσχημα
9.Κυβέρνηση Καραμανλή : πηδιέσαι μόνο κ μόνο για να λες ότι έχεις σχέση.Το απόλυτο τέλμα
10.ΚΚΕ : τον γουστάρεις, αλλά ντύνεται και σκέφτεται σαν εβδομηντάρης
11.ΣΥΡΙΖΑ : καλός στα λόγια αλλά δε σε ικανοποιεί. Ίσως σε βάλει να πλακωθείς με τους δικούς σου, αλλά δε θα χει μέρος να σε βολέψει
12.Εκκλησία της Ελλάδος : πήδημα με τον κλασσικό τρόπο και μόνο για τεκνοποίηση.Αφού βρεθείς με 7 κουτσούβελα, αντε να τον μαζέψεις από τις παρτουζες
13.ταχυδακτυλουργός : αφού γαμήσει, εξαφανίζεται στο λεπτο
14.Βόρεια Κορέα : Είσαι μια σταλιά, δεν έχεις να φας και νομίζεις ότι μπορείς να γαμήσεις τον κόσμο όλο επειδή διαθέτεις εργαλείο μεγάλου βεληνεκούς
15.Δρομολόγιο του ΟΣΕ : αργό και καμιά φορά με αναίτιες καθυστερήσεις.Κοιτάς συνεχεια το ρολόι για να μη χάσεις το επόμενο ραντεβού
16.Πλειοδοτικός διαγωνισμός : εχεις 15 στο περίμενε μέχρι ν αποφασίσεις ποιος σου κάνει
17.Ηλιακή τροχιά :περιλαμβάνει συνεύρεση με σταθερό κύκλο ανθρώπων με σταθερη αλληλουχία
18.Κομήτης: μετά το πήδημα εξαφανίζεσαι για καιρό, αλλά πάντα επιστρέφεις
19.Μαύρη τρύπα : ρουφάς ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου
20.Κόκκινος γίγαντας : ό,τι έλκεις το καταστρέφεις
21.Πινατούμπο : χύνεις μια φορά στο τόσο, αλλά όταν το κάνεις γίνεται πανικός
22.Γκίζα : αξιοθαύμαστο το μέγεθος, αλλά η χρήση άγνωστη σε όλους
23.Όαση : περνάς όμορφα λόγω παρατεταμένης στέρησης, αλλά ποτέ δε μένεις για πάντα
24.Το Βήμα: είσαι τόσο πολυάσχολος που το κάνεις μονο τα Σ/κα
25.Εφημερεύον νοσοκoμείο: είσαι σε διαρκή εγρήγορση και ετοιμότητα για άμεση ανταπόκριση στην ανάγκη του άλλου
26.Amanita phaloides: όμορφος, απολαυστικός, αλλά καταστρέφεις τη υγεία του άλλου
27.Τράκα : δεν θες δικό σου, τη βρίσκεις να μοιράζεσαι γκόμενους άλλων
28.Εφορία: σου φαίνεται λίγο αυτό που παίρνεις και επιδίδεσαι σε μια σειρά ελέγχων αποδείξεων, πορτοφολιών κλπ.
29.καρέτα-καρέτα¨: δεν πειράζει κανέναν, αθλητικός, σκληρός τύπος, γυρνάει πάντα σπίτι.Επιβάλλεται να τον προστατεύεις
30.Στεγαστικό δάνειο : αποκτάς αμέσως ο τέλειο, αλλά το πληρώνεις μια ζωή

...Κι η γης τον ετρομάζει...

Εν αρχή ήν η λίμνη.Μετά ο Όλυμπος μάλωσε με τον Κίσσαβο και να σου γίνεται κι ο σεισμος και φεύγουν τα νερά στη θάλασσα.Και η λίμνη γίνεται πεδιάδα και ενθύμιό της αφήνει ένα ποταμό.Και εκεί που ήταν οι εκβολές έμεινε ένας σωρός μπάζα, που χρόνο με το χρόνο πέτρωσαν και διαβρωθηκαν και γιναν τα Μετέωρα.Και στη μέση της λίμνης η Λάρισα, με κατοίκους που λάτρευαν την καλοζωϊα και τα πολλά άλογα, όπως ακριβώς και σήμερα.Και στο χώρισμα τα Τέμπη.Τόσο άβολα, που ούτε ο Λεωνίδας δεν τα προτίμησε για να σταματήσει τους Πέρσες.Τα προτίμησε όμως ο Καραμανλής.Κι έφτιαξε την τότε εθνική οδό ,ώστε να μπορει η Ρένα Βλαχοπουλου να γυρνα από τη Θεσ/νίκη οδικώς στις ελληνικές ταινίες της εποχής.Και τα Τέμπη γίναν κόμβος.Και οι κόμβοι βγάζουν φράγκα.Και το κράτος βάζει διόδια.Η Εκκλησία όμως δε μπορεί να βαλει διόδια.Και είχαν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που πιάναν τις ερημιές.Πλέον έπιανε πιο πιασάρικες περιοχές.Και εγένετο θαύμα!!! Ενεφανήσθη η Αγία Παρασκευή να κόβει βολτες βραδυάτικα στα τότε έργα του ΟΣΕ, σαν τον Σουφλια στην Εγνατία.Αμέσως έγινε το εκκλησάκι και το νερό της πηγής εκτός από χωνευτικό έγινε και θαυματουργό.Και ρίχτου και μια κρεμαστή γέφυρα να ενώνει τα παραμάγαζα με τα κιούπια, τα κομποσχοίνια και τα σταφύλια με το κυρίως κατάστημα.Δυστυχώς η θεία πρόνοια είχε ένα εγγενές ελάττωμα: δε μπορούσε να επεκταθεί στην απέναντι όχθη. Όχι ότι χρειαζόταν βέβαια, καθώς η σταθερότητα των κερδών δεν απαιτούσε επιπλέον θεϊκές παρεμβάσεις.Κι έτσι ο δρόμος έγινε σφαγείο, κατά πρώτον για τους οδηγούς, κατά δεύτερον για τους μουτζαχεντίν της Λάρισας κάπου γυρω στο 1992 που έριζαν για τη διαδοχή ενός μακαριστού γκομενιάρη μητροπολίτη, που όλως τυχαιως διαχειριζόταν τα έσοδα των τεμπών.
Όπου τροχαίο κι εκκλησάκι, ώσπου ο δρόμος άρχισε να θυμίζει επίμηκες νεκροταφείο.Και μετά η ΠΑΘΕ, που κατά τον κλασσικό ελληνικό τρόπο ξεκίνησε από τα ευκολότερα σημεία, ώστε να φτάνεις γρηγορότερα στο 3ωρο μποτιλιάρισμα των Τεμπών κάτι Παρασκευές και Κυριακες καλοκαιριού, όταν ο κώλος των Λαρισαίων επιθυμει μεσούντος του καυσωνα θαλασσινό νερό.
Και μετά εγένετο η σήραγγα, προς απογοήτευση ορισμένων,αλλα πάλι με το γνήσιο ελληνικό τρόπο και με τη μοίρα του γεφυριού της Άρτας, μόνο που το θύμα ήταν ο πρωτομάστορας και μάλιστα δις.Και κάηκαν και τα εκατέρωθεν προς μελλοντική αξιοποιηση κι ας κρατούσαν και κανένα βραχάκι στη θέση του.
Σκιώδης υπουργός περιβάλλοντος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από ημερων...

