Συνέβη κάτι ασύλληπτο σήμερα.Καθώς «περιπλανιόμουν» ανάμεσα σε πολλά blogs, το μάτι μου κοντοστάθηκε σε ένα blog. Φαινόταν να το έχει γράψει κάποιος νέος σε ηλικία, με πολλούς προβληματισμούς αλλά αρκετά προχωρημένος σε απόψεις και ιδέες.
Αποφάσισα να αφήσω comment και να προσθέσω το συγκεκριμένο άτομο και στη λίστα επαφών του msn μου. Θεώρησα ενδιαφέρον το ενδεχόμενο συζητήσεων και αναλύσεων μαζί του. Ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή του για διάφορα θέματα. Και έτσι έπραξα.
Ενώ μιλούσαμε, λοιπόν, στο msn μου εξηγούσε ότι υπάρχουν ανώνυμοι bloggers που αφήνουν «κακεντρεχή» σχόλια στο blog. Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι αυτό δεν είναι κάτι κακό και ότι στην κριτική ικανότητα του αναγνώστη επαφίεται το να κρίνει και να κρατήσει όσα σχόλια θεωρεί άξια προσοχής.
Η απάντηση δυστυχώς που πήρα, μεταξύ άλλων, περιείχε και τα εξής: «Θα σε πείραζε αν διέγραφα το σχόλιο σου; Για να μην υπάρξουν κακεντρεχή σχόλια, επειδή είσαι γκέυ. Είναι πολλοί οι κακοί που θα πουν ότι κι εγώ είμαι γκέυ»
Θα αποφύγω να χορέψω σε τεντωμένο σχοινί και να προσπαθήσω να κάνω μια υπόθεση για το άτομο που θα έλεγε κάτι τέτοιο, γι’ αυτό θα αρκεστώ μόνο στο να σχολιάσω αυτό που με έκπληξή μου διάβασα.
Πόσο οικτρό θα ήταν το να υπάρξει κάποιο αρνητικό σχόλιο απέναντι μου, απλά και μόνο γιατί είμαι γκέυ. Δεν είμαι δολοφόνος. Δεν είμαι εγκληματίας. Γκέυ είμαι. Έχω διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό (δεν θα ξεδιπλώσω όλο το αντιομοφοβικό μου ντελίριο τώρα). Για να είμαι μάλιστα ειλικρινής, είναι πολύ λίγοι αυτοί που θα έκαναν άσχημα σχόλια για τη σεξουαλική μου ταυτότητα. Και (από προσωπική εμπειρία) έχω διαπιστώσει πως είναι οι ίδιοι που θα ενοχλούνταν αν «ο κόσμος» γνώριζε ότι συναναστρέφονται έναν γκέυ.
Είναι η πρώτη φορά που λογοκρίνομαι. Δε μου έχει τύχει ξανά παρόμοιο περιστατικό και οφείλω να ομολογήσω ότι με σόκαρε λίγο. Ακόμα και στην προσωπική μου ζωή έχω εκμυστηρευθεί την «ιδιαιτερότητά» μου σε πολλά άτομα και μιλάω ελεύθερα, δίχως να τυγχάνω λογοκρισίας από κανέναν. Ίσως γιατί τα άτομα που επέλεξα να γνωρίζουν για μένα είναι άτομα που δίνουν προσοχή στο περιεχόμενο όσων λέω και όχι στο ότι τα λέει ένας γκέυ. Ίσως γιατί τα άτομα αυτά προσέχουν πως συμπεριφέρομαι απέναντι τους και όχι από το τι κάνω στο κρεβάτι μου. Ίσως γιατί είχα την εντύπωση πως ο κόσμος γύρω μου έχει αρχίσει να αλλάζει και πως είναι λίγα τα άτομα που φοβούνται τους ανθρώπους.
Ίσως τελικά να κάνω και λάθος. Το γεγονός ότι εγώ είμαι γκέυ ίσως να φοβίζει. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον βάσιμο λόγο, αλλά πολλά μπορεί να πλάσει ο ανθρώπινος νους. Περιβάλλον, εκπαίδευση, κοινωνικά πρότυπα, υποδαυλιζόμενος ρατσισμός για την εξυπηρέτηση κοινωνικών συμφερόντων... Και πάλι η απάντησή μου είναι «δεν γνωρίζω». Ίσως κάτι από όλα αυτά, ίσως και όλα μαζί, ίσως και άλλα περισσότερα...
Εν κατακλείδι, το comment το διέγραψα για λόγους ευθιξίας. Το post όμως αυτό θέλω να παραμείνει για πολύ καιρό. Να μου θυμίζει ότι αν η νεολαία της χώρας αυτής είναι τόσο πίσω, τότε -μάλλον- έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμα...