απόψε

Με αγάπησες επειδή είμαι ξεχωριστός, με λάτρεψες επειδή πίστευες ότι κάποιος σαν εμένα δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει... τι θα γίνει όμως όταν βρεις το επόμενο “μοναδικό” άτομο, τότε εγώ τι θα είμαι για σένα?!

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, εσύ είσαι κ θα είσαι πάντα για μένα.

Μέχρι κάποιος να μου στερήσει τη μοναδικότητα μου.

Αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Μην λες ποτέ, το έλεγες πριν με γνωρίσεις και ξαφνικά μια μέρα το ποτέ αυτό έχασε την ισχύ του.

Τότε δεν γνώριζα ότι τώρα γνωρίζω, το ποτέ που τώρα χρησιμοποιώ είναι πιο δυνατό, πιο ουσιαστικό.

Δεν είναι όμως απόλυτο.

Είσαι ξεχωριστός, είσαι ξεχωριστός ακόμα κ ανάμεσα στους ξεχωριστούς.

Το ξέρω και για αυτό μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι εκεί έξω υπάρχει σίγουρα κάποιος που είναι ανώτερος μου.

Και να υπάρχει, για μένα δεν αλλάζει κάτι γιατί για μένα ΕΣΥ είσαι η αρχή και το τέλος, δεν σε βλέπω ως ανώτερο η κατώτερο... είσαι απλά εσύ, εσύ που αγαπώ, εσύ που έχω δώσει την καρδιά μου, την ψυχή μου... μόνο εσύ!

Μου λες αυτά που θέλω να ακούσω, μου λες αυτά που έχω ανάγκη, γιατί σε χρειάζομαι πραγματικά και σε πιστεύω, αλλά δεν μπορώ να διώξω τον φόβο ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει, ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα σε έχω, ότι κάποιος άλλος θα βρίσκεται στη θέση μου, σε αγαπώ πάρα πολύ για να το αντέξω.

Σου λέω ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό. Επιπλέον σκέψου ότι μπορεί να πεθάνω, δεν μπορείς να ελέγξεις κάτι τέτοιο. Τότε τι θα γίνει?!

Δεν ξέρω.

Ωραία, ας ζήσουμε το σήμερα που ξέρω και ξέρεις ότι υπάρχει για μένα και για σένα, για σένα και για μένα...

ξέρω όμως κάτι άλλο... ξέρω ότι δεν μπορώ να ζω με τον φόβο ότι θα σε χάσω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και σίγουρα ξέρω ότι δεν θα αντέξω να σε δω με κάποιον άλλο, ξέρω επίσης ότι χρειάζομαι κάποιον έλεγχο στη ζωή μου και όλο αυτό, η εξάρτηση μου από σένα με αφήνει ανήμπορο για το μέλλον.

Τι θέλεις να μου πεις?

Χρειάζομαι ένα τέλος, κάθε αρχή έχει ένα τέλος... έτσι μόνο εκτιμάς το μεσοδιάστημα

Δεν μπορώ να σε καταλάβω, τι προσπαθείς να μου πεις?!

Απόψε θα πεθάνεις από το δικό μου χέρι.

Ημέρα Ιδιαιτέρα!

Αχχ λατρείες μου λείψατε!

το τρέξιμο είναι απίστευτο, οι δουλειές ακόμη περισσότερες και το άγχος όλο και αυξάνεται!

παρόλα αυτά άλλη μια μέρα γενεθλίων μου χτύπησε την πόρτα χωρίς να με ρωτήσει, που όμως δεν ήρθε μόνη της, ήρθε μαζί με ευχές απο πολλούς - τους οποίους και ευχαριστώ ιδιαιτέρως γιατί κάποιοι συγκεκριμένοι δε θυμόμουν αν υπήρχαν ή όχι (για να μην πω για την απρόσμενη έκπληξη εκ Νορβέζ...όχι όχι δε θα το ρίξω στις μπαλάντες τώρα)

Αυτά λοιπόν, ακόμη ένας χρόνος να με ακολουθεί αλλά για εμένα είναι ακόμη μια πρόκληση για μια χρονιά γεμάτη στυλ, άδεια απο υποκρισία και ανθρώπους που την έχουν φίλη και επίσης γεμάτη νομιμοφροσύνη και εξάλειψη των παράνομων ενεργειών καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους!

Νιώθω πως η Σοφία μου χτυπάει την πόρτα (όχι η γειτόνισσα καλέ και ούτε αναφέρομαι σε άσπρες τρίχες,φυσικά...εσύ που με ξέρεις, δε θες επιβεβαίωση άλλωστε!)

Make a Wish Biatch and Blow ....... your candle!! ;)

Sunday in Thessaloniki

Ξυπνάς το πρωί στην όμoρφη πόλη που κατοικείς και αποφασίζεις να αγοράσεις μια σοβαρή εφημερίδα και να μάθεις τα νέα της πόλης σου ενώ παράλληλα ψάχνεις και για δουλειά... Οπότε είναι δεδομένο ότι θα αγοράσεις την εφημερίδα Αγγελιοφόρος.

Η εφημερίδα είναι μία και εμείς είμαστε δύο, οπότε παίρνω εγώ την εφημερίδα και η Dannossiel το ένθετο περιοδικό Sunday... Η ανάγνωση και η ανάγκη για ηρεμιστικά αρχίζει... Ξεκινάμε λοιπόν την Ανάλυση της Sunday και την αμφισβήτηση της νοημοσήνης των δημοσιογράφων του περιοδικού (ίσως και των διαφιμηστών).

Περιοδικό Sunday Σελίδα 59..Παρουσίαση γηριατρική επιχείρησης.... Η παρουσίαση αρχίζει κάπως έτσι " Σκεφτήκατε ποτέ ότι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας αξίζουν την στοργή και την αγάπη μας ώστε να απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή καθημερινότητα; "

Απάντηση 1η: Ναι γι αυτο δεν θα τους βάλουμε ποτέ σε γηροκομείο..

Dannossiel: Ο τρόπος που διατυπώνεται η ερώτηση ακυρώνει την ίδια την λειτουργία του γηροκομείου και προσβάλει την συναισθηματική νοημοσύνης μας και το i.q και το e.q μας...

Οι φωτογραφίες απο τους Σκανδιναβικούς Οίκους Ευγηρίας δεν ξεγελάει κανέναν... όλοι ξέρουμε ότι τα Ελληνικά Γηροκομεία είναι σαν νοσοκομεία...

Erisabetsu: Αυτή η δήλωση μου άνοιξε τα μάτια, είδα επιτέλους πως πρέπει να φαιρόμαστε στους ηλικιωμένους και κατάλαβα ότι δεν είναι σωστό να τους έχω αλυσοδεμένους στο υπόγειο χωρίς τροφή και νερό...Ευχαριστώ Sunday τώρα οι παππούδες απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή καθημερινότητα με κοινωνικοποίηση και επικοινωνία που αποτελούν το οξυγόνο της ψυχής.

Αυτό το τεύχος της Sunday έχει αφιέρωμα στους Αμπελόκηπους ...δυστυχώς δεν σκεφθήκαν ότι το διαβάζουν και κάτοικοι των Αμπελοκήπων.... Η αλήθεια είναι οτι οι Αμπελόκηποι είναι το κρυφό μαργαριτάρι των Δυτικών Συνοικιών και ότι βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα απο άλλες συνοικίες...

ΑΛΛΑ....

Στη σελίδα 33 μιλάει για την ανθισμένη πλατεία της Επταλόφου, τι εννοεί με τον όρο ανθισμένη; Αναφέρεται στα 5 χρυσάνθεμα που σχεδόν ποδοπατήθηκαν απο τις καρέκλες των καφετεριών; Ή εννοεί τα φυτάα που φυτεύει κάθε Κυριακή ο Δήμαρχος και τα μαζεύουν οι κάτοικοι για τα πάνε σπίτι τους; Στην τελική καλά κάνουν γιατί κάθε λίγο και λιγάκι ο δήμος φυτεύει λουλούδια που δεν είναι η εποχή τους, τα οποία είναι ανθισμένα, επιβαρύνοντας τακτικά τα έξοδα του δημαρχείου τα οποία τα καλύπτουν οι δημότες... Η πλατεία Επταλόφου είναι επυφημισμός γιατί δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος, μόνο καφετέριες που έχουν πάρει άδεια να καταλάβουν και το τελευταίο εκατοστό της πλατείας που εννοείτε ότι είναι δημόσιος χώρος...Το μόνο καλό είναι ότι δεν έχουν ξηλωθεί τα παγκάκια για να αντικαταστηθούν απο τραπεζάκια οπότε οι παππουδες έχουν την ευκαιρία να δημιουργούν κάθε μέρα εκεί τη "Βουλή των Αμπελοκήπων".

Ανθισμένη Πλατεία

Στην επόμενη σελίδα αναφέρεται για τα διάσπαρτα πάρκα του δήμου για τα οποία έχει η αρθρογράφος τη τιμιότητα να πει ότι δεν καλύπτουν πολλά τετραγωνικά...αλλά και αυτό είναι ακόμη υπερβολη μιας και είναι ανύπαρκτα και χρησιμεύουν κυρίως για τουαλέτες των σκυλιών. Ενώ τις περισσότερες φορές είναι κρυμμένα κάτω απο τόνους παρκαρισμένων αυτοκινήτων.

Στη Σελίδα 34 γράφει για την ΟΥΑΟΥ!! Δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης στο internet σε 3 σημεία των αμπελοκήπων....Η δημοσιογράφος μάλλον δεν πήγε βόλτα με το λάπτοπ της για να διαπιστώσει ότι η δωρέαν πρόσβαση είναι χάρη στο wifi των καφετερειών γύρω απο αυτά τα σημεία. Εμείς πολλές φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε χρήση της υπηρεσίας αλά η ανυπαρξία του μας εμπόδισε. Οπότε για πράγμα μιλάει;

τουρίστες στους αμπελόκηπους

Μετά ακολουθεί το αγαπημένος μας σημείο...η Συνέντευξη του Δημάρχου...Να σας απαντήσουμε εμείς με πιο τρόπο ο Δήμαρχος έλυσε το πρόβλημα της διπλής βάρδιας στα σχολεία, με λυομενα προκατ κτήρια σε κάθε κενό σημείο των Αμπελοκήπων...Προς τιμής της Δημοσιογράφου δενρώτησε τίποτα για το πολιτικό Background του Δημάρχου και για τις "Δημοκρατίκές" ιδέες του. Τότε θα καταλάβαινε γιατί δεν επέτρεψε την δημιουργία Τοπικού Συμβουλίου Νεολαίας και επίσης θα καταλάβαινε γιατί τα Χαλκίδια τα κάνει με μισή καρδιά καθώς τους έχει στερήσει κάτι απο την παλιά τους δόξα. Στη συνέντευξη λέει κάτι για τα αντιπλημμυρικά έργα...εννοεί τους σάκους που βάζεις στα πεζοδρόμια για να μη μπαίνουν νερό στα καταστήματα;

Όσο αφορα το υπόγειο parking στη Φιλίππου που ευαγγελίζεται στη συνέντευξη είναι πονεμένη ιστορία, προς το παρών ο ελεύθερος χώρος του Φιλίππου έγινε μια γκρίζα έκταση μπετόν που χωράει 50 αμάξια...(μπορεί και παραπάνω πάντως όχι αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες που είναι όντως αυξημένες)