Με Αρέσεις!

Μωρή ... Σου έρχομαι, δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά για πρώτη φορά θα πατήσει το αιθέριο ποδαράκι μου στα εδάφη σου.
Προετοιμάσου καταλλήλως, γιατί εκνευρίζομαι εύκολα, με ξέρεις!


Όσοι πρόθυμοι Θεσσαλονικείς να με γνωρίσουν, νόου γουάτ του ντου... (δε θα κάτσω πολύ όμως, ναι?)

Φιλιά παντού

O εργολάβος με τα σπίρτα

Πέρασε πάλι ο μήνας κι ανέβηκα στον κ.Γιώργο ,το σπιτονοικοκύρη να δώσω το νοίκι, με τύψεις περισσές που το άργησα 10 ολοκληρες μέρες.Γιατί 200 ευρουδάκια το μήνα είναι μια ανάσα για ένα αθρωπάκο με 13000 εισόδημα το χρόνο και 3 παιδιά.Και μια κατασκευαστική.Και 2 μαγαζιά.Και 2 BMV.Και ένα εξοχικό.Που καίει ξύλα στο τζάκι για να ζεσταθεί.Στολισμένο με ευτελή υλικά από το τζάμπο, αλλα τοποθετημένα με αγάπη και γούστο,σε αρμονια με τον αυθεντικό Λύτρα παραδιπλα.Με 3 παιδιά ξεπαγιασμένα από το 10ήμερο στα Καλάβρυτα.Αχ, η φτώχια θέλει καλοπέραση, αλλά οι ατυχίες διαδέχονται η μία την άλλη.Μια τοξική κουτσουλιά έπεσε τις προάλλες στο αυτοκίνητο κι έχασε 100 ευρώ από την αξία του.Με άλλες 1500 η αξία του θα μηδενιστεί.Η σύζυγος, γυναίκα σεμνή.Και οικονόμα.Κάθε Κυριακή έρχεται ο πατήρ Αναστάσιος για εξομολόγηση.Το audi coupe του πατρός παραμένει παρκαρισμένο για ώρες , κατά την κατάθεση ψυχής.
Νιώθω τύψεις.Χάρηκα είναι η αλήθεια που μου κόπηκε ένα χρονοεπίδομα από το μισθό.Θα μπορέσει το κράτος να βοηθήσει φτωχούς, όπως τον κ. Γιώργο.Κι αργότερα τα παιδάκια του.Να πάρουν όταν θα σπουδάζουν αυτό το 1500 άρι επίδομα.Θα προτείνω κι αύξηση στο νοίκι.Θα του πλένω και το αυτοκίνητο.Και κάθε φορά που θα αρρωσταίνει και θα τον εξετάζω, θα του δίνω και λεφτά.Κουράγιο κ. Γιώργο, για όλους έχει ο θεός.Και ο εφοριακός...

Sonia Rykiel pour H&M (corresponding from Paris!)

Και ΝΑΙ ήταν γεγονός, την Τρίτη πραγματοποιήθηκε η πολυαναμενόμενη επίδειξη της κολεξιόν της Σόνια Ρυκιέλ για τα Χένες και Μάουριτζ!
Ήταν ένα παραμύθι που δημιουργήθηκε φρομ δε σκράτς, απλά για να απεικονίσει και να φέρει στην πραγματικότητα, το όραμα της σχεδιάστριας.
Γιατί απλά στη Γαλλία, δίνουν στη μόδα τη σημασία, το στύλ και το χρόνο που της αξίζουν!

Για να μη λέω όμως πολλά, ας αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν απο μόνες τους!

(btw...Εύχομαι απο βάθους ψυχής...Καλή Τύχη και Καλό κουράγιο σε όσους/όσες στηθούν στις ουρές αύριο! -- selfish mode hehehehe)


Όλα ξεκίνησαν με ''Την Πρόσκληση''!




Μία σύντομη περιγραφή του πως θα είναι το show!





Και συνεχίστηκαν με τα αποκλειστικά πλάνα απο το showroom, μέχρι να ακολουθήσει (παρακάτω) η μυθική επίδειξη!









Και η Μαγεία της Μόδας ... ξετυλίγεται εμπρός μας!

(hint) κανένα μοντέλο δεν περπατούσε, ήταν εντελώς το κόνσεπτ σε στυλ άρμα κλπ, πράγμα που μου θύμισε πολύ το λατρεμένο πράιντ!


































































(hint) σε όλο σχεδόν το σόου, ακουγόταν μουσική απο Άμπα αλλά και γενικά Σουηδική ποπ!
















Όμορφα ε?!

Σας Φιλώ!

