Life Stories - N (pt.2)

Πήρε μια τελευταία βαθιά ανάσα και γύρισε στο δωμάτιο. Τους βρήκε με τα εσώρουχα, αγκαλιά στο κρεβάτι να φιλιούνται. Έβγαλε κι εκείνος τα ρούχα του. Ο Σ του έκανε νόημα να πλησιάσει. Του έκαναν χώρο και ξάπλωσε ανάμεσά τους. Ο Σ άρχισε να τον φιλάει στο λαιμό και να κατεβαίνει προς το στήθος του. Ο Ν τον φίλησε στο στόμα. Γλυκά, τρυφερά. Καθόλου πρόστυχα. Ο Κ το ανταπέδωσε. Οι γλώσσες τους λικνίζονταν σε μια κυματιστή χορογραφία ανάλαφρα, υγρά, παθιασμένα. Ο Κ μισάνοιξε τα μάτια και είδε τον Ν να τον κοιτάει κι εκείνος κατά τη διάρκεια του φιλιού. Καθώς ο Σ είχε βρει ασχολία στο πέος του Κ εκείνοι συνέχισαν να επικοινωνούν με τις γλώσσες και τα βλέμματά τους. Και έλεγαν τόσα πολλά…


Δεν μπορούσε να υπολογίσει πόση ώρα φιλιόντουσαν. Ο χρόνος είχε σταματήσει για τον Κ. Καθώς δεν ένιωθε πια τον Σ να ασχολείται με το πέος του η άλλο σημείο του σώματος του αναρωτήθηκε που να ήταν. Σαν απάντηση ήρθε μια τρίτη γλώσσα να μπει μέσα στο φιλί τους. Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, τη δέχτηκαν. Ο Σ ξάπλωσε και τράβηξε τον Κ επάνω του σε ένα φιλί μόνο για τους δυο τους. Ο Κ ήξερε ότι ανεξάρτητα με το πώς ένιωθε έπρεπε να είναι δίκαιος και με τους δύο. Έτσι ανταπέδιδε τα φιλιά στον Σ. Ο Ν τότε ήρθε πίσω του. Ένιωσε την ανάσα και τα φιλιά του στον σβέρκο του. Τα χέρια του να χαϊδεύουν την πλάτη και τα οπίσθιά του. Ανατρίχιασε. Προσπαθούσε να συγκεντρωθεί στο φιλί του με τον Σ. Ήθελε να τον κρατά απασχολημένο. Να μην καταλάβει τι κάνει ο Ν. Να μην καταλάβει τι νιώθει για τον Ν.
Ο Ν σαν να το κατάλαβε, ήρθε να πάρει κι αυτός μερίδιο από το φιλί. Για άλλη μια φορά οι τρεις γλώσσες έπαιξαν το παιχνίδι της διεκδίκησης. Χάδια, φιλιά, γλειψίματα ανταλλάσσονταν με διάφορους συνδυασμούς. Κάποια στιγμή ο Σ γύρισε και κοίταξε τον Ν.
Σ: Εσύ πρώτος, η εγώ;
Ν: Εγώ αν δε σε πειράζει.
Κ: Για τι πράγμα μιλάτε;
Σ: Ποιος θα μπει πρώτος μέσα σου.
Ο Κ γύρισε και κοίταξε τον Ν. Εκείνος λες και κατάλαβε χαμογέλασε απολογητικά και είπε:
Ν: Αν το θέλεις βέβαια κι εσύ …
Σε σένα δεν θα μπορούσα να αρνηθώ τίποτα, σκέφτηκε. Δεν μίλησε όμως. Άπλωσε το χέρι κι όπως ήταν ανάσκελα, τράβηξε τον Ν επάνω του. Άρχισε να τον φιλάει ενώ ανασήκωσε τα πόδια και τα έσφιξε γύρω από την μέση του Ν. Εκείνος χωρίς να πάρει στιγμή τα χείλη του από τα δικά του, ψηλαφώντας το κομοδίνο πήρε ένα προφυλακτικό και το φόρεσε. Μπήκε μέσα του αργά, ήρεμα … βασανιστικά όμορφα. Ο Κ πονούσε. Άλλωστε ο Ν ήταν αρκετά προικισμένος, το ήξερε ότι θα πονέσει. Ήταν όμως ο πιο γλυκός πόνος που είχε νιώσει. Το πάθος είχε κυριεύσει όλες του τις αισθήσεις.
Ο Σ προσπαθούσε να χωθεί κι αυτός στο παιχνίδι. Η στάση των σωμάτων του Κ και του Ν δεν του άφηναν πολλά περιθώρια. Τον είχαν αφήσει απ’ έξω, το ήξεραν και οι δύο αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να σταματήσουν προς το παρόν. Απελπισμένος ο Σ, φόρεσε ένα προφυλακτικό και πήρε θέση πίσω από τον Ν. Ο Κ το είδε. Όχι γμτ , σκέφτηκε. Θα γίνει αυτό που φανταζόταν. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη του, είδε τον Ν να κοιτάζει αγριεμένος τον Σ.
Ν: Ούτε να το σκέφτεσαι
Σ: Λίγο ρε Ν, κάτι πρέπει να κάνω κι εγώ, με έχετε αφήσει μόνο μου.
Ν: Είπα, ούτε να το σκέφτεσαι.
Ο Κ παρακολουθώντας την σκηνή ένιωσε άσχημα. Σιγά σιγά απομάκρυνε τον Ν από μέσα του. Ο Σ τότε βιάστηκε να πάρει τη θέση του. Ο Κ τον έκοψε.
Κ: Με συγχωρείς αλλά δεν μπορώ άλλο. Πονάω. Καλύτερα να τελειώσουμε.
Ο Ν έσπευσε να συμφωνήσει.
Ν: Κι εγώ δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο
Τέλειωσαν και οι τρεις μαζί πάνω στο σεντόνι του κρεβατιού του φτηνού ξενοδοχείου.

~*~*~*~

Κατά την επιστροφή, στο αυτοκίνητο επικρατούσε σιωπή. Ο Σ σίγουρα είχε καταλάβει κάτι. Ήταν κατσουφιασμένος και αμίλητος.
Κ: Που θα σας αφήσω;
Σ: Πάμε πρώτα να αφήσουμε τον Ν και μετά εμένα αν μπορείς
Κ: Φυσικά κανένα πρόβλημα
Γύρισε και κοίταξε τον Ν από τον καθρέφτη.
Ν: Να αφήσουμε εσένα πρώτα; Βολεύει καλύτερα η διαδρομή.
Σ: Ή θα σε αφήσουμε πρώτο ή θα κατέβουμε και οι δύο σπίτι μου διάλεξε.
Η φωνή του ήταν ευθεία και επιτακτική. Δεν υπήρχε αμφιβολία. Είχε καταλάβει. Έτσι κι έγινε. Μάλιστα δεν τον πήγαν καν στο σπίτι. Πάνω σε μια κεντρική λεωφόρο ο Σ ζήτησε να σταματήσουν και είπε του Ν να κατέβει. Έτσι ο Κ δεν μπορούσε να υπολογίσει που μένει ο Ν. Ούτε καληνύχτα δεν πρόλαβαν να πούν. Τον άφησαν και κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Σ. Όταν έφτασαν ο Σ κατέβηκε , πέταξε μια καληνύχτα στα γρήγορα κι εξαφανίστηκε.


Σε όλη την διαδρομή της επιστροφής ο Κ σκεφτόταν όλα όσα είχαν συμβεί. Ξέχνα τον, έλεγε και ξανάλεγε από μέσα του. Απ ‘ότι φάνηκε είναι μαζί και όλα αυτά περί free σχέσης ήταν μαλακίες. Για να πειράχτηκε ο Σ πάει να πει πως ζήλεψε. Άρα υπάρχουν αισθήματα. Ξεκόλλα. Άλλωστε δεν έχεις τρόπο να προσεγγίσεις τον Ν. Δεν ξέρεις που μένει. Δεν έχεις τηλέφωνό του. Και δεν θες να μπλεχτείς ανάμεσα σε ζευγάρι. Θες; Όχι. Τέρμα λοιπόν.
Έφτασε σπίτι, ξάπλωσε και κοιμήθηκε αμέσως.
Η μορφή του Ν όμως δεν τον άφησε να ησυχάσει ούτε στον ύπνο του.