Απο εκδηλώσεις του δήμου Νεάπολης

Εγώ σαν κάτοικος Νεάπολης αναρωτιέμαι αυτό που γράφει στην σελίδα 34 για τα συμμαχία νεκροταφεία, τα οποία ειναι πόλος έλξης τουριστών, θα γράφει τα ίδια και στο αφιέρωμα για τη Νεάπολη...Γιατί εφόσον ανήκουν όπως λέει στο δήμο Αμπελοκήπων, γιατί ο Δήμος Νεάπολης κάνει εκδηλώσεις για την Βαλκανική πλατεία εκεί μέσα...Από ότι βλέπω στο χάρτη της νεάπολης...μάλλον ανήκει στους Αμπελόκηπους, αλλά τη διαφήμιση την παίρνει η Νεάπολη ku ku ku ku . Είμαι σίγουρη οτι οι μισοί κάτοικοι των Αμπελοκήπων δεν ξέρουν που είναι τα συμμαχικά και να τα καθολικά νεκροταφεία και ότι στον δήμο τους λειτουργεί το Εκκλησιαστικό λύκειο Νεαπόλεως..

Τέλος θα ήταν καλό οι δημοσιογράφοι του περιοδικού να συνεννοούνται με τους δημοσιογράφους του περιοδικού για να μη φάσκουν και αντιφάσκουν. Όπως για παράδειγμα στην σελίδα 16 του περιοδικού και στην σελίδα 37 της εφημερίδας στο ένθετο Ματιές στον κόσμο. Στο μεν περιοδικό γράφει ότι ο Ζαν Σαρκοζί παραμένει επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού που τον διόρισε ο πατέρας του ενώ στην εφημερίδα έχει παραιτηθεί δείχνοντας ήθος και θέτοντας τέλος στην οικογενειοκρατία και τον νεποτισμό. Φυσικά μπορεί το περιοδικό να ήταν ήδη στο πιεστήριο όταν άλλαξε η είδηση και η εφημερίδα να πρόλαβε να αλλάξει το κείμενο...

Στην τελευταία σελίδα του περιοδικού ο συγραφέας Θεοδωρίδης γράφει "Είναι αστείο να υπάρχουν δήμοι Πολίχνης και Αγίου Παύλου ως αυτοκέφαλοι θεσμοί..Χρειαζεται μητροπολιτκός δήμος Πεντακάθαρα και κάθε "γειτονιά" των δύο χιλλιάδων κατοίκων να αποκτήσει ειδική αυτοδιοίκηση..."... Μάλλον του κύριου Θεοδωρίδη του αρέσει η κατάντια των περιοχών που ανήκουν στον μητροπολιτικο δήμο Θεσσαλονίκης και θέλει να είναι η Πολίχνη και ο Αγιο Παύλος στην ίδια εξαθλιωμένη κατάσταση με την Ξηροκρήνη την οποία ο Δήμος Θεσσαλονίικης την έχει ξεχάσει...Για να μην αναφέρω το πόσα περισσότερα θα κέρδιζε η Τούμπα αν ήταν ξεχωριστός Δήμος απο την Θεσσαλονίκη. Ωστόσο η Dannossiel συμφωνεί με την άποψη του προβάλλοντας το επιχείρημα "ότι είναι καλύτερο να αποροφηθούν μικρότεροι δήμοι απο μεγαλύτερους ώστε να εξαφανιστεί το φαινόμενο του μικρού τοπικού άρχοντα σε κάθε βιλαέτι"... Βασικά αυτό που μου κάνει περισσότερη εντύπωση είναι οτι ο δημοσιογράφος γράφει ότι "Έμεινα στη πόλη πρώτη φορά στα τελευταία οκτώ χρόνια, παραπάνω απο δύο μέρες. Έμεινα αρκετά." Τότε γιατί γράφει σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης; Τι δεν κατάλαβα σωστά; Μήπως συνήθως γράφει για θέματα εξοτερικού ή εκτός Θεσσαλονίκης;....Γουατέβα... μπορώ να του στείλω mail και να τον ρωτήσω..

Αυτή ήταν η διασκέδαση - σύγχυση που μας πρόσφερε το περιοδικό Sunday της Θεσσαλονίκης. Αυτό πάλι που το βάζεις γιατί το λένε Sunday το περιοδικο όταν την εφημερίδα την λένε Αγγελιοφόρο; Ας ονομάζανε το περιοδικό Κυριακή ή την εφημερίδα The Messenger

Ωστόσο πάλι δεν βρήκαμε καμία αγγελία που να αφορά τις γνώσεις μου και πάλι δουλειά δεν θα βρω και θα στείλω όπου να ναι το βιογραφικό μου.

15ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

Κάθε χρόνο η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών σωματείων και οι τοπικοί συλλόγοι διοργανώνουν το Συνέδριο Ποντιακών Συλλόγων για την Εθνική Αυτογνωσία. Φέτος ήρθε η σειρά της Άρτας να μας φιλοξενήσει και με χαρά σας ανακοινώνουμε τις πρώτες δραστηριότητες του ναού μας στα Γιάννενα.

Έτσι λοιπόν για λίγες μέρες οι Άθλιες Κόρες και Ιερές Δούλες θα συμμετέχουν ενεργά στην οργάνωση του 15ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ποντιακών Συλλόγων το οποίο θα γίνει απο τις 30 Οκτωβρίου ως τη 1η Νοεμβρίου 2009 στο ξενοδοχείο Arta Palace.