Της χαμένης κόρης

Μαρίκα με τον Κυριακο γιο και με τη μια σου κόρη,
τη Ντόρα την κακάσχημη την ξενοσπουδαγμένη,
την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος (πράσινος) δε σου την είδε!
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει,
στ' άστρι και τον αυγερινό διέπλεκε τα μαλλιά της.
Βουλευταράδες ήρθανε από τη Δραπετσώνα,
να πάρουνε την Ντόραμπακ για αρχηγό στο κόμμα.
Η μάνα της δεν ήθελε κι ο Κωσταντίνος θέλει.
«Μαρίκα μου, κι ας τη δώσομε τη Ντόρα μας στο κόμμα,
στο κόμμα κει που περπατώ, στο κόμμα που πηγαίνω,
αν πάμ' εμείς στην εξουσία, ξένοι να μην περνούμε.
- Φρόνιμος είσαι, Κωσταντή, μ' άσκημα απιλογήθης.
Κι αν έρθουν Κώστα εκλογές, κι α μόρτει αποστασία
κι αν τύχει πίκρα γή χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει;
- Βάλλω την SIEMENS μου κριτή και τους δεξιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι έρτει σαμαράς, αν τύχει κι έρτει αποστασία,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, εγώ να σου τη φέρω».
~
Και σαν την ξαποστείλανε την Ντόρα τους στο κόμμα,
κι εμπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι
κι έπεσε το σαμαρικό, κι οι βουλευτες την κάναν,
βρέθηκε η Μαρίκα μοναχή σαν καλαμιά στον κάμπο.
Στα εκλογικά τμήματα έκλαιγε, σ' όλα μοιρολογιόταν,
στου Κωσταντίνου το πλευρό ανέσπα τα μαλλιά της.
«Ανάθεμά σε, Κωσταντή, και μυριανάθεμά σε,
οπού μου την ξαπόστειλες τη Ντόρα μας στο κόμμα!
το τάξιμο που μου 'ταξες, πότε θα μου το κάμεις;
Τη siemens έβαλες κριτή και τους δεξιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι ερθει ο Σαμαράς, να πας να μου τη φέρεις».
Από το μυριανάθεμα και τη βαριά κατάρα,
η βίλα αναταράχτηκε κι ο Κωσταντής εβγήκε.
Κάνει το σύγνεφο BMW και τ' άστρο τέρμα γκάζι,
και το hands free συντροφιά και πάει να της τη φέρει.
~
Παίρνει τα όρη πίσω του και τη Ρηγίλλης μπρος του.
Βρίσκει την και δηλωσεις έκανε όξου στο μπαλκονάκι.
Από μακριά τη χαιρετά κι από κοντά της λέγει:
«Άιντε, κόρη μου, να φύγομε, στη μάνα σου να πάμε.
- Αλίμονο, πατέρα μου, και τι είναι τούτη η ώρα;
Αν ίσως και δε βγήκε ο Σαμαράς, να στολιστώ και να 'ρθω,
κι αν ο Ψωμιάδης πέθανε, πες μου το, να βάλω μαύρα να 'ρθω.
- Έλα, Ντόραμπακ, στο σπίτι μας, κι ας είσαι όπως και αν είσαι».
- Κοντοζυγώνει την BMW και πίσω την καθίζει.
~
Στη στράτα που διαβαίνανε κανάλια κιλαηδούσαν,
δεν κιλαηδούσαν σαν το Star, μήτε και σαν τον Τράγκα,
μόν' κιλαηδούσαν κι έλεγαν περίεργη ομιλία:
«Ποιος είδε κόρην υποψήφια να σέρνει ο γκαντέμης!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα κανάλια;
- Κανάλια είναι κι ας κιλαηδούν, κανάλια είναι κι ας λένε».
Και παρεκεί που πάγαιναν κι άλλα κανάλια λένε:
«Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο,
να περπατούν γκαντέμηδες μαζί με ηττημένους!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
πως περπατούν γκαντέμηδες μαζί με ηττημένους.
- Νοέμβρης είναι και λαλούν , στο κεντρικό δελτίο.
- Φοβούμαι πατερούλη μου, και γκαντεμιές μυρίζεις.
- Εχτές βραδίς επήγαμε πέρα μες στο Λουτράκι,
κι έχασε αυτή η μάνα σου, δυο σπίτια στη ρουλέτα».
Και παρεμπρός που πήγανε, κι άλλα κανάλια λένε:
«Για ιδές θάμα κι αντίθαμα που γίνεται στον κόσμο,
τέτοια χαμένη λυγερή να σέρνει ο αποστάτης!»
Τ' άκουσε πάλι η Ντόραμπακ κι εράγισε η καρδιά της.
«Άκουσες, πατερούλη μου, τι λένε τα κανάλια;
- Άφησε Ντόρα κόρη μου κι ό,τι κι α θέλ' ας λέγουν.
- Πες μου, πού είναι οι φίλοι σου, πού είν' οι μηχανισμοί σου,
και οι δολοπλοκίες σου και το δαχτυλιδάκι;
- Έχω καιρό π' αρρώστησα κι ο δόλος μου έχει πέσει».
~
Αυτού σιμά, αυτού κοντά στο σπίτι τους πρoφτάνoυν.
Βαριά χτυπά τ' αμάξι του κι απ' εμπροστά της χάθη.
Κι ακούει το MEGA και βροντά, το ALTER και βοΐζει.
Κινάει και πάει η Ντόραμπακ στο σπίτι της μοναχή.
Βλέπει τους οπαδούς χλωμούς, τα δέντρα μαραμένα
βλέπει τον Σπηλιωτόπουλο ξερό, το Γιακουμάτο μαύρο,
βλέπει μπροστά στην πόρτα της σαμάρια αφημένα.
Βρίσκει την πόρτα σφαλιστή και τα κλειδιά παρμένα,
και τα σπιτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Κτυπά την πόρτα δυνατά, τα παραθύρια τρίζουν.
«Αν είσαι φίλος διάβαινε, κι αν είσαι εχτρός μου φύγε,
κι αν είσαι ο Παλιοσαμαράς, άλλα παιδιά υποψήφια δεν έχω,
κι η δόλια η Ντορουλα μου λείπει μακριά στα κόμμα.
- Σήκω, μανούλα μου, άνοιξε, σήκω, γλυκιά μου μάνα.
- Ποιος είν' αυτός που μου χτυπάει και με φωνάζει μάνα;
- Άνοιξε, μάνα μου, άνοιξε κι εγώ είμαι η θοδώρα».
~
Κατέβηκε, αγκαλιάστηκαν και κλάφτηκαν κι οι δύο...
~

Ένα μύθο θα σας πω...

Το κακό ξεκίνησε κάπου μετά το 1204. Ήταν τότε που ο αετός έπαθε αγκύλωση κοιτάζοντας συνεχώς κι αδιαλείπτως προς ανατολάς. Από ιδρύσεως της Πόλεως δλδ. Τότε που ο πισινός του αυτοκράτορα έβγαζε κάλους πάνω στ άλογο πέρα δώθε στα ανατολικά σύνορα. Και είδε κι απόειδε που έκανε την Εγνατία παλάτι -ιππόδρομος και μάζεψε τα ιμάτιά του για να κάνει νέα πρωτεύουσα. Γιατί εδώ που τα λέμε, η Ρώμη είχε γίνει σαν την Αθήνα, μες στο κάρο και τη σκόνη και την οχλαγωγία.
Αλλά ήρθε η ώρα που ο αετός με το ραιβόκρανο την πάτησε. Και τον έφαγε από πίσω, από ένα σταυραετό που πήγαινε να κυνηγήσει στα Ιεροσόλυμα. Και δεν έμεινε φτερούγα όρθια. Κακήν κακώς τα μάζεψε ο αετός και πήγε απέναντι να φωλιάσει, στη Νίκαια, όπου συνειδητοποίησε ότι για να τη γλιτώσει, έπρεπε να χει μάτια και στον πισινό, πράγμα αδύνατο. Τότε επήλθε η κλωνοποίηση κι ο αετός απέκτησε και δεύτερο κεφάλι για να κοιτά και προς τη δύση. Είναι η στιγμή που γενιούνται οι χαμένες φωλιές, τα αλύτρωτα αβγά και το έθνος των χριστιανών (των ορθών, όχι των fake).
Aπό καταβολής Ρώμης ο κόσμος θεωρούνταν ρωμαϊκός, μέχρι εκεί που έφτανε το αετήσιο μάτι και κάθε εδαφική συρρίκνωση απαιτούσε αποκατάσταση. Στη συνέχεια, η παρουσία του ενός Θεού νομιμοποίσε την παρουσία του ενός πρώτου στην παγκόσμια τάξη αυτοκράτορα, ως εγγυητή της προστασίας των πιστών επί της γης. Κολτσίδα κι ο Πατριάρχης να μοιράζει άγιο πνεύμα σε άλλοτε άλλες δόσεις. Η παρέκλιση από την πίστη λυνόταν με αετήσια παρέμβαση από το επίσημο κράτος. Ο πατριάρχης καταδίκαζε, ο αετός ορμούσε. Αυτό το κράτος διεκδικούσε και προνομιακή μεταχείρηση, όσον αφορά τη θεία πρόνοια, καθώς ήταν το πρώτο που πίστεψε και είχε την πατέντα. Και, μιας και τότε τα εξοπλιστικά προγράμματα ήταν εξίσου πανάκριβα, ορμούσε η Παναγία κι ο Άγιος Δημήτριος στα τείχη και σώζαν την κατάσταση (μην κοιτάς το 1430, τότε ο Άγιος έκλεινε, οι παπάδες την άνοιγαν την πύλη, δεν άντεξε ο έρμος).
Έλα όμως που ήταν βαθειά νυχτωμένοι και μια νύχτα με ημισέληνο ο ασβός που φώλιαζε παραδίπλα αρπάζει τον αετό από την τραχηλιά κι αλλού παπάς κι αλλού τα ράσα...Και του σπάσαν και τα πόδια, όπως στις επιθετικές κλώσσες και του πήραν και το σπαθί και το σταυρό και τα αυγά, όχι όλα, αλλά αρκετά. Κι πολλά από τα αετόπουλα που έζησαν, γονάτιζαν από την πείνα (τα χε ρημάξει στη νηστεία ο αετός πατήρ) και συνήθιζαν μετά να το κάνουν κάθε Παρασκευή σε χαλάκι ολόμαλλο με 1000000 κόμπους.
Κάπως έτσι την πάτησε το Έθνος. Από υπεροψία, σπατάλη, φορολογική αδικία, απρονοησία, εσωστρέφια. Από αυτό προέκυψε το νεοελληνικό έθνος, όταν η ανατολίτικη οπισθοδρόμηση έφερε Έλληνες και Τούρκους προ αδιεξόδου. Και οι μεν υιοθέτησαν το αρχαιοελληνικό παρελθόν και προέταξαν τη χριστιανική θρησκεία για να απεμπολήσουν το Οθωμανικό παρελθόν, οι δε υιοθέτησαν το τουρκικό παρελθόν και την εκκοσμίκευση για τον ίδιο λόγο. Ως πιστοποιητικό γνησιότητας καταγωγής θεωρήθηκε η γλώσσα, η παραφθαρμένη ελληνιστική. Ως κριτήριο διαφοροποίησης από τον Τούρκο, η θρησκεία. Το ρουμ μιλέτ ήταν πλέον Έλληνες. Αργότερα μπήκαν κι άλλα κριτήρια, όπως η αποδοχή ή όχι του οικουμενικού πατριάρχη από τους σλαυόφωνους της Μακεδονίας, ώστε να υπάρχουν 2 αδέρφια πχ, από τους οποίους ο ένας να θεωρείται βούλγαρος κι ο άλλος Έλληνας. Ο χριστιανός Αλβανός Έλληνας-αρβανίτης κι ο μουσουλμάνος Τουρκαλβανός.
