κάνω σκέψεις τις αφήνω πίσω
επιστρέφουν όμως
πιο ζωντανές πιο λογικές
αναρωτιέμαι
ήταν όνειρο ή κάτι που έζησα
δεν θυμάμαι γενικά δεν θυμάμαι
η μνήμη μου είναι κάτι που δεν ελέγχω συνειδητά
και αν η μνήμη είναι αυτό που μας κρατά συνδεμένους με το παρελθόν
με την πραγματικότητα που ζήσαμε και μας επηρεάζει στο σήμερα
και προφανώς στο αύριο
τότε η αλλοίωση της με οδηγεί στο να φτιάχνω τον δικό μου κόσμο
με κάνει θεό ή απλά ένα ακόμα τρελό!
μέρα της κρίσης ?/?/?
ώρα ?.?.?
(ξέρω, αλλά δεν σας λέω)
μια καρδερίνα(μας είχε όλους ξεγελάσει. τελικά κανείς δεν τα έχει καλά με το εαυτό του) του γυρνάει τη σελίδα και πετάει πίσω στον ώμο του θεού.
θεός "λοιπόν, Γιώργο..."
Γιώργος "παρακαλώ" και κοιτά προς το πάνω.
θεός "δεν θα σου αρέσει αυτό που θα σου πω" και κοιτά προβληματισμένος το βιβλίο του
Γιώργος "πείτε μου, ότι και αν είναι"
Θεός, καθαρίζει το λαιμό του, "παράδεισος"
Γιώργος "είστε σίγουρος?!", δυσαρέσκεια στο βλέμμα του
Θεός "σου είπα, δεν θα σου αρέσει"
Γιώργος "όχι τίποτα άλλο, αλλά έχω μια πρόσκληση για ένα πάρτι που θα γίνει..."
θεός "όχι", τον έκοψε
Γιώργος "μπορώ να πεταχτώ για λίγο και να..."
θεός "όχι"
Γιώργος "μα..."
θεός "όχι σου λέω"
Γιώργος "...θα έχει ποτό", ήθελε να κλάψει
θεός "όπως βλέπεις τα χέρια μου είναι δεμένα" και με το βλέμμα του έδειξε το βιβλίο μπροστά του.
Γιώργος "καλά", έσκυψε το κεφάλι, "πάντως το λευκό πουκαμισάκι σας πάει"
θεός "επόμενος", φώναξε!
επιστρέφουν όμως
πιο ζωντανές πιο λογικές
αναρωτιέμαι
ήταν όνειρο ή κάτι που έζησα
δεν θυμάμαι γενικά δεν θυμάμαι
η μνήμη μου είναι κάτι που δεν ελέγχω συνειδητά
και αν η μνήμη είναι αυτό που μας κρατά συνδεμένους με το παρελθόν
με την πραγματικότητα που ζήσαμε και μας επηρεάζει στο σήμερα
και προφανώς στο αύριο
τότε η αλλοίωση της με οδηγεί στο να φτιάχνω τον δικό μου κόσμο
με κάνει θεό ή απλά ένα ακόμα τρελό!
μέρα της κρίσης ?/?/?
ώρα ?.?.?
(ξέρω, αλλά δεν σας λέω)
μια καρδερίνα(μας είχε όλους ξεγελάσει. τελικά κανείς δεν τα έχει καλά με το εαυτό του) του γυρνάει τη σελίδα και πετάει πίσω στον ώμο του θεού.
θεός "λοιπόν, Γιώργο..."
Γιώργος "παρακαλώ" και κοιτά προς το πάνω.
θεός "δεν θα σου αρέσει αυτό που θα σου πω" και κοιτά προβληματισμένος το βιβλίο του
Γιώργος "πείτε μου, ότι και αν είναι"
Θεός, καθαρίζει το λαιμό του, "παράδεισος"
Γιώργος "είστε σίγουρος?!", δυσαρέσκεια στο βλέμμα του
Θεός "σου είπα, δεν θα σου αρέσει"
Γιώργος "όχι τίποτα άλλο, αλλά έχω μια πρόσκληση για ένα πάρτι που θα γίνει..."
θεός "όχι", τον έκοψε
Γιώργος "μπορώ να πεταχτώ για λίγο και να..."
θεός "όχι"
Γιώργος "μα..."
θεός "όχι σου λέω"
Γιώργος "...θα έχει ποτό", ήθελε να κλάψει
θεός "όπως βλέπεις τα χέρια μου είναι δεμένα" και με το βλέμμα του έδειξε το βιβλίο μπροστά του.
Γιώργος "καλά", έσκυψε το κεφάλι, "πάντως το λευκό πουκαμισάκι σας πάει"
θεός "επόμενος", φώναξε!