Για την ιστορία δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουμε σε αυτά τα συνέδρια με τον σύλλογο μας. Για μένα είναι η δεύτερη φορά που συμμετάσχω στην οργάνωση και η πολλοστή φορά που συμμετέχω σαν σύνεδρος. Ενώ οι μητέρες μας έχουν συμμετάσχει σε όλα τα συνέδρια... Ωστόσο η Dannossiel θα παραστεί για πρώτη φορά και πραγματικά ανυπομονώ να δω τις εντυπώσεις της.

Αν λοιπόν σας βγάλει ο δρόμος απο την Άρτα αυτές τις ημέρες θα χαρούμε να σας δούμε στις 30 Οκτωβρίου στην τελετή έναρξης του συνεδρίου.

50 είδη μοναξιάς

1.Θεϊκή μοναξιά: εν αρχή ήν ο Λόγος (χωρίς αντίλογο).
2.Μοναξιά Εσκιμώου: δε υπάρχει ψυχή γύρω επί 10 χρόνια.Με το που δεις γκόμενα, την πηδάς, την παντρεύεσαι και φτιάχνεις ιγκλού επί τόπου.
3.Η μοναξιά του ερημίτη: παρέα με το Σιμούν και τον Χαμσίν.Ο πιο μεγάλος φίλος σου είναι ο κροταλίας, ο πιο μικρός φίλος σου είναι η ψείρα σου.Το είδος αυτό τείνει να εκλείψει.
4.Η μοναξιά του ναυαγού: τα μαύρα μάτια της μαϊμούς, όταν σε βλέπουν σε ζαλίζουνε...
5.Η μοναξιά του Ταρζάν/Μόγλη: περιμένεις μέχρι τα 80 να βγάλεις κι άλλες τρίχες (εξαιρούνται οι κύπριες) για να μοιάσεις τ άλλα ζωάκια
6.Η μοναξιά του Κύκλωπα: κάποιος μαλάκας ξέχασε να φτιάξει το θηλυκό.(οι παλιοί κακοί θεοί)Κάτσε μια ζωή να πήζεις τυρί.
7.Η μοναξιά τύπου θεά Κάλι: προφταίνεις και καταφέρνεις τα πάντα μόνος,θεωρείς τους άλλους περιττούς
8.Η μοναξιά τύπου καρέτα - καρέτα : τα παιδιά σου τα πάτησε μηχανάκι στην παραλιακή και το σόι ψόφησε από πετρελαιοκηλίδα.Και σου μένουν άλλα 200 χρόνια γαμώτο...
9.Μοναξιά τύπου Γκαλαπάγκος: έχεις αλλάξει τόσο πολύ, που έγινες αγνώριστος και ξένος
10.Μοναξιά παρανοϊκού/ψυχασθενούς: αποφεύγεις τους άλλους γιατί θέλουν να σε καθαρίσουν / σε αποφεύγουν οι άλλοι γιατί νομίζουν θα τους καθαρίσεις
11.Μοναξιά του άσχημου: για να σου δώσουν σημασία και να μπεις σε παρέες πρέπει να χεις κερδίσει το νομπελ (με το ανάλογο χρηματικό έπαθλο)
12.Η μοναξιά του oμοφοβικού: αποστρέφεται αυτό που θα θελε να πηδήξει
13.Η μοναξιά του σεξομανούς : προχωρά και δεν κοιτά πίσω.Ο επιθυμητός αριθμός εραστών είναι [ Χ + ο επόμενος]
14.Η μοναξιά του γιατρού : όταν πάψουν να σ έχουν ανάγκη, δε χτυπάει το τηλέφωνο
15.Η μοναξιά του ιδιοφυούς: αποφεύγεις τους ηλίθιους, δλδ όλο τον κόσμο
16.Η μοναξιά του μαμόθρευτου: όταν η μανούλα μπει στη γη, χάνεις τη γη από τα πόδια
17.Η μοναξιά τύπου Παρασκευαϊδη: ο κόσμος χαλάει έξω κι εσύ διαβάζεις νυχθημερόν
18.Η μοναξιά τύπου Καραμανλή: εκεί που σε άρμεγαν σαν κατσίκα, σου αλλάζουν φύλο και σε κάνουν τράγο, αποδιοπομπαίο.
19.Η μοναξιά του νεόπλουτου: όλοι έχουν βάλει σκοπό να σου φάν τα φράγκα
20.Η μοναξιά του μαλάκα: υπάρχει ένας λανθάνων χρόνος συντροφιάς, μέχρι να σε πάρουν χαμπάρι
21.Η μοναξιά του βρωμιάρη, με εξαίρεση τις περιόδους έξαρσης ρινίτιδας.
22.Η μοναξιά του περιπτερά. όταν μπροστά γίνονται έργα του μετρό.
24.Η μοναξιά του κερατά/χωρισμένου. Αμ δε που θα γυρίσει...
25.Η μοναξιά του top model/νάρκισσου. Άντε να βρεις γκόμενο με καλύτερες αναλογίες.Και τι θράσσος τα μπάζα να κοιτούν...
26.Η μοναξιά του γκρινιάρη. Δε σ αντέχει ούτε η μάνα σου
27.Η μοναξιά του αλκοολικού: αυτοί οι 3 που στέκονται πάντα δίπλα σου είναι η κολώνα της ΔΕΗ
28.Η μοναξιά του νεκροθαύτη: είναι ο τελευταίος κάτοικος του χωριού του...
29.Η μοναξιά του сhat: την επόμενη μέρα δε θυμούνται ούτε τ όνομά σου.Μιλάνε με τις ώρες αλλά δε σε συναντούν παρόλο που μένουν 1000 μέτρα μακρυά........
30.Η μοναξιά του κουμουνιστή: είναι λάθος που γεννήθηκες στη Μάνη
31.Η μοναξιά του έντιμου εφοριακού: παρόλο που τους αύξησες το 'μέρισμα' ,είσαι το μαύρο πρόβατο
32. Μοναξιά τύπου 'Τίμων ο μισάνθρωπος' : τα χεις πάρει στο κρανίο με όλους και τους κυνηγάς με τις πέτρες
33.Μοναξιά της γεροντοκόρης: έχουν χαθεί στα χέρια της 3 γενιές γάτες
34.Μοναξιά της πεθεράς: προτιμά μέχρι εσχάτων ν ανοίγει φύλλο στο χωριό, παρά το στόμα της στη νύφη της στην πόλη
35.Η μοναξιά του δημοσίου υπαλλήλου: αυτός δεν είναι μόνος, έτσι νομίζει...
36.Η μοναξιά του γριππιασμένου: παροδικό φαινόμενο, κοινωνικά ωφέλιμο
37.Η μοναξιά του συνταξιούχου: χάλασε και το τελευταίο ζευγάρι παπούτσια
38.Η μοναξιά του σπασίκλα: μόνος στην αίθουσα, όλοι κάναν κοπάνα
39.Η μοναξιά του φαροφύλακα: λάθος επαγγελματικός προσανατολισμός στα δύσκολα χρόνια της κρίσης
40.Η μοναξιά της Άντζελας: είναι η μόνη φορέας ενός μοναδικού γλωσσικού ιδιώματος
41.Η μοναξιά της Καρυάτιδας: μέχρι να της πάρουν το ταβάνι από το κεφάλι, δεν έχει πατήσει ούτε σ ένα γκαλά....
42.Η μοναξιά του τυφλού: πρόβλημα όταν οι φίλοι είναι κωφάλαλοι ή νεοέλληνες
43.Η μοναξιά της μεγαλούπολης: η ζωή της δυσκίνητης γριάς σταματά εκεί που τελειώνει το πεζοδρόμιο
44.Η μοναξιά του πεύκου, του αττικού...
45.Η μοναξιά της γαλαζοπαπαδίτσας: όλοι αγνοούν την ύπαρξή της
46.Η μοναξιά του Μητσοτάκη: έχει θάψει κι όσους πήγαιναν νηπιαγωγείο, όταν αυτός ήταν πρωτοετής φοιτητής
47.Η μοναξιά του θεσσαλονικιού στην Αθήνα: ποτέ δεν τρώει αυτό που παραγγέλνει
48.Η μοναξιά της κορυφής, μέχρι να πέσεις
49.Η μοναξιά της φυλακής. Μέχρι να ξαναμπείς
50.Η μοναξιά χωρίς λόγο...ίσως επειδή σου τα χουν κάνει αερόστατο