Έτσι έγινε το μίγμα που σιγά σιγά ομοιογενοποιήθηκε κι απέκτησε ταυτότητα (με τη θρησκεία γραμμένη). Αλλά κράτησε στη νοοτροπία του ατόφιο το παρελθόν. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ο Θεός των Ελλήνων, το κράτος που στέργει την Εκκλησία, οι αλύτρωτες πατρίδες και τα συναφή. Αλλά προστέθηκε κι ένα καινούριο: δε φτάνει που μας χρωστούσε η Δύση(1204), μας πήρε και το αρχαιοελληνικό φως. Κι από ιδρύσεως του κράτους τα δάνεια βροχή και δως του κομπίνες και λοβιτούρες, από καταβολής κι αυτές. (απλά τότε, όποιος τ άρπαζε χοντρά, από τύψεις, έκανε και καμιά δωρεά της προκοπής ώστε η λεωφόρος με τις πουτάνες να χει τ όνομά του να τον θυμόμαστε, ν ανάβουμε και κανένα κεράκι). Και να σου κι ολυμπιακοί αγώνες και ντου στην Τουρκιά μετά και παραλίγο να καπνιστούν τα μουστάκια του τότε γιωργάκη του Α, που ακόμα δεν είχε ζεσταθεί ο κώλος του στη νέα καρέκλα ,από το κρύο της Κοπεγχάγης .Και δως του δημοσιονομική επιτήρηση από τους δανειστές. Και μετά από καιρό κι άλλο ντου στην τουρκιά, μια και είχαμε καραβάκια να κλείνουν τα στενά κι ένα ουστ μετά στους βούλγαρους κι ακόμα ένα ντου στην τουρκιά, στον πέρα μαχαλά, όπου τα μαζέψαμε και γυρίσαμε μαζί με το μαχαλά. Κι ευτυχώς να λες που γέμισε έτσι το τσομπανιστάν και γνήσιους και μορφωμένους Έλληνες και κουνήσαμε το μαντήλι στα τουρκάκια απτον εδώ μαχαλά (λίγο νωρίτερα στν Κρήτη, τους κουνήσαν και τις κουμπούρες, τότε που φύγαν οι τουρκοκρητικοί και δεν πήραν τους Μητσοτάκηδες μαζί).Και γέμισε κι η Μακεδονία Έλληνες, γιατί είχε και κάτι περίεργους που όταν φώναζαν το γαιδούρι στη γλώσσα τους, τους μάντρωνε ο χωροφύλακας.
Νέοι ολυμπιακοί αργότερα, όπου και η ανταλλαγή χέρι με χέρι. Δώσαμε τη φλόγα πήραμε το φασισμό. Αλλά μετά τον πολεμήσαμε γιατί μας έβαλε χέρι. Αλλά αυτοί που τον πολέμησαν τους κόπηκε το χέρι. Κι αυτοί που έσκυψαν όταν οι άλλοι έβαλαν χέρι, άπλωσαν χέρι στην εξουσία που άλλαξε χέρι. Και κυβερνούσαν χέρι χέρι με τον βασιλοχέρη. Μαζί με τα μπετά πέσαν και τα φράγκα και πήρε κι ο φτωχός ένα κομάτι ψωμί στο χέρι. Αλλά όχι δεύτερο. Οπότε σου λέει δε θα ξαναψηφίσω δεξιά που να μου κοπεί το χέρι.Και ψηφίζει τον πρόγονο του νυν. Έλα όμως που αποστατεί ο πρόγονος της νυν και γίνεται το μαγαζί θερινό. Είχε και η γειτονιά ταραχές, χάβρα των Ιουδαίων γινόταν. Ένας αστυνόμος δεν υπάρχει ρε παιδιά να επιβάλλει την τάξη??? ....ωχ, υπάρχει. κι άλλος ένας, κι άλλος ένας, ολόκληρα συντάγματα. Α, να και οι συνταγματάρχες!!! τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο γιατί παραδίπλα είναι ο κρημνός. Κι όλοι από το ορθοπεδικό τμήμα να βάλουμε το γύψο. Και τρέχαν οι γριές να βάλουν γύψο και δεν ακούστηκε κιχ.Μετά έγινε δημοψήφισμα τάχα για να βγει ο γύψος, αλλά η γριά αγκυλώθηκε και τ άφησε γι αργότερα. Εντωμεταξύ, ο βασιλομπόμπιρας έκανε ζαβολιά γιατί λέει δεν άκουγε τον αστυνόμο κι έπαιζε σε ξένες γειτονιές.Κι έτσι το στείλαν στη θεια του την κυρα-Λίζα για να μάθει να φέρεται.
Αλλά βάλαν κι ένα ηλίθιο ενωματάρχη στην Νήσον, γιατί ο παπάς του νησιού πήγε για τρέλες στις Σευχέλες, που έδωσε μια σφαλιάρα στον τούρκον γιατί αυθαδίαζε.Και πλάκωσε το σόι του από τον πάνω μαχαλά κι έγινε της κακομοίρας. Φάγαν σχεδόν το μισό οικόπεδο, πράγμα απαράδεκτο γιατί άλλα συμφώνησαν πριν τη σφαλιάρα. Τότε ξύπνησε η γριά και πάει να πετάξει το γύψο. Τον πετάει και ψάχνει τις αγωνιστικές παντόφλες, αλλά τη μία την ξέχασε στα λουτρά στη Γυάρο. Πετάγεται μονοσάνδαλη με το ένα πόδι αγκυλωμένο και δίνει μια στο συνταγματάρχη στο δόξα πατρί. Τότε αυτός αναφωνει, 'βοήθεια, έναν εθνάρχη θέλω'...
Κι έρχεται ο θείος του νυν που γινε πρόσφατα πρώην και φορτώνει τη γριά στό ΚΤΕΛ για Ευρώπη. Και να σου τα δάνεια και να σου τα πακέτα στον οδηγό και το συνοδηγό του λεωφορείου(όταν κουράζεται ο ένας, οδηγεί ο άλλος, έτσι γίνεται στο κτελ). Αλλά το όχημα πάλιωσε, τα σέρβις δε γίναν σωστά, η έκπτωση στην ευρωπαική βενζίνη κόπηκε και ξέμεινε η γριά στην εθνική να κάνει ωτοστοπ.Και σταματάει και την πήρε ένας ξένος, Μαμούνια ή κάπως έτσι, αλλά την κατέβασε γιατί του είπε ψέματα ότι έχει χρήματα...
Το ανθρώπινο είδος ξεχώρισε γιατί απέκτησε δύναμη στους γλουτούς κι έτσι στάθηκε όρθιο. Το ελληνικό είδος θα εκλείψει γιατί έκτοτε ο καθένας κοιτά μόνο τον γλουτό του...

