Η Άνοιξη είναι η αγαπημένη μου εποχή γιατρέ μου. Το γκρίζο του χειμώνα φεύγει σιγά σιγά, τα λουλούδια ανθίζουν, το καλοκαίρι πλησιάζει κλπ, κλπ,κλπ.Φέτος δε, με επισκέφτηκε προσωπικώς. Ναι, ναι μην ξαφνιάζεσαι. Αλλα να στο πάρω το πράγμα απο την αρχή.
Εκ γεννησιμιού μου (!) έχω μια αλλεργική ιγμορίτιδα η οποία διαρκεί απο το μέσο του φθινοπόρου ως και τα μέσα της άνοιξης συνήθως. Το ξεκίημα και το τέλος έχουν την μεγαλύτερη έξαρση αλλα όχι κάτι τραγικό. Φτέρνισμα, καταρροή, βουλωμένη μύτη το πρωί ... τέτοια. Αφου η περίπτωση είναι χρόνια, για μένα εχει γίνει σύνηθες το πράγμα χωρίς να με ταλαιπωρεί.
Το περασμένο σαββατοκύριακο, τα πράγματα άρχισαν να σκουραίνουν. Ενας ανεξήγητος πυρετός, και τρομεροί πονοκέφαλοι. Κυριακή ξυπνάω μισόκουφος απο το ένα αυτί. "Κάπου την άρπαξα ..." σκέφτομαι ο αφελής και πλακώνομαι στα αντιπυρρετικά και τις C. Ως το βράδυ της κυριακής εχω κουφαθεί εντελώς απο το ένα αυτί. Ξημερώματα, ξυπνάω με τρομερούς πόνους στο (κουφό) αυτί και πυρετό. "Αυτό ήτανε" λέω, "εδώ θα αφήσω τα κοκαλάκια μου, τα φαγες τα ψωμιά σου μπαρμπαdemon".
Ρημαδοξημερώνει η δευτέρα και σέρνω το κουφάρι μου μέχρι τον ΩΡΛ. Του εξηγώ την κατάσταση. Με εξετάζει. Χαμογελάει...
"Σε επισκέφτηκε η Άνοιξη"
"Μπαρντόν γιατρέ μου; Δεν άκούω καλά απο δεξιά... μου το ξαναλέτε;"
"Η αλλεργία σου βρίσκεται σε έξαρση λόγω της Άνοιξης. Το ιγμόριο γέμισε υγρό, σου έκανε πυρετό και πονοκεφάλους και κάποια ποσότητα του υγρού πήγε και στο αυτί δημιουργόντας πονο και μέιωση της ακοής."
"Κι ολα αυτά εξ αιτίας της Άνοιξης;" ξαναρώτησα ηλιθίως.
"Ω ναί!" ειπε ενθουσιασμένος ο γιατρός σαν να μου είχε μόλις αναγγείλει οτι είμαι έγκυος.
Τέσσερις μέρες μου κατσικώθηκε η Άνοιξη! Αρμένικη βίζιτα!
Ας είναι, δεν πειράζει μιά στο τόσο θα το αντέξω. Αλλα που είστε κυρα Άνοιξη ... του χρόνου να πάτε κι αλλού ε; Μη σας πούν κι ακατάδεκτη. Δέν παρεξηγώ εγώ ... αλλοίμονο!