αναπνέω, σκέφτομαι, δρω ή όχι
πάντα με τα δεσμά μου
δεσμά που εγώ μου πέρασα
μικρές κλωστές που με ενώνουν
με εμποδίζουν και με βοηθάνε
στην πορεία μερικές τις κόβω
ή άλλες μόνες τους κόβονται
νέες μπορεί να δημιουργηθούν
κάθε μια ιδιαίτερη, κάθε μια μοναδική
νιώθω τα κομμάτια μου
κάθε ένα χωριστά
και συγχρόνως όλα μαζί
τα κρατώ για να μην διαλυθώ
όχι τώρα, πράγματα πρέπει να γίνουν
μια τάξη πρέπει να μπει
δεν υπάρχει περιθώριο για αυτό
στην προσπάθεια μου αυτή
κλωστές θα κόψω, άθελα μου ίσως
ή άλλες θα κοπούν, οι πιο τσιτωμένες
δεν έχω όμως χρόνο να το συνειδητοποιήσω
ή δεν θέλω να αφιερώσω χρόνο
δεν έχω κουράγιο να το επεξεργαστώ
στο τέλος εκτιμάς τις απώλειες σου
πρέπει όμως πρώτα να φτάσω εκεί
δεν ξέρω που είναι
πρέπει όμως να φτάσω
και ελπίζω να με βρω
οι κλωστές πρέπει να είναι χαλαρές
να τραβάνε όμως καμιά φορά
για να ξέρω ότι είναι εκεί
να νιώθω ασφαλής