Constantine

Aποτάξου τον Σαμαρά και συντάξου μετά της Ντόρας, αναφωνεί ο ήρωας στην παραπάνω σκηνη.
Ο Constantine, μετά από μια παραλίγο πολιτική αυτοκτονία στα νεανικά του χρόνια, επιδιώκει την εξιλέωση μέσω ενός μοναδικού χαρίσματος που διαθέτει να βλέπει αποστάτες και πολιτικά διαόλια και να τους στέλνει στον αγύριστο.Στην ταινία, βοηθά την κόρη του Ντόρα να διαλευκάνει την υπόθεση του χαμένου πολιτικού αδερφού της Αβραμό, ο οποίος εξαφανίζεται από την κούρσα της διαδοχής. Υπαίτιος είναι το κακό πνεύμα Σάμαν-ρα, το οποίο και εξορκίζει ο ήρωάς μας με σκοπό να το στείλει από κει που ρθε

Ντόρα είναι, θα περάσει...

Τι κοινό έχει άραγε η νέα δημοκρατία με το ουράνιο τόξο? (αυτό που δείχνει τον κρυμένο θησαυρό, όχι την τρομοκρατική οργάνωση, ούτε το φιλοσκοπιανό κόμα)
1.Επανεμφανίστηκε αφού γίναν όλα γης μαδιάμ
2.Προηγήθηκε μαζική βροχόπτωση-φτύσιμο
3.Υπάρχει μια δεύτερη απομίμηση δεξιότερα, μικρότερης έντασης
4.Τα όρια εκατέρωθεν δεν είναι σαφή
5.Ο κρυμένος θησαυρός έχει κάνει φτερά
6.Μετά την αναμπουμπούλα, πρασίνισε ο τόπος
7.Στα δεξιά, η Κυριακή είναι ακόμα συννεφιασμένη
8.Υπάρχει σαφής βάση και ακαθόριστη κορυφή
9.Αργά ή γρήγορα θα το ξαναδούμε μπροστά μας
Ντόρα είναι, θα περάσει....

melodifestivalen!

Hot For the Night

Προχωράμε ακάθεκτοι, το λατρεύω - θα πάει καλά...αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς για τη Σουηδία να αποφασίσει ποιον θα στείλει αλλά έτσι κάνουν οι ώριμοι και με παιδεία άνθρωποι ... πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν.

Έχω ξεκινήσει διαγραφές απο τον κύκλο επαφών μου και αυτές αφορούν στους αναιδέστατους, χωρίς ίχνος παιδείας και σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, καπνιστές, που τολμούν ακόμη να δρουν ως πρωτόγονοι και αμόρφωτοι και να συνδυάζουν εσωτερικούς χώρους με το κάπνισμα - ακόμη και στο μυαλό τους.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ - ΚΤΗΝΗ!

απόψε

Με αγάπησες επειδή είμαι ξεχωριστός, με λάτρεψες επειδή πίστευες ότι κάποιος σαν εμένα δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει... τι θα γίνει όμως όταν βρεις το επόμενο “μοναδικό” άτομο, τότε εγώ τι θα είμαι για σένα?!

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, εσύ είσαι κ θα είσαι πάντα για μένα.

Μέχρι κάποιος να μου στερήσει τη μοναδικότητα μου.

Αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Μην λες ποτέ, το έλεγες πριν με γνωρίσεις και ξαφνικά μια μέρα το ποτέ αυτό έχασε την ισχύ του.

Τότε δεν γνώριζα ότι τώρα γνωρίζω, το ποτέ που τώρα χρησιμοποιώ είναι πιο δυνατό, πιο ουσιαστικό.

Δεν είναι όμως απόλυτο.

Είσαι ξεχωριστός, είσαι ξεχωριστός ακόμα κ ανάμεσα στους ξεχωριστούς.

Το ξέρω και για αυτό μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι εκεί έξω υπάρχει σίγουρα κάποιος που είναι ανώτερος μου.

Και να υπάρχει, για μένα δεν αλλάζει κάτι γιατί για μένα ΕΣΥ είσαι η αρχή και το τέλος, δεν σε βλέπω ως ανώτερο η κατώτερο... είσαι απλά εσύ, εσύ που αγαπώ, εσύ που έχω δώσει την καρδιά μου, την ψυχή μου... μόνο εσύ!

Μου λες αυτά που θέλω να ακούσω, μου λες αυτά που έχω ανάγκη, γιατί σε χρειάζομαι πραγματικά και σε πιστεύω, αλλά δεν μπορώ να διώξω τον φόβο ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει, ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα σε έχω, ότι κάποιος άλλος θα βρίσκεται στη θέση μου, σε αγαπώ πάρα πολύ για να το αντέξω.

Σου λέω ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό. Επιπλέον σκέψου ότι μπορεί να πεθάνω, δεν μπορείς να ελέγξεις κάτι τέτοιο. Τότε τι θα γίνει?!

Δεν ξέρω.

Ωραία, ας ζήσουμε το σήμερα που ξέρω και ξέρεις ότι υπάρχει για μένα και για σένα, για σένα και για μένα...

ξέρω όμως κάτι άλλο... ξέρω ότι δεν μπορώ να ζω με τον φόβο ότι θα σε χάσω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και σίγουρα ξέρω ότι δεν θα αντέξω να σε δω με κάποιον άλλο, ξέρω επίσης ότι χρειάζομαι κάποιον έλεγχο στη ζωή μου και όλο αυτό, η εξάρτηση μου από σένα με αφήνει ανήμπορο για το μέλλον.

Τι θέλεις να μου πεις?

Χρειάζομαι ένα τέλος, κάθε αρχή έχει ένα τέλος... έτσι μόνο εκτιμάς το μεσοδιάστημα

Δεν μπορώ να σε καταλάβω, τι προσπαθείς να μου πεις?!

Απόψε θα πεθάνεις από το δικό μου χέρι.

Ημέρα Ιδιαιτέρα!

Αχχ λατρείες μου λείψατε!

το τρέξιμο είναι απίστευτο, οι δουλειές ακόμη περισσότερες και το άγχος όλο και αυξάνεται!