H Nτορανιάν και οι 3 νουδουλοφύλακες

Η μικρή Ντορανιάν ξεκινάει με την ευχή του πατερούλη της για την αρχηγεία της Ν.Δ. Στο δρόμο της συναντά και μονομαχεί με τους 3 νουδουλοφύλακες, τον Αβραμόρθο, τον Σαμάρθω και τον Ψωμιάραμη και από τότε γίνονται αχώριστοι εχθροί.Το μακελειό αποτρέπεται χάρη στην παρέμβαση του καρδινάλιου Σιουφιλιέ...

Ψυχή βαθειά

Γιατί έβρισκα τόσο συχνά μεταλλικά θραύσματα σε ακτινογραφίες θώρακα ηλικιωμένων?
Γιατί τόσα παλιά κατάγματα πλευρών και άκρων?
Γιατί τόσα γενεαλογικά δέντρα ξεκληρισμένα στο ιστορικό τους?
Γιατί τόσα ανατριχιαστικά παρόμοια προθανάτια παραληρήματα με καλπασμούς αλόγων και εκρήξεις?
Γιατί υπάρχουν σημάδια από σφαίρες στις πέτρες του πατρικού σπιτιού?
Γιατί στην κηδεία του μπάρμπα μου είχε τον πράσινο μπερέ στο προσκέφαλο και οι μισοί γέροντες να κλαίνε κι οι άλλοι μισοί να αγαλιάζουν?
Γιατί πήγαμε εκδρομή το 83 στο Βίτσι και γιατί τα λεοφωρεία είχαν τις αφίσες από ένα όμορφο ζευγαράκι?
Γιατί ο παπούς μου δεν καταλάβαινε τη γλώσσα στη Σκοπιά Φλώρινας?
Γιατί η θειά μου στα 12 της έτρεχε με το ζόρι με τ άλογο στο βουνό?
Γιατί μας μάθαν 100 φορές για την πόλη - κράτος και ποτέ για τον εμφύλιο?
Αν νομίζεις πάντως πως ο Αντίχριστος είναι σκληρή ταινία, μάλλον δεν εχεις ακούσει ιστορίες από τον εμφύλιο...
Για την ταινία δεν ξέρω να σου πω...

Καλή πατρίδα σύντροφε...

Έτσι φέτος το καλοκαίρι ήρθε και η δική μου σειρά να κάνω το ταξίδι στην πατρίδα. Χωρίς να το περιμένω βρέθηκα και εγώ στο Προσκύνημα στον Πόντο, μια διοργάνωση του Ιβάν Σαββίδη, η οποία λαμβάνει χώρα κάθε 15 Αυγούστου στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα.

Μέσα σε μία εβδομάδα από τα γραφεία της ΠΟΠΣ μαζευτήκαμε 45 άτομα και φύγαμε για το ταξίδι αστραπή στα πάτρια εδάφη...Αν μου έλεγε κάποιος ότι το δεύτερο μου ταξίδι στο εξωτερικό θα ήταν στην Τουρκία θα γελούσα μέχρι δακρύων. Να όμως που έγινε και πήγα στα κατεχόμενα εδάφη του Πόντου... Βασικά κατεχόμενα δεν τα λες, αλλά με την παρουσία τόσο τούρκικων σημαίων έτσι ένιωσα.

