Κάπως έτσι γνώρισα τον Daniel Merriweather.

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο solo album του που φέρει τον τίτλο “Love and War” με το οποίο ο Daniel πέτυχε το δεύτερο #2 στη Βρετανία.

Ο ίδιος δηλώνει ότι οι επιρροές του είναι ο Stevie Wonder, ο Prince, ο Jeff Buckley και ο Herbie Hancock, επιρροές που φαίνονται στον ήχο του “Love and War”. Ο Δανιήλ παίζει με ήχους και μπερδεύει την σύγχρονη R’n’B με vintage ήχους jazz και soul.
Πρώτο single το “Change”
και δεύτερο το “Red”
ίσως τα πιο αδιάφορα τραγούδια μέσα από το album.
Και το λέω γιατί το album περιέχει διαμάντια! Τραγούδια όπως το πολύ δυνατό "Impossible", το up-tempo "Not Giving Up", το περίεργο "Cigarettes" που μου θυμίζει παλιά καλά μπλούζ αλλά και το μελωδικότατο, μελαγχολικό ντουέτο του με την Adele, "Water and a Flame" ξεχωρίζουν από το πρώτο άκουσμα και με κάνουν να απορώ για το ποιος άσχετος δημιουργεί το singles list. Το album φτάνει μέχρι και στην όχθη της country με το θλιμμένο "Giving Everything Away for Free".και δεύτερο το “Red”
ίσως τα πιο αδιάφορα τραγούδια μέσα από το album.
Με αυτό το album ο Daniel σίγουρα δηλώνει την ταυτότητα του και υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Ίσως θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως την αρσενική έκδοση της Whinehouse, βρίσκω μεγάλες ομοιότητες ανάμεσα τους. Νομίζω θα τον ακούσουμε πολύ τους επόμενους μήνες. Εγώ ήδη τον έχω στο repeat.