παρόλα αυτά άλλη μια μέρα γενεθλίων μου χτύπησε την πόρτα χωρίς να με ρωτήσει, που όμως δεν ήρθε μόνη της, ήρθε μαζί με ευχές απο πολλούς - τους οποίους και ευχαριστώ ιδιαιτέρως γιατί κάποιοι συγκεκριμένοι δε θυμόμουν αν υπήρχαν ή όχι (για να μην πω για την απρόσμενη έκπληξη εκ Νορβέζ...όχι όχι δε θα το ρίξω στις μπαλάντες τώρα)

Αυτά λοιπόν, ακόμη ένας χρόνος να με ακολουθεί αλλά για εμένα είναι ακόμη μια πρόκληση για μια χρονιά γεμάτη στυλ, άδεια απο υποκρισία και ανθρώπους που την έχουν φίλη και επίσης γεμάτη νομιμοφροσύνη και εξάλειψη των παράνομων ενεργειών καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους!

Νιώθω πως η Σοφία μου χτυπάει την πόρτα (όχι η γειτόνισσα καλέ και ούτε αναφέρομαι σε άσπρες τρίχες,φυσικά...εσύ που με ξέρεις, δε θες επιβεβαίωση άλλωστε!)

Make a Wish Biatch and Blow ....... your candle!! ;)

Sunday in Thessaloniki

Ξυπνάς το πρωί στην όμoρφη πόλη που κατοικείς και αποφασίζεις να αγοράσεις μια σοβαρή εφημερίδα και να μάθεις τα νέα της πόλης σου ενώ παράλληλα ψάχνεις και για δουλειά... Οπότε είναι δεδομένο ότι θα αγοράσεις την εφημερίδα Αγγελιοφόρος.

Η εφημερίδα είναι μία και εμείς είμαστε δύο, οπότε παίρνω εγώ την εφημερίδα και η Dannossiel το ένθετο περιοδικό Sunday... Η ανάγνωση και η ανάγκη για ηρεμιστικά αρχίζει... Ξεκινάμε λοιπόν την Ανάλυση της Sunday και την αμφισβήτηση της νοημοσήνης των δημοσιογράφων του περιοδικού (ίσως και των διαφιμηστών).

Περιοδικό Sunday Σελίδα 59..Παρουσίαση γηριατρική επιχείρησης.... Η παρουσίαση αρχίζει κάπως έτσι " Σκεφτήκατε ποτέ ότι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας αξίζουν την στοργή και την αγάπη μας ώστε να απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή καθημερινότητα; "

Απάντηση 1η: Ναι γι αυτο δεν θα τους βάλουμε ποτέ σε γηροκομείο..

Dannossiel: Ο τρόπος που διατυπώνεται η ερώτηση ακυρώνει την ίδια την λειτουργία του γηροκομείου και προσβάλει την συναισθηματική νοημοσύνης μας και το i.q και το e.q μας...

Οι φωτογραφίες απο τους Σκανδιναβικούς Οίκους Ευγηρίας δεν ξεγελάει κανέναν... όλοι ξέρουμε ότι τα Ελληνικά Γηροκομεία είναι σαν νοσοκομεία...

Erisabetsu: Αυτή η δήλωση μου άνοιξε τα μάτια, είδα επιτέλους πως πρέπει να φαιρόμαστε στους ηλικιωμένους και κατάλαβα ότι δεν είναι σωστό να τους έχω αλυσοδεμένους στο υπόγειο χωρίς τροφή και νερό...Ευχαριστώ Sunday τώρα οι παππούδες απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή καθημερινότητα με κοινωνικοποίηση και επικοινωνία που αποτελούν το οξυγόνο της ψυχής.

Αυτό το τεύχος της Sunday έχει αφιέρωμα στους Αμπελόκηπους ...δυστυχώς δεν σκεφθήκαν ότι το διαβάζουν και κάτοικοι των Αμπελοκήπων.... Η αλήθεια είναι οτι οι Αμπελόκηποι είναι το κρυφό μαργαριτάρι των Δυτικών Συνοικιών και ότι βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα απο άλλες συνοικίες...

ΑΛΛΑ....

Στη σελίδα 33 μιλάει για την ανθισμένη πλατεία της Επταλόφου, τι εννοεί με τον όρο ανθισμένη; Αναφέρεται στα 5 χρυσάνθεμα που σχεδόν ποδοπατήθηκαν απο τις καρέκλες των καφετεριών; Ή εννοεί τα φυτάα που φυτεύει κάθε Κυριακή ο Δήμαρχος και τα μαζεύουν οι κάτοικοι για τα πάνε σπίτι τους; Στην τελική καλά κάνουν γιατί κάθε λίγο και λιγάκι ο δήμος φυτεύει λουλούδια που δεν είναι η εποχή τους, τα οποία είναι ανθισμένα, επιβαρύνοντας τακτικά τα έξοδα του δημαρχείου τα οποία τα καλύπτουν οι δημότες... Η πλατεία Επταλόφου είναι επυφημισμός γιατί δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος, μόνο καφετέριες που έχουν πάρει άδεια να καταλάβουν και το τελευταίο εκατοστό της πλατείας που εννοείτε ότι είναι δημόσιος χώρος...Το μόνο καλό είναι ότι δεν έχουν ξηλωθεί τα παγκάκια για να αντικαταστηθούν απο τραπεζάκια οπότε οι παππουδες έχουν την ευκαιρία να δημιουργούν κάθε μέρα εκεί τη "Βουλή των Αμπελοκήπων".

Ανθισμένη Πλατεία

Στην επόμενη σελίδα αναφέρεται για τα διάσπαρτα πάρκα του δήμου για τα οποία έχει η αρθρογράφος τη τιμιότητα να πει ότι δεν καλύπτουν πολλά τετραγωνικά...αλλά και αυτό είναι ακόμη υπερβολη μιας και είναι ανύπαρκτα και χρησιμεύουν κυρίως για τουαλέτες των σκυλιών. Ενώ τις περισσότερες φορές είναι κρυμμένα κάτω απο τόνους παρκαρισμένων αυτοκινήτων.