Η θεά μας απο το ξενοδοχείο στην Σαμψούντα.

Τα λόγια για να περιγράψει κανείς την Τουρκία έχουν γραφεί εδώ και καιρό από άλλους, ο όρος Σταυροδρόμι της Ασίας και της Ευρώπης είναι γεγονός. Ωστόσο μερικές ακόμη λέξεις θα μπορούσαν άνετα να συμπληρώσουν την περιγραφή. Λέξεις όπως οι παρακάτω: Μηχανισμοί Προπαγάνδας σε πλήρη λειτουργία", "Ανύπαρκτο Οδικό Σύστημα", "Μαλακία Κουζίνα". Αυτό το ταξίδι ήταν μια πραγματική πρόκληση για τις αιμορροΐδες μου και τις ορμόνες μου... Δεν ξέρω αν φταίει που είχα να κάνω καιρό σεξ αλλά οι Τούρκοι είναι πολύ ωραία γκομενάκια... όταν δεν μοιάζουν σαν να το έσκασαν από το πιο σκοτεινό κελί του Εξπρες του Μεσονυκτίου.

Το Προσκύνημα στον Πόντο λοιπόν γίνεται απο τον Ιβάν Σαββίδη, φέτος μαζευτήκαμε 3000 Πόντιοι απο όλο τον κόσμο. Αυτό που με συγκλόνισε είναι το πόσο κρατάνε τις παραδόσεις και τη γλώσσα μας τα αδέλφια μας απο τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, πόσο ντράπηκα όταν τους άκουσα να καλατσεύουν ποντιακά με τόση χάρη, ευγλωττία και με τόσο πλούσιο λεξιλόγιο. Για πρώτη φορά οι φωνές των προγόνων μου μέσα στην ψυχή μου ηρέμησαν...

Ηρέμησαν γιατί για πρώτη φορά όταν μίλησα τη γλώσσα μας και χόρεψα τους χορούς μας σε εδάφη που εκείνες οι ψυχές άφησαν το σώμα τους. Αυτό που έζησα δεν θα το ξαναζήσω ποτέ...Αν δεν ήταν και ο Ψωμιάδης να μας κάνει ρεζίλι θα ήταν ακόμη καλύτερα τα πράγματα.... ήθελε λέει να τραγουδήσει τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας στον Πόντο... Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική αφού εκεί πέρα οι Έλληνες Πόντιοι ήταν ελάχιστοι μπροστά στις μάζες των Ποντίων που ήρθαν απο άλλες χώρες....Με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε όλοι να πουν και τον εθνικό ύμνο της χώρας που ζουν.

3,000 πόντιοι...μπορεί να μας έδιωξαν αλλά εμείς γυρνάμε περισότεροι... (αν βαριέστε μπορείτε να παίξετε με αυτή τη φωτογραφία το παιχνίδι "Βρείτε τον Ψωμιάδη")

Τέλος πάντων όλα καλά και όλα ωραία...Κουράστηκα, εξαντλήθηκα... αλλά αυτό το ταξίδι θέλω να το ξανακάνω...θέλω να δω τις ομορφιές που είδα...και επιτέλους μπόρεσα να καταλάβω γιατί υπάρχουν Πόντιοι στην Ήπειρο... ο Πόντος συνδυάζει Βουνό και Θάλασσα πράγμα που έχω δεί μόνο στην Πρέβεζα και στην Πάργα...



Από τα πράγματα που θα μείνουν μέσα στην καρδιά μου... είναι τα χαμόγελα εκείνον που δεν έφυγαν ποτέ από την πατρίδα...Εκείνον τον Ποντίων που ακόμη κρύβονται, που ακόμη φοβούνται... Εκείνον τον Ποντίων που δεν ξέχασαν την γλώσσα μας, που δεν ξέχασαν την εθνικότητα τους... Αυτή η εκδήλωση γι αυτούς είναι πιο σημαντική από ότι για εμάς... Όλοι αυτοί ζουν εκεί με τον φόβο ότι εμείς θα τους ξεχάσουμε... Τώρα όμως ξέρουν... ότι εμείς δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ... Δεν θα χαθεί ποτέ αυτή η φυλή μέσα στους αιώνες.



Ο δρόμος προς την Παναγία Σουμελά, δίσβατος και δύσκολος, προς τιμήν τους όλοι οι πόντιοι απο τις χώρες της Πρώην ΕΣΣΔ τον ανέβηκαν απο την αρχή, εμείς καθώς Ελληνάρες επιλέξαμε να πάμε ως ένα σημείο με τα Ντολμούζ

Λίγο πριν φτάσεις στον χώρο του μοναστηρίου.


Πριν τον χαρακτηρισμό του χώρου ως μνημείο παγκόσμια κληρονομιάς απο την Unesco όσοι επισκεπτόντουσαν τον χώρο, που τότε δεν λειτουργούσε σαν αρχαιολογικός και με εισιτήριο, έγραφαν τα όνοματά τους και ό,τι τους κατέβαινες στις τοιχογραφίες. Κόστος Ζημίας ανεκτήμιτο.


Με τα κίτρινα ξεχωρίζουν τα παιδιά απο την πρώην ΕΣΣΔ και οι Ιερείς τους οποίους απαγόρευσαν να φορέσουν τα ράσα τους απο την ώρα που έφτασαν στο αεροδρόμιο της Τραπεζούντας.

Ο χώρος έχει αλλοιωθεί και μάλιστα δεν είναι όλος προσβάσιμος, η μητέρα μου είπε οτι λείπουν εκκλησάκια... απο το 1996 που πήγε έχουν γίνει πολλές αλλάγες και "εξαφανίσεις"..άρε Έλγην που τους χρειάζεται...

