Knock - Knock ...


Το Tango ειναι απο το soundtrack της ταινίας The Departed

Μετα απο σχεδόν τρείς μήνες απουσίας απο ετούτο εδώ το blog γύρισα γιατρέ μου! Έριξα πάνω μου κάτι πιο λιτό κι απέριτο και να 'μαι.

Νεα σαιζόν, σαν τα σήριαλ της τηλεόρασης. Γιατι μην νομίζεις γιατρέ μου ενα "τσάκ" ειναι που μπορεί να κάνει τη ζωή σου, απο μιά βαρετη επανάληψη, σε ενα καλογραμμένο σεναριο τηλοπτικόυ σήριαλ. Η οι πλανήτες σου να πάρουν μια τέτοια θέση στο σύμπαν ωστε να σκανε τα γεγονότα γύρω σου και εσυ απλά να τα παρακολουθεις και να τα δέχεσαι.

Κάπως ετσι ηταν και οι τελευταιοι τρεις μηνες. Γεμάτοι γεγονοτα. Ευχαριστα ή δυσάρεστα, αυτα παντα πανε μαζι αλλα δεν εχει και πολύ σημασία. Σημασία εχει να συμβαίνουν πράγματα. Να σπάει αυτη η μονοτονια της καθημερινοτητας μας που μας απομακρυνει απο την σκεψη, το συναισθημα, την ιδια τη ζωή.

Κι εμένα η ζωή μου παραήταν μονοτονη τον τελευταιο καιρό. Εργασιοκεντρική με ελαχιστο προσωπικο και κοινωνικο χρονο. Το 'δε λοιπον Αυτος απο κει πανω και σου λέει ..."Για να τον ξεκουνήσω λίγο αυτόν γιατι θα μου αραχνιάσει ετσι οπως πάει"
Και κουνόντας το μαγικό του ραβδάκι μεσα σε ελάχιστες ημέρες υπήρχαν τοσα πολλά μέσα στο μυαλό μου που η δουλειά μετα βίας επιανε την τελευταία θέση. Φίλοι απο το παρελθόν που με μια ανεξήγητη και ανιδιοτελή επιθυμία θέλησαν να μου θυμίσουν τι ειναι χαλάρωση, διασκέδαση, fun, διακοπες. Έρωτες επίσης απο το παρελθόν που γύρισαν να ξαναδιεκδικήσουν κορμιά και συναισθήματα. Κέρδισαν μονο το ενα απο τα δύο και αυτο δεν ηταν τα συναισθήματα !! Ενα ταξίδι για 12 υπέροχες μερες στην αγαπημένη μου Βαρκελώνη υστερα απο 12 χρόνια. Με τρελοπαρέα gay 35+ , πολύ γέλιο, ωραίους καφέδες και cervezas (μπύρες) και ξεκαρδιστικά cruising. Την fantasy come true συναυλία της Μadonna που για μένα τελικά πιο πού fun ειχε που μαζευτηκαμε 10 φιλοι απο το μεσημέρι και ξαναθυμηθήκαμε την οργισμένη εφηβεία μας κι ας μας πήρε δυο μέρες μετά για να συνέλθουμε.

Με αυτά και μ'αυτά φτάσαμε στο σήμερα. Που τα πράγματα ειναι πιο ήρεμα και που η δουλειά εχει ξαναρχίσει να παίρνει κεφάλι στη ζωή μου. Πολεμάω να μην την αφήσω να κυριαρχήσει. Δεν ξερω ακομα ποιος θα ειναι νικητης. Αλλωστε εδω θα ειμαστε να τα λέμε. Αλλοτε πιο συχνα, αλλοτε πιο αραιά. Αλλα πάντα εδω θα γυρνάω οταν εχω την ανάγκη να πω κάτι. Γιατι οπως μου ειπε περυσι το χειμώνα ο provatos "Σημασία δεν έχει να γράφεις, σημασία εχει να εχεις κάτι να πεις."

Καλή μας εβδομάδα