Στη Σελίδα 34 γράφει για την ΟΥΑΟΥ!! Δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης στο internet σε 3 σημεία των αμπελοκήπων....Η δημοσιογράφος μάλλον δεν πήγε βόλτα με το λάπτοπ της για να διαπιστώσει ότι η δωρέαν πρόσβαση είναι χάρη στο wifi των καφετερειών γύρω απο αυτά τα σημεία. Εμείς πολλές φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε χρήση της υπηρεσίας αλά η ανυπαρξία του μας εμπόδισε. Οπότε για πράγμα μιλάει;

τουρίστες στους αμπελόκηπους

Μετά ακολουθεί το αγαπημένος μας σημείο...η Συνέντευξη του Δημάρχου...Να σας απαντήσουμε εμείς με πιο τρόπο ο Δήμαρχος έλυσε το πρόβλημα της διπλής βάρδιας στα σχολεία, με λυομενα προκατ κτήρια σε κάθε κενό σημείο των Αμπελοκήπων...Προς τιμής της Δημοσιογράφου δενρώτησε τίποτα για το πολιτικό Background του Δημάρχου και για τις "Δημοκρατίκές" ιδέες του. Τότε θα καταλάβαινε γιατί δεν επέτρεψε την δημιουργία Τοπικού Συμβουλίου Νεολαίας και επίσης θα καταλάβαινε γιατί τα Χαλκίδια τα κάνει με μισή καρδιά καθώς τους έχει στερήσει κάτι απο την παλιά τους δόξα. Στη συνέντευξη λέει κάτι για τα αντιπλημμυρικά έργα...εννοεί τους σάκους που βάζεις στα πεζοδρόμια για να μη μπαίνουν νερό στα καταστήματα;

Όσο αφορα το υπόγειο parking στη Φιλίππου που ευαγγελίζεται στη συνέντευξη είναι πονεμένη ιστορία, προς το παρών ο ελεύθερος χώρος του Φιλίππου έγινε μια γκρίζα έκταση μπετόν που χωράει 50 αμάξια...(μπορεί και παραπάνω πάντως όχι αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες που είναι όντως αυξημένες)

Απο εκδηλώσεις του δήμου Νεάπολης

Εγώ σαν κάτοικος Νεάπολης αναρωτιέμαι αυτό που γράφει στην σελίδα 34 για τα συμμαχία νεκροταφεία, τα οποία ειναι πόλος έλξης τουριστών, θα γράφει τα ίδια και στο αφιέρωμα για τη Νεάπολη...Γιατί εφόσον ανήκουν όπως λέει στο δήμο Αμπελοκήπων, γιατί ο Δήμος Νεάπολης κάνει εκδηλώσεις για την Βαλκανική πλατεία εκεί μέσα...Από ότι βλέπω στο χάρτη της νεάπολης...μάλλον ανήκει στους Αμπελόκηπους, αλλά τη διαφήμιση την παίρνει η Νεάπολη ku ku ku ku . Είμαι σίγουρη οτι οι μισοί κάτοικοι των Αμπελοκήπων δεν ξέρουν που είναι τα συμμαχικά και να τα καθολικά νεκροταφεία και ότι στον δήμο τους λειτουργεί το Εκκλησιαστικό λύκειο Νεαπόλεως..

Τέλος θα ήταν καλό οι δημοσιογράφοι του περιοδικού να συνεννοούνται με τους δημοσιογράφους του περιοδικού για να μη φάσκουν και αντιφάσκουν. Όπως για παράδειγμα στην σελίδα 16 του περιοδικού και στην σελίδα 37 της εφημερίδας στο ένθετο Ματιές στον κόσμο. Στο μεν περιοδικό γράφει ότι ο Ζαν Σαρκοζί παραμένει επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού που τον διόρισε ο πατέρας του ενώ στην εφημερίδα έχει παραιτηθεί δείχνοντας ήθος και θέτοντας τέλος στην οικογενειοκρατία και τον νεποτισμό. Φυσικά μπορεί το περιοδικό να ήταν ήδη στο πιεστήριο όταν άλλαξε η είδηση και η εφημερίδα να πρόλαβε να αλλάξει το κείμενο...

Στην τελευταία σελίδα του περιοδικού ο συγραφέας Θεοδωρίδης γράφει "Είναι αστείο να υπάρχουν δήμοι Πολίχνης και Αγίου Παύλου ως αυτοκέφαλοι θεσμοί..Χρειαζεται μητροπολιτκός δήμος Πεντακάθαρα και κάθε "γειτονιά" των δύο χιλλιάδων κατοίκων να αποκτήσει ειδική αυτοδιοίκηση..."... Μάλλον του κύριου Θεοδωρίδη του αρέσει η κατάντια των περιοχών που ανήκουν στον μητροπολιτικο δήμο Θεσσαλονίκης και θέλει να είναι η Πολίχνη και ο Αγιο Παύλος στην ίδια εξαθλιωμένη κατάσταση με την Ξηροκρήνη την οποία ο Δήμος Θεσσαλονίικης την έχει ξεχάσει...Για να μην αναφέρω το πόσα περισσότερα θα κέρδιζε η Τούμπα αν ήταν ξεχωριστός Δήμος απο την Θεσσαλονίκη. Ωστόσο η Dannossiel συμφωνεί με την άποψη του προβάλλοντας το επιχείρημα "ότι είναι καλύτερο να αποροφηθούν μικρότεροι δήμοι απο μεγαλύτερους ώστε να εξαφανιστεί το φαινόμενο του μικρού τοπικού άρχοντα σε κάθε βιλαέτι"... Βασικά αυτό που μου κάνει περισσότερη εντύπωση είναι οτι ο δημοσιογράφος γράφει ότι "Έμεινα στη πόλη πρώτη φορά στα τελευταία οκτώ χρόνια, παραπάνω απο δύο μέρες. Έμεινα αρκετά." Τότε γιατί γράφει σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης; Τι δεν κατάλαβα σωστά; Μήπως συνήθως γράφει για θέματα εξοτερικού ή εκτός Θεσσαλονίκης;....Γουατέβα... μπορώ να του στείλω mail και να τον ρωτήσω..

Αυτή ήταν η διασκέδαση - σύγχυση που μας πρόσφερε το περιοδικό Sunday της Θεσσαλονίκης. Αυτό πάλι που το βάζεις γιατί το λένε Sunday το περιοδικο όταν την εφημερίδα την λένε Αγγελιοφόρο; Ας ονομάζανε το περιοδικό Κυριακή ή την εφημερίδα The Messenger

Ωστόσο πάλι δεν βρήκαμε καμία αγγελία που να αφορά τις γνώσεις μου και πάλι δουλειά δεν θα βρω και θα στείλω όπου να ναι το βιογραφικό μου.