Τα περισσότερα αντικείμενα του μοναστηρίου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, μερικές απο αυτές είναι γνωστών οικογενειών της Ελλάδος... δείτε Γουλανδρή και πάει λέγοντας.
Παλαιά εκκλησία τώρα μουσείο, αν δεν κάνω λάθος είναι ο Αγιος Ευγένιος της Τραπεζούντας.

Ελληνικό Σπίτι στην Κων/Πολή... νομίζω... τα Ελληνικά σπίτια στην Τραπεζούντα ακόμη στέκουν γυμνά και άδεια... πολλά χωριά Ποντιακά έχουν παραμείνει ακατοίκητα στην επαρχία της Τραπεζούντας...Φοβήθηκαν να τα κατοικήσουν και εγώ το ίδιο θα έκανα.

Ένα καιρί για την ελπίδα, για την απώλεια και για την μνήμη. Οι έφοροι δεν μας άφησαν να ανάβουμε κεριά, ωστόσο το θάρρος τον μικρών Ποντίων απο την Γεωργία οδήγησε σε ευρηματικές λύσεις. Τα ποντιόπουλα χωνόντουσαν και ανάβανε κεριά όπου δεν μπορούσε να περάσει ενήλικας.... Εκείνα τα παιδιά δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Όυτε τον αξιωματικό απο την Ρωσσία που δεν είχε αρκετά χρήματα για να αγοράσει την υπερτιμημένη φωτογραφία της εικόνας της Παναγίας Σουμελάς.


Μετά απο αυτό το ταξίδι....αξίζει να στείλεις στον διάολο όλους αυτούς που διχάζουν την Ποντιακή κοινότητα για να επιδιώξουν τους προσωπικούς τους στόχους... Δεν ξέρω πως έκανε ο Ιβάν Σαββίδης όλα αυτά τα χρήματα... Αλλά του αξίζουν χίλια ευχαριστώ επειδή ξόδεψε τόσα χρηματα για να μας συγκεντρώσει εκεί πέρα. Το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελάς δεν είναι τόσο σημαντικό επειδή έχει θρησκευτικό χαρακτήρα αλλά επειδή αποτελεί ΣΥΜΒΟΛΟ ένωσης του Πόντου... Όταν κάποιος βλέπει τον Παρθενώνα σκέφτεαται Ελλάδα... Έτσι και όποιος βλέπει τα χαλάσματα της Παναγίας Σουμελά σκέφτεται ΠΟΝΤΟΣ.


Ευχαριστώ την Κυρία Ιωσηφίδου, Καθηγήτρια στο Δημοκρείτιο Πανεπιστήμιο η οποία μου έδωσε τις φωτογραφίες.

Capture of the Day!

Un-Fucking-Believable

και

καρα - LoL

The (free) fall

Tα τελευταία 6 χρόνια ανέλαβε σοβαρές ευθύνες, δυσανάλογες για την ηλικία του. Τον τελευταίο χρόνο η συσσώρευση προβλημάτων τον έφερε σε αδιέξοδο και αδράνεια. Βιάστηκε να πάει για τις εκλογές. Του πετάχτηκε ένας άσχετος από τα Αριστερά με συνέπεια μια φοβερή πτώση. Πολύ χαίρομαι που ο πολυαγαπημένος και κολασμένα όμορφος ξάδερφός μου είναι εντελώς καλά, καθότι αναντικατάστατος, σε αντίθεση με κάποιον άλλο που φαγε τα μούτρα του την ίδια μέρα κι αντικαταστάθηκε άμεσα...

Τις 100 πρώτες μέρες να φοβάσαι...

α. Πάταξη της διαφθοράς

β. Παραδειγματική τιμωρία για τα σκάνδαλα

γ. Ανασύσταση του συστήματος υγείας

δ. Περικοπή της σπατάλης στο δημόσιο

ε. κι εξεύρεση οικολογικών λύσεων...

Παρεπιπτόντως, μια γριά στα πρόθυρα υπερκαπνικού κώματος παραλίγο να μου το σκάσει από τον αξονικό, για να ψηφίσει ,λέει, Καραμανλή.100% η συσπείρωση στη Ν.Δ....

Όλοι στις Κάλτσες!

Καλό Μήνα Μπίτσις!

Ξέρω είμαι του αφάντου, αλλά τί θες να κάνω γλυκειά μου? εε? έχω θέματα και μάλιστα πολλά...

Οι δουλειές μου με το να είμαι κρεμάστρα ρούχων έχουν αυξηθεί επικίνδυνα, σε σημείο που αναρωτιέμαι πως η μοίρα μου στέλνει μήνυμα να αλλάξω οπτική γωνία, όμως αυτό είναι τόοοοοσο απύθμενα κουραστικό (σκατά στον τάφο αυτού που είπε πως είναι εύκολο να είσαι μονδέλα) που δεν ξέρω τι θέλω!



Πώς να είσαι ''high fashion'' ακόμη και σε περίοδο πανδημίας!

Στη σχολή όλα είναι σούπερ και τελειώνω τον επόμενο Σεπτέμβριο (Πρώτα ο Βούδας).

Οι γονείς μου επίσης έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται με τη σεξουαλικότητά μου, σε πρωτόγνωρα επίπεδα, πράγμα που με καθιστά ιδιαίτερα ευτυχή!

(τώρα αν σε πάρω τηλέφωνο το ξημέρωμα, ή όποια ώρα, και ωρύομαι γοερά τότε be ready to host me γιατί μάλλον θα είμαι evicted! - άι νόου - αντιφατικό αλλά έτσι είναι οι γονείς μου, για να καταλάβεις, όπως η ΕΕ χαρακτηρίστηκε πολιτικό UFO έτσι κι αυτοί είναι γονεϊκό UFO...)