~*~*~*~

Πέρασαν έξι μήνες από τότε. Ο πρώτος καιρός ήταν δύσκολος για τον Κ. Η μορφή του Ν, η γεύση από τα φιλιά του, η αίσθηση από το άγγιγμά του έρχονταν συχνά στο μυαλό του. Ο χρόνος όμως λειτούργησε καταλυτικά θάβοντας την ύπαρξη του Ν βαθιά στο μυαλό του.
Ένα βράδυ ο Κ με τον κολλητό του Μ και την φίλη τους την Α βγήκαν για ποτό. Καθώς λικνίζονταν στην δυνατή μουσική ο Κ ένιωσε το στομάχι του να σφίγγεται. Να τος! Ο Ν, μπροστά στην μπάρα να περιμένει να παραγγείλει ποτό. Το ποτήρι από το χέρι του Κ γλιστράει και θρυμματίζεται στο πάτωμα.
Μ: Τι έπαθες ρε;
Κ: Είναι εδώ ο Ν
Μ: Ποιος είναι ο Ν;
Κ: Αυτός που σου έλεγα τότε με το τρίο.
Μ: Α, ναι θυμήθηκα.
Α: Πείτε μου κι εμένα
Μ: Τι να λέμε, να εδώ ο φίλος μας έκανε τρίο με ένα ζευγάρι και ερωτεύτηκε τον έναν από αυτούς. Ο οποίος είναι εδώ σήμερα.
Α: Είναι κι ο γκόμενος μαζί του;
Ο Κ κοίταξε μια γύρα το μαγαζί. Δεν ήταν και κανένα τεράστιο οπότε μπορούσε να δει όλους τους θαμώνες.
Κ: Όχι τον γκόμενο δεν τον βλέπω πουθενά
Α: Ε, τότε άντε μίλα του.
Κ: Είσαι τρελή; Τρέμουν τα πόδια μου. Δεν υπάρχει περίπτωση!
Μ: Καλά ρε μαλάκα εδώ τόσο καιρό λέγαμε ότι δεν έχεις τρόπο να τον βρεις και τώρα που τον βρήκες δεν θα κάνεις τίποτα;
Κ: Ξέχνα το. Αποκλείεται να πάω να του μιλήσω.
Μ: Ε, είσαι μαλάκας.
Α: Αυτός σε έχει δει;
Κ: Όχι είναι πλάτη, περιμένει να παραγγείλει ποτό.
Α: Άσε τότε να σε δει αυτός μπας κι έχει αρχίδια κι έρθει να σου μιλήσει γιατί εσύ μάτια μου είσαι χειρότερος κι από γκόμενα.

Ο Κ αγνόησε τα σχόλια των φίλων του. Ένιωθε τους σφυγμούς του να έχουν χτυπήσει 200. Έριξε και το ποτό του κάτω γμτ! Χρειαζόταν επειγόντως κάτι να πιεί. Πήρε το ποτό του κολλητού του.
Μ: Άστο κάτω αυτό
Κ: Μια γουλιά να συνέλθω.
Μ: Να πας στο μπαρ να πάρεις κι επ’ ευκαιρία να του μιλήσεις κιόλας
Κ: Δώσε μου τώρα μια γουλιά που την έχω ανάγκη και μετά θα πάω να σου πάρω άλλο
Μ: Δεν το κάνω για το ποτό ρε, για να σε ξεκουνήσω να πας εκεί το κάνω! Αλλά χαμένος κόπος, ορίστε πιες.
Ο Κ άρπαξε το ποτό από το χέρι του Μ και το κατέβασε μονορούφι.

Γύρισε προς το μπαρ να δει που βρίσκεται ο Ν. Δεν ήταν εκεί. Πανικοβλήθηκε. Άρχισε να τον ψάχνει ανάμεσα στον κόσμο. Ξαφνικά τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Τα πάντα γύρω του σταμάτησαν. Δεν άκουγε μουσική, δεν έβλεπε κόσμο. Υπήρχε μόνο αυτός. Ο Ν. Εκεί. Απέναντί του. Να τον κοιτάει … και ναι … ναι … να του χαμογελάει. Με εκείνο το γνώριμο χαμόγελο που τόσο συχνά ερχόταν στο μυαλό του. Τώρα το ξανάβλεπε. Σαν μαγνητισμένος άρχισε να προχωράει προς το μέρος του. Ο Ν. έκανε το ίδιο. Συναντήθηκαν στη μέση.
Ν: Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω.
Κ: Κι εγώ. Τι κάνεις;
Ν: Τώρα που σε βλέπω είμαι καλύτερα
Χαμογέλασε
Ν: Μόνος σου είσαι εδώ;
Κ: Με έναν φίλο και μια φίλη μου.
Ν: Φίλο; … στενό;
Κ: Φίλο … απλό. Εσύ;
Ν: Με δυο φίλες μου.
Κ: Ο Σ;
Ν: Με τον Σ χωρίσαμε.
Κ: Λυπάμαι
Ν: Ψεύτη!
Γέλασαν και οι δύο
Κ: Και τώρα; Είσαι μόνος;
Ν: Ναι αλλά απ’ ότι βλέπω όχι για πολύ


Τον έσφιξε στην αγκαλιά του και τον φίλησε στο στόμα. Γλυκά, όπως τότε …

ΤΕΛΟΣ