Ένα απο τα θέματά μου όμως είναι ο νόμος, εδώ σε ενημερώνω πως έχω βαθειά συνείδηση του νόμου στο σημείο να είμαι εξαιρετικά νομιμόφρων και για εμένα η οποιαδήποτε παραβίασή του, απο την πιο απλή ως την πιο σύνθετη, (αν και δεν υπάρχουν απλές και σύνθετες , η παραβίαση του νόμου είναι ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ και πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά!) είναι κόκκινο πανί στα μάτια μου.

Με βάση την κείμενη νομοθεσία λοιπόν, το κάπνισμα δεν είναι νόμιμο στους κλειστούς χώρους, παρα μόνο στον ανοιχτό αέρα (με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια που ουσιαστικά δεν ισχύουν αφού το υπουργείο δείχνει να ''κωλύεται'' να εκδίδει τις ειδικές άδειες - και καλά κάνει!)
Η Δημόσια Υγεία ΕΙΝΑΙ και ΠΡΕΠΕΙ να είναι Εθνική πρωτεραιότητα και αυτό απέδειξε η τρέχουσα κυβέρνηση.
Δεν έχει κανένας το δικαίωμα παράλληλα με τη διάπραξη της δικής του αυτοκτονίας (καπνίζοντας) να σκοτώνει κι εμένα και τον κάθε εμένα, σε κλειστό χώρο.

Τέλος και τελείωσε, το κάπνισμα μπορεί να συσχετιστεί πλέον ΜΟΝΟ με τους εξωτερικούς χώρους.





Σημειώνω δε πως ο καπνός του τσιγάρου είναι η κορυφή του παγόβουνου αφού όλα τα εκατοντάδες χημικά υποπροϊόντα του απορροφόνται απο τον εκάστοτε τοίχο και γίνονται μέρος του ακόμη και αν διαπραχθεί οποιοσδήποτε αερισμός του χώρου, κατά συνέπεια αν επισκεφθώ το σπίτι σου και έχεις καπνίσει πριν 1 χρόνο ή ακόμη και πριν 5 χρόνια, υφίσταμαι την επιβολή του θανάτου απο τη δική σου αμέλεια να βγεις σε ανοιχτό χώρο να καπνίσεις, δεν καθίσταμαι (με λίγα λόγια) πλέον κύριος της ζωής μου και η οποία παίρνεται στα χέρια ενός ''Άλλου'' - πράγμα εξωφρενικά, ανυπέρβλητα Εγκληματικό.

Ο νόμος αυτός προστατεύει λοιπόν ζωές, προστατεύει τη δημόσια υγεία, περιορίζει τους ανεύθυνους, αμόρφωτους και ανελέητα άψυχους καπνιστές.
Όλα θα μου πεις είναι θέμα ανθρώπου (αν στους συγκεκριμένους αξίζει αυτός ο χαρακτηρισμός), είναι θέμα παιδείας και ενημέρωσης.

(Πρέπει να επιδιωχθεί επέκταση της κύρωσης - δίωξης των παραβατών, σε ποινικό χαρακτήρα, πέραν του αστικού που είναι εν προκειμένω)

Μιλώντας για ενημέρωση, έχω δει καπνιστές - υποδείγματα, οι οποίοι αναγνωρίζουν την εγκληματική ενέργεια του να καπνίζεις σε εσωτερικό χώρο και βγαίνουν στον ανοιχτό αέρα - και στα ίδια τους τα σπίτια, φυσικά (δε θα πει πως παραμερίζεται η υγεία και ζωή των συνανθρώπων μας εκεί)

Έτσι είμαι υπερήφανος να ζω σε μια ιδιοκτησία ελεύθερη απο καπνό και όλα τα χημικά παράγωγα του τσιγάρου, με γονείς φανατικούς καπνιστές που έχουν τη γνώση και τη συνείδηση να μην ταυτίζουν, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, εσωτερικό χώρο με τσιγάρο. (ΤΕΛΕίΑ)

Επίσης είμαι υπερήφανος που παρέχω τις υπηρεσίες μου στο ΣΕΥΥΠ (Σώμα Ελεγκτών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας - του οικείου υπουργείου) και μου έχει δοθεί η πλήρης εξουσιοδότηση να επιβάλλω την απαραίτητη - προβλεπόμενη κύρωση στους παραβάτες του νόμου τους οποίους θα χαρακτήριζα επίσης ως ανεκπαίδευτους και ασυνείδητους γιατί δε νομίζω πως κάποιος θα τολμούσε να σκεφτεί να καπνίσει σε κλειστό χώρο, γνωρίζοντας τις συνέπειες που θα επιβάλλει στη ζωή των άλλων.

Για όποια καταγγελία παραβίασης του νόμου, μη διστάσεις να καλέσεις τη γραμμή 1142


Τέλος, δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να λυπηθώ που εξελέγη το Rio de Janeiro ως η διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016.



(Αλήθεια ποιό απο τα εμβλήματα, σας αρέσει περισσότερο?)

και ακόμα πιο τέλος, σε αφήνω για να ασκήσω το, Δημοκρατικά καταρτισθέν, εκλογικό μου δικαίωμα, θέτοντας σε ισχύ τη Ροζ εξουσία μου και ψηφίζοντας τη λατρεμένη ακόλουθη Κυριακούλα και το ίδιο περιμένω και απο εσένα - Μην ακούω μαλακίες περι αποχής, Έλεος δλδ!

''Όλοι στις Κάλτσες'' λοιπόν, όπως λέω και στον τίτλο, κάνοντας και μια αναφορά στο λόγο που έβγαλε ο Πράσινος πρόεδρος (όχι του τριφυλλιού καλέ!) στον προεκλογικό του λόγο στη Θεσσαλονίκη.

Με αντικαπνιστικούς ροζ χαιρετισμούς,

Μαρίνα Καλαμιώτου!